zaterdag 29 december 2012

Tijdverdrijf


Daar zat ik dan met een knie die niet wilde wat ik wou. Gelukkig gaat het nu de goede kant op maar auto rijden is nog steeds niet echt prettig. (Grmbbls%$*&^%$#@ = krachtterm;-))
Aangezien ik dus een snelle lezer ben blijkbaar, was ik al snel door mijn voorraadje biebboeken heen.
Niet getreurd, mijn zusje was een poncho aan het breien voor haar dochter en zei dat ze me het “recept” wel zou sturen dan kon ik er een voor mijn schoondochter breien als ik me verveelde, er zin in had en zei er een wilde natuurlijk.
Garen was al snel gehaald en ik begon er lustig op los te breien. Makkelijk patroon, gewoon de regels een beetje volgen. Zonder erbij na te denken breidde ik precies het aantal naalden en centimeters. Mijn gemak houden met die knie was dus niet zo moeilijk. In recordtempo had ik hem af, slechts 3 weken en ik had een mooie zwarte poncho.
Tot we hem eens wat beter bekeken en ze hem pastte … kanonne, hij was zo groot dat ik er een gemiddelde 2-zitsbank makkelijk mee kon bekleden. Echt geen gezicht. Ik had dikker garen en dikkere naalden gebruikt. Stuk afknippen en omzomen is geen optie voor een breisel, dus uittrekken en opnieuw beginnen dan maar. Na wat heen en weer tellen kwam ik tot de conclusie dat ik aan ongeveer de helft van de steken echt wel genoeg had gehad. Krijg je ervan als je chaotisch impulsief bent, maar hij is wederom af … een kleinere versie dit keer en hij past ook nog :-P Oh en nog een lekker warme sjaal ook nog voor erbij. Goed bezig José ;-)

Maar ondertussen had ik dus mooi niks te lezen en om iemand anders steeds naar de bieb te sturen vond ik ook wel een beetje lullig. Dus heb ik, een boekenfreak bij uitstek, een e-reader aangeschaft.
Denk dat ik hem alleen als noodoplossing ga gebruiken want ik vind niks prettiger dan een tastbaar naar boek ruikend boek te lezen.
Nou heb ik dus eens wat rond zitten snuffelen en hier en daar wat e-books gedownload. Denk dat het er onderhand zoveel zijn dat ik in principe nog jaren vooruit zou kunnen. In feite krijg je er met een e-reader dus een verslaving bij, op zoek naar leuke (betaalbare of gratis) e-books, want het moet wel leuk blijven natuurlijk ;-). Nu nog lezen dus.

Een mens moet iets te doen hebben blijkbaar, ik tenminste. Met mijn tenen spelen is geen optie, zo krom krijg ik mijn been namelijk nog niet;-)

Fijn weekend allemaal!

Groetjes José ........

zondag 23 december 2012

Natte Feestdagen .......


Voor al mijn volgers, lezers, reageerders en ander bloggespuis ;-)

Ik wens jullie allemaal een stralende Kerst, met mensen die je lief zijn en mooie herinneringen aan hen die in je hart en hoofd zitten.   
Een nieuw jaar vol gezondheid, liefde, vreugde en (lees)plezier. Dat creativiteit jullie blogs weer laat sprankelen van mooie teksten, muziek, plaatjes en andere kunstvormen waar ik graag van wil genieten ... ook overheerlijke recepten zijn natuurlijk altijd leuk :-P.

Maar vooral dank voor jullie virtuele aanwezigheid, die mij prikkelt en aanmoedigt om mijn creativiteit te spuien op manieren die ik überhaupt nooit voor mogelijk had gehouden ooit te bezigen.
Dat ik na de middelbare school (in een heel ver verleden;-)) nog eens met kwasten en verf aan de gang zou gaan, ben er zelf flabbergasted van. Dank daarvoor Coby!! #ThumbsUp.


(Ik kom zo snel mogelijk weer lezen! Mis de blogs wel!)

Heel veel liefs en groetjes  ... José

zaterdag 8 december 2012

Mark van Dijk - Bloeddorst


Beschrijving achterflap:
Een kannibalistisch genootschap opereert al jaren in het diepste geheim in Nederland. Op geraffineerde wijze weet één van de leden de tienjarige Jack Klinkhamer te ontvoeren voor een lugubere feestavond. Jack wordt verstopt in een bunker die diep in de Katwijkse Zuidduinen verscholen ligt. Alleen zijn ontvoerder is op de hoogte van deze locatie. Wanneer
Jack later die avond niet op het feest gepresenteerd wordt, weet de leiding van het genootschap dat er iets gruwelijk mis moet zijn gegaan. Om hun geheim te bewaren moeten ze Jack eerder vinden dan de politie en alle losse eindjes afhandelen.
De oudere en vermoeide rechercheur Jim Nieuwpoort, hoofd van de tactische recherche, leidt het politieonderzoek naar de verdwenen Jack Klinkhamer. Samen met zijn team zet hij alles op alles om de jongen te vinden, om uiteindelijk in een situatie terecht te komen waarin hij keuzes moet maken. De belangrijkste keuzes van zijn leven.

Over Mark van Dijk:
Katwijker Mark van Dijk (1979) heeft na de Tuinbouwschool op de Middelbare Agrarische School in Gouda gezeten. Op zijn achttiende is hij gaan werken en na wat omzwervingen ontdekte hij zijn huidige baan bij een machinefabriek, ook in Katwijk, als monteur en werkte zich op tot chef werkplaats. Hij werkt hier al ruim 12 jaar met veel plezier. In 2007 is hij getrouwd met Angela Hoek. Tevens is Mark een echte bibliofiel. Hij verzamelt boeken, leest ze en schrijft ze. Het schrijven gebeurt zo veel mogelijk ’s avonds en in de weekenden. Op dit moment werkt hij druk aan zijn tweede boek. In zijn spaarzame vrije tijd zoekt hij naar gesigneerde eerste drukken van zijn favoriete schrijvers of naar klassieke eerste drukken van Charles Dickens, Alexandre Dumas, R. L. Stevenson, enz. En, wanneer zelfs dat even stil ligt, dan leest hij. Wat hij leest, maakt hem niet uit; horror, thriller, literatuur of een pak melk; als er letters op staan is het eigenlijk al snel goed. 


Twee weken geleden kreeg ik een mail van boeklezers.nl of ik het nieuwe boek van Mark van Dijk zou willen lezen en dan binnen een maand een recensie schrijven op hun site. Nou duhhh, ik als lees-a-holic wil zoiets natuurlijk ernstig graag ;-)
Maar dat binnen een maand recenseren is van iets kortere duur geworden. Ik kreeg het boek afgelopen donderdag met een leuke persoonlijke noot van de schrijver thuis gestuurd en moet zeggen dat ik het gistermiddag (vrijdagmiddag) al uit had. Pfff …..

Het boek valt onder de noemer Fantasy en is normaal gesproken niet echt het genre dat ik als eerste uit een schap zou trekken. Maar nu ik het uit heb en even heb kunnen laten bezinken heb ik echt het idee dat de schrijver me een loer heeft gedraaid.
Hoezo? Nou gewoon omdat het zo retespannend was dat ik niet het idee had dat het fantasy was maar een hele goede thriller. Het is vlot geschreven en leest als een tierelier. Situaties of scenes, hoe je ze ook wil noemen, worden zo “levensecht” beschreven dat de haartjes in mijn nek soms en masse overeind gingen staan. Als je een beetje levendige fantasie hebt (zoals ik;-)), proef en voel je dingen die je liever niet proeft en voelt zal ik maar zeggen. Brrr...
Karakters worden goed neergezet en roepen de nodige emoties op, dat maakt dat een boek leeft. Niet dat langdradige uitmelken van bepaalde mensen of situaties, maar straight to the point.
Ook het feit dat de schrijver zelf uit Katwijk komt, de omgeving waar het boek zich afspeelt, maakt dat de plekken die hij beschrijft vol details zitten.

Ik vond het echt zeer de moeite waard om te lezen!
Zelfs zo de moeite waard dat ik er niet aan moet denken dat ik in Katwijk zou wonen …. ik zou never nooit meer door de duinen kunnen wandelen zonder steeds over mijn schouder te kijken, ben je gek, ik zou het eerder op een rennen zetten!! ;-)

Dank aan Mark van Dijk en Boeklezers.nl voor een paar spannende uurtjes!

©José '12



maandag 3 december 2012

#Sterrenstof - Moon vs. Earth


Zitten knoeien met acrylverf en schelpenzand, maar het resultaat is best komisch al zeg ik het zelf ;-)
Paar detail-foto's : 









Al een tijd geleden was ik hier aan begonnen, maar mijn knie heeft nog steeds niet veel zin om mee te werken dus beetje bij beetje heb ik hem uiteindelijk toch af (op de vernis na).
Krijg er zo'n beetje een "E.T. phone home" gevoel bij ;-)

Leuk om te doen dat schilderen, maar ik blijf echt "down to earth", ben nou eenmaal geen tekenaar.
Fijne week allemaal en voor diegenen die de Sint een warm hart toedragen - een fijne pakjesavond!

Doek - en tekst ook natuurlijk:
©José '12

maandag 26 november 2012

David Baldacci in het kwadraat



Niets dan de waarheid:
Beschrijving:
Richard Jansen is een man met een missie. Hij is directeur van de Ares Corporation, de grootste wapenfabrikant ter wereld. Om de winst van zijn bedrijf naar nog grotere hoogte te doen stijgen neemt hij twee mannen in dienst: Matt Pender en Saul Bergman. Deze twee krijgen de opdracht om op sublieme wijze 'invloed' uit te oefenen op wereldconflicten.

Shaw is een man met een uniek verleden. Maar nu is hij in dienst van een internationale ultrageheime inlichtingendienst die de taak heeft om conflicten waar ook ter wereld op te lossen en de vrede te bewaren.
Katie James is een journaliste die er alles aan gelegen is om weer terug te keren aan de top. Zij heeft het aanbod gekregen om de enige overlevende van een massamoord te interveiwen.

In een ijzersterke thriller die zich afspeelt tegen de achtergrond van de grote, hedendaagse wereldconflicten, kruisen de levens van deze personen elkaar. De gebeurtenissen die zij in gang zetten, zullen de wereld zoals wij hem kennen volledig veranderen.



Rechteloos:
Beschrijving:
Het boek Rechteloos van David Baldacci, gaat over een aanslag op de Britse premier. De Camel Club moet de dader(s) zien te ontmaskeren.

Wanneer een bom in het hart van Washington D.C. tot ontploffing komt, lijkt in eerste instantie alles te wijzen op een aanslag op de Britse premier. Op het moment dat de bom afging, verliet hij net per limousine het Witte Huis. De autoriteiten zijn er dan ook van overtuigd met een mislukte terroristische aanslag te maken te hebben. Om te helpen bij het onderzoek stuurt de Britse geheime dienst binnen een dag een van haar beste agenten naar de Verenigde Staten: Mary Chapman.
Chapman, een ervaren en zeer gevaarlijke agent, komt algauw in contact met Oliver Stone, die getuige is geweest van de explosie. Wanneer de FBI, de Secret Service en de vele andere geheime diensten die betrokken zijn bij het onderzoek elkaar alleen maar wantrouwen en dwarsbomen, roepen Stone en Chapman de hulp in van Harry Finn, Annabelle Conroy en de overige leden van de Camel Club. Samen komen ze erachter dat de daders die avond mogelijk een ander doel voor ogen hadden. En alleen de Camel Club kan nu nog een ramp van ongekende omvang voorkomen...


Het voordeel van “rustig” aan doen en mijn knie ontlasten is dat ik een inhaalslag kan slaan op de bibliografie van David Baldacci.
Eigenlijk heb ik over deze schrijver al vaker mijn mening gegeven, maar voor de goede orde dan nog maar een keer.
FENOMENAAL zoals hij complotten in elkaar weet te draaien, karakters tot leven kan brengen en spanning kan opbouwen zodat je in ieder boek van hem waarin je begint op een gegeven moment denkt.....
Mwah het vorige zal hij echt niet weten te overtreffen …. buzzer – wrong!!!
Ieder boek verrast je, sleept je mee in politieke en criminele spinnenwebben, maakt dat je iedere letter met je ogen verorbert tot de laatste punt.
Natuurlijk zullen de meningen hierover verdeeld zijn zoals gewoonlijk, en daar is helemaal niks mis mee, ieder zijn ding (om het maar eens popi te zeggen;-))
Ik ben in ieder geval steeds onder de indruk … maar dat hadden jullie waarschijnlijk al door :-P

Voor evt. beschikbaarheid of reserveer (gratis): Bibliocenter (kan even niet de link erbij zetten, wordt aan wisecatalogus gewerkt blijkbaar – maar de homepage is ook erg informatief hoor en hun Facebook pagina ook trouwens;-)))

Alsnog de links: Niets dan de waarheid  + Rechteloos

©José '12


dinsdag 20 november 2012

Lappenmand



Goedemorgen allemaal,

Het is niet zo dat ik geen zin heb om bij jullie te komen lezen of rondsnuffelen of dat ik sprakeloos ben in de zin van geen commentaar of reactie kunnen verzinnen.
Ben even "van de leg" momenteel.
Beetje lomp geweest en mijn knie flink gestoten (2 weken geleden), er natuurlijk, eigenwijs als ik ben, niet mee naar de huisarts gegaan in eerste instantie en maar gewoon door gelopen waardoor het steeds meer pijn ging doen. Vorige week hem zoveel mogelijk ontzien en vrijdag het weer verprutst door teveel te belasten. Lomp is lastig;-)
Gisteren toch maar even naar laten kijken en nu blijkt er dus een spieraanhechting van het kniekapsel te zijn gescheurd of ingescheurd, hoe dat ook mag heten. Omdat de pijn wel al minder was weer kan ik hem tot aan de pijngrens iets belasten en voor de rest inzwachtelen en pijnstillers en "mijn poot stijf houden" - buigen doet pijn namelijk.
Aangezien mijn pc boven staat en de trap "killing" is ben ik dus niet zoveel online.
Maaaar alles komt goed, geduld hebben (pffff......) en niet overbelasten. #Bummer ...

Wens jullie een fijne week/weekend en meteen maar een volgende week;-)  en ik kom snel weer langs.

Groetjes.....

José



zaterdag 10 november 2012

J.K. Rowling - Een goede raad


















Beschrijving:
Wanneer Barry Fairbrother onverwacht sterft, zijn de bewoners van Pagford geschokt. Pagford lijkt een idyllisch Engels plattelandsdorp, met een charmant marktplein en een oude abdij, maar achter die fraaie façade gaan grote conflicten schuil. Rijk tegen arm, tieners tegen hun ouders, vrouwen tegen hun echtgenoten, leraren tegen hun leerlingen...
In Pagford is niets wat het lijkt. De lege stoel die Barry achterlaat in de gemeenteraad is de aanleiding tot de grootste strijd die het dorp ooit heeft gekend. Wie zal zegevieren in deze verkiezingen vol opportunisme, valsheid en verbijsterende onthullingen?
Een goede raad is de eerste roman voor volwassenen van J.K. Rowling. In dit bijzondere boek onderzoekt een van ’s werelds beste vertellers de grote vragen van onze tijd.


Nou ja, wat doe je als er een hype ontstaat over een boek dat volgens de Rowling-fans een must-read is, precies – je nieuwsgierigheid je parten laten spelen en het lezen.

Allereerst wil ik er wel even bij zeggen dat Harry Potter totaal aan mij voorbij is gegaan omdat ik er simpelweg niet zo van ondersteboven was als de rest van de wereld blijkbaar, ben nou eenmaal een beetje raar;-)
Maar ik dacht bij mezelf dat ik voor de volwassen roman dan toch maar eens moest gaan zitten.
Nou het werd een lange zit kan ik je vertellen. Nog nooit duurde het zo lang om in een boek te komen, maar ik gaf niet op!! En warempel, halverwege het boek werd het ineens toch nog enigszins de moeite waard.
Misschien denk je nu dat ze dan de eerste helft wel had kunnen overslaan, maar dat is nu net het punt. In het eerste gedeelte heeft ze zo'n uitgebreide uiteenzetting van alle, en dan bedoel ik echt veeeeeeeeeel , personages dat je de draad zou kwijtraken.
Op zich is het een goede verhaallijn, veel sociale issues komen aan bod. Maar helaas was ik echt blij dat ik hem uit had.
Nee halverwege ophouden was geen optie, gewoon doorlezen, anders mag je ook niet zeuren. ;-)

Mijn ding is het dus niet, maar gelukkig vinden heel veel mensen hem wel geweldig!

Kijk voor evt. beschikbaarheid of reserveer (gratis): Bibliocenter

©José '12

zaterdag 3 november 2012

David Baldacci – Het recht van de macht


















Beschrijving:
Tijdens een klusje in een villawijk is inbreker Luther Whitney ongewild getuige van een afgrijselijke gebeurtenis: voor zijn ogen wordt een vrouw doodgeschoten, nadat haar stomdronken minnaar heeft geprobeerd haar te verkrachten. Het dodelijke schot wordt gelost door een veiligheidsagent, die verantwoordelijk is voor het leven van zijn baas. Zijn baas is niemand minder dan de president van de Verenigde Staten...
Tot zijn verbijstering moet Luther toezien hoe de presidentiële medewerkers alle sporen van de moord koelbloedig en systematisch uitwissen. Luther weet te ontsnappen, maar helaas niet onopgemerkt. Geschokt door deze manifestatie van corruptie en machtsmisbruik neemt hij zich voor het staatshoofd aan de schandpaal te nagelen. Hij staat voor de taak de verbijsterende waarheid boven tafel te krijgen en het recht te doen zegevieren...

Zoals gewoonlijk ben ik weer eens behoorlijk tegendraads oftewel zonder enig greintje logica aan het lezen geweest.
Het eerste boek dat David Baldacci schreef, zijn debuutthriller, waarna er een hele waslijst boeken van zijn hand verscheen. De meeste daarvan heb ik intussen gelezen.
Hij blijft verrassen met zijn scherpe geest en ingenieuze verhaallijnen. Karakters die je in een handomdraai in je hart sluit. Dialogen die sprankelend zijn en een spanning die je geen minuut met rust laat.
Op de een of andere manier weet hij je altijd in zijn greep te houden. Vanaf de eerste zin zat ik in dit boek al te watertanden, omschrijvingen van gebeurtenissen en plaatsen worden levensecht zodat je je op de zogenaamde crime scene waant.

De macht van hooggeplaatste personen, politieke kopstukken die denken dat ze overal ongestraft mee weg kunnen komen en het “gewone volk” dat zich in allerlei bochten moet wringen om hun onschuld te bewijzen. IJzersterk weet Baldacci het boek in elkaar te borduren, laat nergens een steek vallen en is nooit, maar dan ook echt nooit een moment saai of vervelend.
Met een gemiddelde van 1 boek per jaar is hij intussen een auteur van groot formaat.
Zijn boeken vliegen blijkbaar als warme broodjes over de toonbanken of balies over de hele wereld. Echt niet te filmen zoveel. Alhoewel, wel te filmen … dit debuut is namelijk ook verfilmd door regisseur Clint Eastwood, die ook de hoofdrol speelde in Absolute Power (het recht van de macht).

Al met al weer een juweeltje.

©José '12

Bekijk evt. beschikbaarheid of reserveer bij: Bibliocenter




zaterdag 27 oktober 2012

#FloralMist


gevarieerdepaarsheid
matte kleuren
prikkelend mijn netvlies
gelardeerd met vage nuances
bloemenmist 


©José '12
(doek en tekst)

maandag 15 oktober 2012

Broodnodig ....


Iedereen koopt wel eens een apparaat, machine of keukentool die megahandig lijkt en waarbij hij/zij zweert het heel vaak te gebruiken omdat het makkelijk, tijdbesparend of zuinig is, denk ik. Of heb ik alleen van die tics? ;-)
Meestal verdwijnen die dingen na veelvuldig (lees: sporadisch) gebruik ergens achter in een kast, een (rommel)la of op zolder bij de nooit-meer-voor-de-dag-komende-spullen.
Je zou op een gegeven moment zelfs je eigen vlooienmarkt kunnen organiseren als het ware.

Maar 1 apparaat is bij mij dan toch zo gelukkig om af en toe eens uit de kast te mogen komen en zeker in deze herfstige tijd.
De broodbakmachine!
Zeg nou zelf, wat een goddelijke geur geeft dat verse brood.
Niet dat ik dat elke dag doe, maar zo af en toe vind ik het lekker om in een weekend vers brood te maken en dan wat experimenteren met ingrediënten.
Meestal koop ik dan een pak simpele mix voor witbrood (bijvoorbeeld van Koopmans), daar hoef je alleen maar 20 gram boter en 3 deciliter water bij te doen. Je gooit het hele goedje in de machine en hij kneedt, laat rijzen en bakt het mengseltje tot een heerlijk knapperig brood. Kind kan de was doen!

Eindeloos kun je variëren met die simpele basismix, volgens mij kun je het zo gek niet bedenken of je kunt het in een brood verwerken.
Een paar voorbeelden?
Oké, ik ga dan voor het gemak voor de basis even uit van een pak Koopmans mix voor witbrood – 20 gram boter en 3 deciliter water en puur voor mijn eigen gevoel doe ik er altijd een snufje vers gemalen zeezout (mijn favoriet is Himalayazout) bij en nog een extra scheutje geurige knoflookolie bij hartige broden. De broodmachine kneed eerst en “rust” dan even tot je een piepsignaal hoort. Dit signaal is het teken voor jou om uit je dak te gaan met toevoegingen;-)

Italiaans:
Fijn gesneden gedroogde tomaatjes
Eventueel fijn gehakte of geperste knoflook
Verse basilicum en oregano, of neem een potje gedroogde Italiaanse kruiden.
Je voegt naar eigen smaak de hoeveelheid toe natuurlijk.

Rozijnenbrood:
Rozijnen – hoeveelheid ligt aan jouw smaak
Theelepel kaneel
Voeg als extra herfsttouch eens wat appel of stukjes wal-, of hazelnoten toe (een scheutje rum??;-)
Alleen met boter (en misschien wat suiker erover) is dat al heerlijk of een vleugje honing.

Bierbrood:
Ja dat lijkt me ook raar en ik heb het zelf nog niet geprobeerd eerlijk gezegd, maar het schijnt lekker bij de borrel of bij een biertje te zijn.
Vervang de helft van het water door bier (gewoon pils)
150 gram zilveruitjes (al lijkt me voor de kleur van die cocktailaugurkjes ook best spannend of misschien een combinatie van die 2) even laten uitlekken.
Verse peterselie of gedroogde als je geen verse hebt.
En wat bieslook.
Lijkt me lekker met van die pittige salami of chorizoplakjes of wat dacht je van blokjes oude(re) kaas en mosterd?

Kaasbrood:
Gebruik hierbij wel ongeveer 20 centiliter water minder dan op verpakking staat.
Rasp grof ongeveer 200 gram belegen kaas (of een apartere kaas die jij lekker vindt).


Kaas-Uienbrood:
1 Grote ui snipperen
Eventueel ook wat spekreepjes.
Dit samen even aanfruiten en dan wat laten afkoelen.
150 gram grof geraspte kaas

Pittig brood:
(25 centiliter minder water dan op verpakking)
Halve rode paprika
1 (of een half) rood pepertje
100 gram salami
100 gram geraspte kaas
Paprika-pepertje-salami klein snijden en even bakken in klein beetje olie of boter en even af laten koelen.

Chocoladebrood:
Voeg na de piep 200 gram chocolade vlokken toe, jouw keuze - puur of melk.

Bananenbrood:
Doe meteen met de broodmix 2 (in stukjes gesneden) bananen in de machine, een theelepeltje of kneepje citroensap en 3 eetlepels honing.
Plet in de kneedtijd intussen 70 gram studentenhaver en doe dit er na de piep bij.


Tomatenbrood:
(50 centiliter water minder dan verpakking aangeeft)
100 gram tomatenpesto meteen met de mix in de machine.
Na de piep een stuk of 15 in ringetjes gesneden groene olijven (of meer als je wil)
en nog ongeveer 10 gedroogde tomaten toevoegen.


Zomaar een aantal voorbeelden, want ik denk als je eenmaal de smaak te pakken hebt dat je zelf eindeloos kunt proberen nieuwe recepten te verzinnen.
Smaken verschillen nu eenmaal en de ene dag is de andere niet qua smaakfavoriet.
Heb je geen broodbakmachine, vraag maar eens in je omgeving, familie of kennissen … zeker weten dat er nog iemand zo'n handig kereltje in het “Archief” heeft staan. Afstoffen en bakken maar;-)

Eet smakelijk.

©José '12



zondag 14 oktober 2012

#PurpleRain ...




Ja ik weet ook wel dat het een soort van bloem is en geen regen, maar nu heb ik wel een mooi excuus om een clip van Prince er onder te plakken :-P

In feite kan ik dus voor geen meter tekenen en dit doek had ik zo vaak "verbrast" en weer overheen geschilderd dat ik het eigenlijk al bij het grof-chemisch-afval wilde zetten;-) Je ziet dat het reliëf heeft, maar eigenlijk is het dus gewoon de tig lagen die er onder zitten die naar voren komen. Op zich vond ik dat wel stoer. Dus per ongeluk maak je iets raars dat er toch wel komisch uitziet.
Ach ja, keeps me of the streets;-)

#PurpleRain dus, maar nu de echte ..... 

©José '12 (doek en tekst)


zaterdag 13 oktober 2012

Wally Lamb - Walvismuziek


















Beschrijving:
'Mijn verhaal is er een van hunkering: een onbetrouwbaar verslag van lusten en lasten die op de een of andere manier begonnen in 1956, op de dag dat onze gratis televisie werd bezorgd.'
Zo begint het verhaal van Dolores Price, de onconventionele en onvergetelijke heldin van Walvismuziek.
Dolores is een emotioneel wrak - en dat is niet verwonderlijk. Al op haar dertiende heeft ze zo ongeveer alle ellende meegemaakt die je je voor kunt stellen: haar gewelddadige vader is een leugenaar en een rokkenjager; haar moeder heeft de geestelijke en emotionele consistentie van een hoopje gelei. En de mannen in haar leven zijn van de ergste soort. Maar Dolores is een doorzetster. Manmoedig probeert ze haar ellende weg te eten, daarbij geholpen door haar moeder die een niet-aflatende stroom frisdrank, chips en chocoladerepen aandraagt. Tegen de tijd dat Dolores volwassen is, weegt ze meer dan honderd kilo en is het leven er niet prettiger op geworden. Dan besluit Dolores zichzelf nog één kans te geven voor ze voorgoed het moede hoofd erbij neerlegt.


Soms weet je na 1 zin al dat je een heel bijzonder boek onder je neus hebt.
Na het lezen van Vleugelslag van dezelfde schrijver (ook superb!!) kreeg ik een reactie van Riya van het Bibliocenter dat zijn andere werk ook zo goed is.
Understatement van het jaar was dat, het boek is zo goed dat ik Dolores (hoofdpersoon van het boek) never nooit niet meer zal vergeten.
Wat een ongelooflijk knap in elkaar gezet verhaal, om over de personages nog maar te zwijgen.
Met een groot gevoel voor humor en geestige conversaties laat Wally Lamb je belanden in het ontzettend trieste leven van Dolores Price en haar medekarakters. Maar ook de pijn en het allesoverheersende verdriet, de wanhoop alsook de kracht om uit de ellende omhoog te kruipen gaan je niet in de kouwe kleren zitten. Je voelt met haar mee of je nu wil of niet.
Een roman met een gouden randje wil ik het wel noemen.
En als je zo kunt schrijven, jezelf zo in een personage kunt verplaatsen als schrijver en het dan ook nog zo verpakt in gruwelijk pakkende zinnen dat de lezer zich een gaat voelen met het personage … dan verdien je wat mij betreft een lintje.
Smaken verschillen uiteraard, maar ik vond het een fantastisch boek!

Kijk voor evt. beschikbaarheid of reserveer: Bibliocenter

©José '12

woensdag 3 oktober 2012

Pink Ribbon

En dan …
stopt een wereld,
vergeet even te draaien,
verdwijnt een vloer
pardoes vanonder je voeten

Een geest die levert
een innerlijke strijd,
angst vechtend met hoop,
leven bij de dag
optimistisch of neerslachtig

Een lijf dat niet lijkt
op de bondgenoot
die het eens was,
herbergt een nachtmerrie,
een duivels kwaad

Een oplossing, remedie,
pulserend door je vaten,
chemie die verteerd,
chemie die geneest
chemie vol vertrouwen

Sterk zijn,
het hoofd hoog houden,
advies en goede raad
gegeven door geliefden
spanning een rode draad

Gevoelens en emoties,
nuchterheid, gelatenheid
jezelf terug trekken
in je diepste ziel,
uniek ieders drijfveer

Pink Ribbon,
meer aandacht en onderzoek,
meer kans op genezing
meer hoop op een toekomst
meer kwaliteit van Leven

En dan …
zal ooit in ons perspectief,
de kracht en het vertrouwen,
de angst en wanhoop
verdrijven.


Oktobermaand is zoals ieder jaar Borstkankermaand met dit jaar als Thema: Leven tussen hoop en vrees.
Pink Ribbon vraagt dit jaar extra aandacht voor de patiënten, vrouwen, maar ook niet te vergeten, mannen die te maken krijgen met deze vorm van kanker die dan als klap op de vuurpijl ook nog eens uitgezaaid blijkt te zijn.
Praten en steun vragen is vaak een taboe, of je houdt het allemaal zelf liever binnenskamers of je omgeving weet zich geen raad en gaat het “probleem” liever uit de weg.
Gegeven is dat hoe meer research er gedaan kan worden, hoe meer ervaringen er gedeeld worden, hoe meer de wetenschap kan ontwikkelen en toewerken naar genezing.
Zelf krijg ik altijd de neiging om hard te roepen dat iedere vorm van kanker, waar in het lichaam het zich ook bevindt, aandacht behoort te krijgen en het niet puur over borstkanker hoeft te gaan.
Maar het is zeker een maand die door de extra aandacht van Pink Ribbon, ook andere vormen meer onder de aandacht brengt …. alleen al om het feit dat ieder mens wel iemand kent die kanker heeft of heeft gehad.
Ter info, dit gedicht is voor mij fictie, maar voor vele duizenden mensen keiharde realiteit.
Daarom wens ik iedereen die er mee te maken heeft heel veel sterkte en een hele gezonde toekomst.


©José '12

zondag 30 september 2012

De klant is koning .....

















Tegenwoordig krijg je van ieder zichzelf respecterend bedrijf, winkel, tankstation of wat dan ook een klantenkaart, een pasje of een stempelkaart. Blijkbaar vinden ze het prettig om je korting te geven, of je te kunnen laten sparen voor bepaalde cadeauartikelen die je dan weer met korting of bijna gratis kunt kopen.
Mij lijkt het dan handiger om maar meteen alle prijzen te verlagen, maar ja ik ben maar een eenvoudige klant die volgens hunnie niet snapt wat de bedoeling achter die verlokkelijke, attractieve bonus en niet-gratis-maar-wel-stukken-goedkopere-aanbiedingen-excessen is. 

Nou, echt wel.
Klantgegevens.
Ja ik weet ook wel dat dat al lang bekend is bij iedereen ;-)
Maar het moet toch echt niet gekker worden.
Neem bijvoorbeeld die superhandige aan een kant als spiegel bedoelde klantenkaart van het Kruidvat. Wat een uitvinding, altijd een spiegel bij de hand!!! Jammer dat ie na een paar keer in en uit je portemonnee doen zo dof is als een mistige novembermorgen, maar hun bedoeling was goed!!;-)
Je spaart punten waar je vervolgens weer artikelen voor kunt uitzoeken.
Je activeert het hele geval online, vult je gegevens in en voilà – sparen maar! 
 
Ze weten blijkbaar ook precies wat je nodig hebt en gebruikt, aangezien ze iedere week een aanbieding naar je mail sturen die op jou van toepassing is (diezelfde aanbieding geldt overigens voor alle pashouders).
En wat schertst mijn verbazing, ze denken zelfs aan je als je jarig bent!!
Ja ja, ik was gister jarig (48 – voel je verder niks van hoor;-)), en ik kreeg een lieve mail om me te feliciteren en meteen 30 bonuspunten gratis er voor noppes bij. Lief hè.
Maar wacht dat was nog niet alles! Ze voelen echt aan wat je als 48-jarige vrouw niet zou willen en kunnen missen op je verjaardag!!
Als pièce de résistance kreeg ik een kortingsbon voor Valdispert Overgang Totaal!
Man man man wat was ik blij! Zoiets prachtigs heb ik nog nooit gekregen.
Ik hoop dat ik hem nog een tijd kan bewaren voor als ik daadwerkelijk in de overgang ga komen ooit.
Geloof me, als je zo'n mail krijgt zou je spontaan opvliegers krijgen en het zweet breekt je gegarandeerd uit. Misschien zou ik ze dan kunnen slikken om die innerlijke rust na het lezen van dit lieve mailtje weer terug te krijgen.
Kruidvat, ik bedank jullie voor het leukste, liefste en meest goed op de persoon afgestemde, toepasselijke cadeau. (*trekt nu lichtelijk sarcastisch een wenkbrauw omhoog*)
Benieuwd of die dingen ook helpen tegen afknappers …...


©José '12 
  
(Blogger doet weer kunstjes met lettergrootte - excusez moi;)) 

woensdag 26 september 2012

#Warmte ...


basaal gevormde pastels
eenvoud met een scheut warmte
genoeglijk vertier

 Doek en tekst: ©José '12

dinsdag 18 september 2012

#ColorBlind



Zwartwitgemêleerd
Maagdelijk doek
Kunst in kinderschoenen
Creatieve vertaling door penselen
Kleurenblindheid ;)


Schilderij + Tekst: ©José '12

maandag 17 september 2012

Esther Verhoef - Tegenlicht


















Beschrijving:
Vera Zagt heeft het niet gemakkelijk gehad als kind. Haar moeder zat vaker in een psychiatrische inrichting dan dat ze thuis was, haar autoritaire vader behandelde haar alsof ze een van zijn rekruten was en gepest worden op school was ook eerder regel dan uitzondering.
Als volwassene heeft Vera nog altijd een beschadigd zelfbeeld. Ze is inmiddels twintig jaar samen met Lucien Reinders, een succesvol ondernemer. Haar huwelijk, haar werk als dierenfotograaf en haar huis - het Fort - zijn de drie wankele pijlers waarop haar leven steunt.
Wanneer de relatie met Lucien onder druk komt te staan, raakt Vera in paniek en vlucht in een buitenechtelijke verhouding. Dan gebeuren er meer dingen waardoor ze langzaam maar zeker de controle verliest. Vera zal zich moeten losmaken van haar traumatische ervaringen en haar zorgvuldig opgebouwde muren moeten afbreken. Vera moet leren leven en vertrouwen krijgen. Maar is het daarvoor niet te laat?


Met dank aan Els van het Bibliocenter voor de tip. Want het was echt een prachtig boek!
Het aangrijpende verhaal van Vera verteld in heden en verleden.
Hoe pestgedrag op school, het overweldigende autoritaire gedrag van een vader en daardoor het essentiële gemis van een moeder het leven van een kind dusdanig kunnen beïnvloeden dat ze daar haar verdere leven de gevolgen van ondervindt en het als een loden last in haar “rugzak” meesleept.
Je voelt haar eenzaamheid met vlagen als een koude mist door je lijf trekken en zou haar het liefst in je armen drukken en stevig knuffelen. Maar ja het is fictie, maar wel verdomd goed geschreven!!
En waarschijnlijk komt het ook veel vaker voor dan we denken, achter iedere voordeur schuilt een verhaal zeggen ze dan ooit.

Ontroerend en meeslepend …. bijzonder.


Voor eventuele beschikbaarheid of reserveer gratis: Bibliocenter

©José '12

dinsdag 11 september 2012

Jens Lapidus - Snel geld


Beschrijving:
In Stockholm, waar de decadente bovenwereld en de rauwe onderwereld van Zweden nauw met elkaar verbonden zijn, verdwijnt een jonge vrouw spoorloos en kruisen de wegen van drie jonge mannen elkaar. Mrado is een Joegoslavische huurling die de voogdij over zijn dochtertje probeert te krijgen. Jorge is een drugs dealende latino die uit de gevangenis ontsnapt. De ambitieuze student JW ten slotte zoekt koortsachtig manieren om zijn dure levensstijl te kunnen blijven betalen. Alle drie zwichten ze voor de destructieve lokroep van de cocaïnehandel. Net als de verdwenen jonge vrouw dromen ze van een beter leven, maar dan hebben ze wel geld nodig. Veel geld. Snel.

Allereerst vind ik de vergelijking die men trekt met de Millennium-Trilogie van Stieg Larsson wel een beetje erg ver gezocht. Het enige, in mijn ogen, vergelijkbare is dat ze allebei Zweeds zijn en een trilogie hebben geschreven. Helemaal houdt het daar niet op, het valt allebei onder de noemer thriller.

Maar wat een wereld van verschil qua schrijfstijl!!
Snel geld, deel 1 van de trilogie, laat ons kennis maken met 3 hoofdpersonen.
Yup meets gangstastyle, kouwe kak qua taalgebruik versus Slang/straattaal.
Maar allemaal zwichten ze voor de Doekoe, het snelle geld en de verleidingen die dat met zich meebrengt. Harde onderwereld manoeuvreert moeiteloos de upperclass wereld binnen.
De rich and famous die zich volop tegoed doen aan de lijntjes coke, prostituees en zich uitleven in het gokcircuit. En die verleidingen moeten ergens vandaan komen. De zogenaamde Zwedos die afhankelijk worden van de voornamelijk Oost-Europese maffiafiguren.

Je moet er wel even in komen in die schrijfstijl van Jens Lapidus.
Af en toe heb je het idee dat hij op een kladje wat steekwoorden heeft gezet om een lezing te geven.
Korte zinnen, soms wel 3 of 4 in een regel, maar dat maakt het dan ook weer heel snel. Alsof je met je snufferd middenin een scene bent beland van een film, je ziet het gebeuren. Je wil weten hoe het afloopt, ook al heb je zo je vermoedens gaandeweg.

Nee niet vergelijkbaar met de Millennium-Trilogie, die ik overigens geniaal vond, maar zeker goed genoeg om ook deel 2 en 3 te willen lezen. En als je af en toe op de achterflap kijkt denk je dat het zomaar een van de rouwdouwers van maffiosi zou kunnen zijn, stoer, doordringende blik een beetje een bad-boy type. Waar overigens niks mis mee is, geen straf om naar te kijken zeg maar :-P.

Nieuwsgierig? Getriggerd? Thrillerfreak? Voor nada doekoe te leen. Gratis reserveren.
Check Bibliocenter. Make my day …. ;)

©José '12

zondag 9 september 2012

Ergernis ...



Met stijgende verbazing lees ik soms tweets waarin schrijvers, of hun boeken, worden gedist. Blijkbaar vinden sommige “hooggeleerden of hoogopgeleiden” dat bepaalde schrijvers de titel auteur niet waardig zijn omdat ze geen hoogdravende taal, ingenieuze opbouw of dat er bijvoorbeeld geen elitaire boodschap in verwerkt is. Wat een bullshit. Respectloos zelfs.

Is het niet in de eerste plaats zo bedoeld dat je leest wat je prettig vind? Dat je de ene dag of week of voor mijn part maand helemaal voor spanning gaat en een andere keer voor ontspanning, voor iets waar je bij in een deuk ligt bij wijze van spreken?
En is het niet zo dat ieder op zijn eigen niveau mag lezen waar hij/zij zin in heeft als er überhaupt maar gelezen wordt? Wie bepaalt wat goed is of niet? Normaal gesproken mag je in dit land toch zeker wel een boek goed vinden dat in “normale” mensentaal geschreven is hoop ik? Of is het sinds kort alleen nog weggelegd voor mensen die een titel, een graad of whatever universitaire opleiding hebben genoten?
Dan zal ik dat wel ergens hebben gemist op het journaal.
Volgens mij leven we in een vrij land waarin iedereen nog altijd zelf de keuze heeft om iets goed of slecht te vinden, lekker leesbaar of rubbish. Waarom zou je in hemelsnaam een boek moeten lezen waar de inhoud totaal aan je voorbij gaat? Alleen omdat het door de “elite” wordt bestempeld als literair? Tuurlijk …. mooi niet. Ik lees wat IK wil omdat ik nou eenmaal ontieglijk eigenwijs ben;) En vooral omdat ik een eigen mening heb, of een bepaalde smaak qua genre of omdat een titel me aanspreekt of een cover. Of omdat iemand me een tip geeft en dolenthousiast is over een bepaalde schrijver.
Niet iedereen houdt van lezen, maar in het geval dat ze het wel doen kan ik alleen maar zeggen: Good for you en lees lekker waar je zin in hebt. Er is voor iedereen wel iets qua boeken om blij van te worden. Waarom zou je je door bepaald hotemetoten het plezier van lezen laten ontzeggen alleen omdat hun mening nou eenmaal een andere is dan de jouwe?

Schiet mij maar lek, geen idee waarom bepaalde mensen denken dat hun “oordeel” beter is dan dat van een ander. Omdat ze toevallig een stelletje genen hebben meegekregen waardoor ze wat makkelijker kunnen studeren als een ander?
Nou wake up and smell the roses, dat maakt je dus echt geen beter mens. 


Leuk dat twitter trouwens, je kunt die hoogvliegers ook ontvolgen zonder pardon;)
Een ergernis op een zonnige zondagmorgen, eigenlijk nog te onnozel om je over op te winden, maar ik kan het ook niet helpen dat ik daar niet zo goed tegen kan.  Ik heb tenslotte alleen maar MAVO en Kappersschool gedaan. Vandaar waarschijnlijk ook mijn reeks spel- en taalfouten,  maar een kniesoor die daar op let :-P


Mijn mening - respect voor iedere lezer, wat hij of zij ook leest. 

©José '12

dinsdag 4 september 2012

*Let op! .....

Ik krijg de laatste tijd in mijn mail reacties op mijn blog van een zogenaamd anoniem "persoon".
Deze "persoon" heeft dan op mijn laatst geposte bericht gereageerd, gewoon zoals je een normale melding in je mail krijgt als er iemand reageert.
Maar pas op, als je de mail opent blijkt het dus gewoon spam van de bovenste plank te zijn.
Kijk vooral eerst onder het betreffende bericht of er daadwerkelijk iemand een reactie heeft geplaatst, want die "anoniem" staat er dus niet!!
De meeste van je volgers reageren namelijk niet anoniem, dus als er niets van een anonieme "fan" onder staat, meteen bericht verwijderen zonder te openen.  
Ik denk een gewaarschuwd mens telt voor 2, dus ik meld het maar even;)

Dank meteen ook nieuwe volgers, blijkbaar zie ik dit pas heul erg laat, maar dat ligt meer aan mij dan aan Blogger of mijn PC;) 

Oh en nog even een Raar Luchtje, niet qua geur maar een apart verschijnsel dat ik toevallig zag! 




Ik wens jullie een fijne dag/week  ... en braaf zijn! ;)

©José '12

donderdag 23 augustus 2012

Zintuigen



Een bruine beer uit Stavoren
begon zich er echt aan te storen.
Hou op! Het doet pijn,
dat gesabbel is echt niet fijn!
Mij vergaat zien en horen.



©José '12

maandag 20 augustus 2012

Jane Casey – Vergelding


















Beschrijving:
Een moordenaar met als doelwit veroordeelde pedofielen. Voor het publiek is hij een held en voor de politie hebben deze moordzaken geen prioriteit.
Maar voor de jonge en onervaren rechercheur Maeve Kerrigan ligt dat anders, zij vindt dat niemand het recht in eigen hand mag nemen. Moord is moord, ongeacht de daden van het slachtoffer. Zodra het geweld van de moordenaar escaleert, wordt Kerrigan echter gedwongen zich af te vragen hoe ver ze bereid is te gaan voor rechtvaardigheid...


Soms heb je van die boeken die nog even nasudderen in je hoofd wanneer je ze uit hebt.
Het volgende boek waar je dan in begint is echt 3x niks, bij wijze van spreken.
Dit was er voor mij zo eentje.
Een spannende thriller met een vleugje drama en romantiek.
De clue zal wel zijn dat het vanuit een vrouwelijke rechercheur geschreven is, een female touch in een harde mannenwereld. Niet alleen werk maar ook privéperikelen. Voor een man om te lezen misschien niet het “straight-to-the-point” soort van thriller, maar het zit echt wel super in elkaar en leest vlotjes weg. Ruimte genoeg om jezelf aan het denken te zetten en niet echt voorspelbaar.
Haar derde boek is dit blijkbaar, dus ik heb er weer eens 2 gemist;)
Voordeel is dan wel dat je nog iets goeds in het vooruitzicht hebt, want men zegt (de geleerden;)) dat dit ook nog wel haar minste boek is... maar wie bepaald wat iemand goed vindt?
Smaken verschillen en lullen is lullen – Ik vond het goed!
Dat wilde ik even vertellen :)

©José '12

Kijk voor evt. beschikbaarheid of reserveer: Bibliocenter