dinsdag 26 februari 2013

Tag-game

Er waart een “Tagging-Game” rond door Blogland waarin je antwoord geeft op een aantal vragen zodat andere bloggers je een beetje beter leren kennen. 
Ik werd getagd door Barbara, een lieverd die prachtige foto's met mooie schrijfsels combineert.
Mijn vragen en antwoorden:


 
#Waar ben je geboren
Ik ben geboren in Hoensbroek (Zuid-Limburg) en op mijn elfde verhuisd naar mijn huidige woonplaats.

#Ben je naar iemand speciaal vernoemd?
Ik ben vernoemd naar mijn Oma, de moeder van mijn moeder wiens doopnaam Josephina was, roepnaam Fien.

#Heb je kinderen en zo ja, hoeveel?
We hebben 1 zoon, Davy, geboren op 15 december 1987.

#Hoeveel huisdieren heb je?
We hebben geen huisdieren, alleen een vijver in de tuin met geen idee hoeveel vissen, valt namelijk niet te tellen als hij is dichtgesneeuwd;-)





#Wat was het ergste letsel dat je ooit had.
Nou dat is wel heel recent, een gescheurde pees in mijn knie die langzaamaan wel weer beter aanvoelt gelukkig.

#Heb je speciale talenten?
Ik kan van mezelf niet zeggen dat ik ergens heel goed in ben, ik doe wel van alles maar of dat nou per definitie talent is geloof ik niet. (Veel praten schijnt me niet slecht af te gaan;-))

#Wat is je favoriete ding om te bakken?
Appeltaart, al zeg ik het zelf, die lukt altijd meer dan goed, hmm, misschien toch een talent dan?!? ;-)



#Wat is je favoriete Fastfood?
KFC, ben nou eenmaal een kipfan;-) En dan maakt het niet uit wat, een Zinger of chickenstrips of een bucket om je vingers bij af te kluiven …. bring it on;-) #FingerLickingGood :-P






#Wat is het eerste dat je opvalt als je naar mensen kijkt.
Ogen, ik vind ogen het mooiste onderdeel van de mens. Je kunt er van alles in zien, een blik zegt vaak meer dan woorden … fascinerend bij ieder mens. De mijne zijn groen en de jouwe?




#Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
Toen ik hoorde dat een vriendin kanker heeft …...

#Maak je je momenteel ergens zorgen over?
Over haar dus, ik hoop dat alles op de een of andere manier meevalt of goed komt.

#Noem 3 drankjes die je regelmatig drinkt.
Koffie – Cola Light (Pepsi-Max) of water.

#Wat is je favoriete boek?
Ik kan niet zeggen dat ik 1 specifiek favoriet boek heb, ik lees me een slag in de rondte. Als ik dan bedenk welke boeken ik 2 keer gelezen heb, iets dat ik normaal echt niet zal doen behalve bij hele goeie, dan kom ik uit op alle boeken van Dan Brown of de Millennium-Trilogie van Stieg Larsson.

#Zou je een piraat willen zijn?
Ja natuurlijk!! En dan Captain Jack Sparrow aan de haak slaan, of wat dacht jezelf;-)



#Wat zijn je favoriete geuren?
Ik ben een geurfreak, associeer vaak geuren met gebeurtenissen of plekken.
Als ik dan mijn meest favoriete moet noemen zijn dat (in random order) Koffie, Leer, Muskus, Vers gebakken brood, de baklucht die door je huis doolt als je appeltaart of cake of zo bakt, vers gemaaid gras. Mijn favoriete geur qua parfum is nog altijd Rush van Gucci.



#Waarom blog jij?
Omdat ik graag schrijf, ook al doe ik dat niet altijd foutloos, het is en blijft leuk om te doen. Het springt ook van de hak op de tak, niet 1 onderwerp, maar gewoon alles wat me op dat moment bezig houdt.

#Wat vind je het minst favoriet aan jezelf?
Iedere vrouw zal hier haar gewicht neer zetten denk ik, althans de meesten. Ik noem daar het feit dat ik rook nog maar even bij, als we toch bezig zijn;-)

#Wat is je favoriete hobby?
Pff, heb je even? Muziek is eerste levensbehoefte, ik lees graag, schrijven, koken, bakken, doe een poging om te schilderen, kijk graag een film, droom graag.

#Wat vind je belangrijk bij een vriend/in
Dat je jezelf kunt zijn.

#Noem iets dat je hebt gedaan dat je nooit verwacht had ooit te zullen doen.
Ik heb me suf gepiekerd maar ik denk dan toch dat dat is dat ik begonnen ben met bloggen. Een drempel passeren en iets van jezelf blootgeven in alles wat je schrijft.

#Wat doe je het liefst?
Vooral mezelf zijn;-)




#Waar erger je je aan?
Ik erger me mateloos aan mensen die alleen maar kunnen zeuren over pietluttige onnozelheden, die alleen maar negatief in het leven staan en zichzelf de belangrijkste en interessantste persoon op aarde vinden.
Get a life, kijk eens om je heen en geniet van dingen, kijk eens naar mensen die het echt moeilijk hebben en doorbreek je eenzijdige kijk op het leven.

#De laatste keer dat je hard moest lachen was...?
Lachen is toch wel essentieel in mijn leven, dus dat probeer ik zo vaak mogelijk te doen om wat voor reden dan ook. Smile, life can be so much fun!! :-)


                                              ============================

Dat waren mijn antwoorden, een beetje ik in een lijstje;-)
Het is volgens mij de bedoeling dat ik nu een paar mensen tag, al zou ik beter kunnen zeggen:
Voel je je geroepen om iets meer over jezelf te vertellen en wil je het lijstje invullen?
Ga gerust je gang! Ik ben wel zo nieuwsgierig van aard dat ik wel wat over iedereen wil weten, maar respecteer ieders keuze om het niet te doen natuurlijk!!

Ik tag dan toch maar een paar mensen, omdat het nu eenmaal zo hoort.

Robert van Onder de Hazelaar (verhalenverteller pur sang)
Tanja van Homemade (wier site een waar feestje is qua plaatjes en woorden)
Coby van Gedicht in evenwicht (die ook zonder woorden, met een kwast kan inspireren!)
Yvon van Scraps en Beps van Stampidoe (die er gewoon een eind op los kwebbelt terwijl ze mooie dingen maakt)
Christa van Christa schrijft (die met weinig woorden heel veel kan vertellen)

Voel je vooral niet verplicht om mee te doen!!!!!!
Sommigen verkiezen natuurlijk om liever wat in de luwte te blijven, of gewoon omdat het niet jouw ding is. Het moet natuurlijk leuk om te doen blijven;-)

©José '13




maandag 25 februari 2013

Geboortehitje ... ;-)

Ik zag dat Yvon had gegoogeld naar een hit die hot was op haar geboortedag.
Kon het natuurlijk niet laten om meteen mijn eigen geboortedag te gaan googelen.

Je zou kunnen zeggen dat ik het slechter had kunnen treffen, hij is namelijk best wel gaaf!
Zal daar dan de grondslag liggen voor mijn “lichtelijke” voorkeur naar Rock?
Op nummer 1 in de hitparade van de week waarin dus 29 september 1964 viel stond met een vette stip ….
The Rolling Stones! Niet dat ik daar nou zo'n groot fan van ben hoor, en daarbij vind ik hun nummer “Paint it black” by far een van hun betere. Maar voor een maandagmorgen kan deze er best mee door;-)


©José '13 



donderdag 21 februari 2013

Rizzoli & Isles serie van Tess Gerritsen.






















Aangezien ik met mijn knie veel (verplicht) zittend vertier moest zoeken had ik dus voor het gemak een Ereader aangeschaft.
Simpelweg omdat ik niet de hele tijd iemand lastig wilde vallen om voor mij boeken te gaan halen bij de bieb. Echte boeken are still “The Bomb” ;-)

Surfend over de wilde golven van het web kwam ik hier en daar aardig wat leesvoer tegen dat ik nog graag wilde lezen. Zo had ik dus ook alle boeken van Tess Gerritsen uit de serie Rizzoli & Isles gevonden (op de laatste na, de tiende).
Toen ik eenmaal in het eerste deel begon was ik gelijk verkocht en heb ze alle 9 in een ruk uitgelezen. Spannend, meeslepend en ook soms een beetje luguber, zoals we wel van Tess gewend zijn ondertussen.

De serie gaat dus over twee vrouwen, je mag wel zeggen, heel erg sterke vrouwen. Totaal verschillende typen vrouwen die zich staande moeten zien te houden in echte zogenaamde “mannenberoepen”, dus ook in de mannenwereld.

Jane Rizzoli is een politieagente die op geheel eigen wijze de wet probeert te handhaven en voornamelijk te maken krijgt met moorden waar je U tegen zegt, laat staan de moordenaars die ze moet proberen op te sporen. Ik kan wel zeggen dat dat soms aardig wat om het lijf heeft.
Jane wordt in het eerste boek op een mooie, indrukwekkende manier door Tess Gerritsen tot leven gewekt als een sterk karakter waar je je petje voor af neemt.

Dr. Maura Isles is lijkschouwer van beroep en dat zul je weten ook. Zij komt in boek twee pas om het hoekje kijken. Maar dan is ze er ook! Je hebt soms een sterke maag nodig, maar niet op een manier dat je het boek meteen weg zou leggen. Nee wat dat betreft is Tess ons best wel goedgezind, prachtig hoe ze details weet te vertellen en omschrijven waardoor je gaat begrijpen hoe je er achter kunt komen waaraan of waardoor iemand is gestorven. Best interessant soms hoor!

Deze twee dames krijgen met elkaar te maken via hun werk en langzaam aan begint zich tussen hen een band te ontwikkelen.
Nou hoor ik je zeggen, heb je niets anders tussendoor gelezen?
Ben je helemaal gek! Mooi niet, deze moesten achter elkaar uit. Geen minuut verveelden ze me die twee dames met al hun werk en privé-perikelen, sterker nog, al waren het er dertig geweest dan nog had ik ze achter elkaar gelezen.

Ik zal er een link bij zetten voor de volgorde, mocht je zin hebben om ze ook te lezen, wel zo handig zoeken dan denk ik;-)
Tess Gerritsen op Wiki <---Klik

Of voor beschikbaarheid en evt. reservering bij: Bibliocenter

Lees ze! ;-)

©José '13

vrijdag 15 februari 2013

Dag 30


Dag 30
Je favoriete liedje van exact een jaar geleden. (Claudia de Breij)

Gadver, alweer de laatste dag van de challenge.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik het meer dan geweldig vond om te doen.
Zoveel -leuke, goeie, adembenemende, aangrijpende en noem het maar allemaal op-songs kwamen voorbij, of spookten in ieder geval door mijn hoofd. De keuze is reuze zeggen ze ooit, nou dat is met muziek natuurlijk ook inderdaad waar.
De speciale vragen gaven ieder op zich al megaveel voer of aanleiding tot het plaatsen en bedenken van een bepaald liedje. Het ene moment is het andere niet en kan heel erg wisselen qua tijdstip of datum van vragen. Zoveel moois dat ik dus niet heb gebruikt of zelfs maar aan heb gedacht, dat is jammer eigenlijk.
Ook liedjes die ik bij anderen zag en hoorde, waarvan ik sommige niet eens kende (muzikale opvoeding noemde ik het;-)) lieten me terug gaan in gedachten of herinneringen, geweldig!!

Denk dat ik zelf maar een lijstje ga maken of sowieso 1 keer in de week een muziekdag met bijbehorend clipje en hersenspinsel ga fabriceren.
Een vaste muziekdag?
Misschien een idee om swingend/rockend/zingend/headbangend/vrolijk, of whatever je maar kan bedenken, het weekend in gaan.
In navolging van 3FM het FreakyFriday-gevoel behouden.
Muziekfreaks on blogger of zoiets, ik roep maar iets.
Een idee is altijd welkom, ik hou wel van een uitdaging!!!

Tevens dank voor al jullie mooie reacties, en gelukkig, smaken verschillen, maar ik vind het toch bijzonder om te lezen hoe anderen over een muziekje denken, of hoe ze iets interpreteren.

Maar ik dwaal af, of eigenlijk ook weer niet.
Een liedje van exact een jaar geleden, al zal het niet op de dag af een jaar geleden zijn.
We renden met verschillende mensen 30 dagen door onze eigen muzikale hoogtepunten en dieptepunten soms.
Dit nummer werd door Gerard Ekdom helemaal suf gedraaid en al zet ik het een miljoen keer (beetje overdreven;-)) op repeat, ik blijf het een fantastisch nummer vinden.
Terwijl ik dit zit te schrijven heb ik het al weer tig keer geluisterd, niet dat ik zo sloom typ, maar om af en toe tussendoor te luisteren en te genieten.

Dus heb je een muzikaal idee of uitdaging, Keep me running!! (oftewel houd me draaiend, qua muziek dan in dit geval;-)).

©José '13




en dan nog ff de Ekdom-playback-versie;-)






donderdag 14 februari 2013

Dag 29



#30DaysSongChallenge


Dag 29
Een liedje uit je jeugd. (Bert van Lent)


Helemaal onder de indruk was ik “vroeger” van de televisieserie Fame!!!
Ik zou er bij wijze van spreken voor naar New York zijn verhuisd als ik zeker wist dat ik zou worden toegelaten en mits de school überhaupt had bestaan natuurlijk ;-)

Wie wilde dat nou niet, een school waar je de hele dag met muziek en dans bezig zou kunnen zijn.
En ja ik weet ook wel dat ik niet kan zingen, maar dat zou ik daar dus best hebben kunnen leren, lekker puh!!
Of leren een instrument te bespelen, of zelfs muziek schrijven en maken, arrangeren en produceren.
Man man, in mijn hoofd kon ik dat echt allemaal als ik maar op zo'n gave school terecht zou komen.
Wat een droom, allemaal veroorzaakt dus door die tv-serie.

Ik heb naar de begintune/clip gezocht en gevonden ook nog dus ….

Remember my name!!! ;-)

©José '13





woensdag 13 februari 2013

Dag 28


#30DaysSongChallenge

Dag 28
Een liedje waardoor jij je schuldig voelt. (Michiel Veenstra)

Schuldig voelen, tja dat noem ik dan liever “leermomentjes”, dat klinkt niet zo zwaar.
Het eerste wat ik me eigenlijk kon bedenken was dat ik misschien iets beter mijn best had kunnen doen op school (of minder irritant is wellicht een beter woord;-)).
Aan de andere kant vond ik het waarschijnlijk TE gezellig op de middelbare school om me druk te maken om al dat studeren. Ik wist al vroeg wat ik wilde en wat ik daar voor nodig had. Dus als ik alle vakken maar voldoende haalde dan was het wel goed, dacht ik toentertijd.
Een pretpakket met alle talen, biologie en economie. Zoveel leerwerk was dat dus niet (in mijn geval).
Nee we maakten ons drukker om de weekenden, het stappen, kalverliefdes of, in onze ogen, grote liefdes, de liefde van je leven … die dan wel weer niet de ware bleek te zijn.
In ieder geval, toen hadden we wel iets anders aan ons hoofd dan school.
Tot de dag kwam dat de allerlaatste middelbare-schooltijd-dag was aangebroken, toen besefte je pas dat er een tijdperk achter de rug was, een uiteindelijk zorgeloze, leuke tijd.

Je ging verder naar hoger onderwijs, of sommigen gingen werken.
Een toch wel hechte groep leerlingen die ieder afzonderlijk zijn eigen weg insloeg naar een volgende fase, een nieuw doel, een stap naar volwassenheid.
Want we dachten wel dat we al oud en wijs waren, maar dat bleek vies tegen te vallen, op verschillende levels.

Als ik dit zo terug lees voel ik me eigenlijk helemaal niet schuldig, we hadden plezier, leerden onbewust toch heel erg veel, hadden kleine verdrietjes die complete drama's leken maar achteraf natuurlijk wel meevielen.
Leerkrachten zullen ons wel eens (meestal) verwenst hebben, maar daar stonden we niet echt bij stil natuurlijk. Dus petje af voor hun kalmte en rust die ze waarschijnlijk heel hard nodig hadden.
Maar ja, das war einmal, c'est la vie, that's life ….. zie je, ik heb toch nog iets opgestoken;-)

Uiteindelijk (in the end) maakt het niks uit, omdat je hoe je leven ook leeft, je altijd probeert het beste te doen, een naar jouw idee goede keuze maakt of het nu altijd goed uitpakt of niet.
Zo kom ik dus weer uit op leermomentjes, of dit nu positieve of negatieve leermomentjes zijn …. de hamvraag is dan wat doe je er mee.
Als je maar tijd van leven hebt word je op den duur toch wijs …............


©José '13






dinsdag 12 februari 2013

Dag 27



#30DaysSongChallenge

Dag 27:
Een liedje waarvan je zou willen dat je het zou kunnen spelen. (Eric Corton)


Als ik dan een echt instrument zou mogen kiezen (en niet mijn stem zoals ik gisteren aangaf) dan zou ik natuurlijk kiezen voor de gitaar.
Denk dat de meeste mensen/muziekliefhebbers dat wel zouden willen kunnen.
Dan zou ik kiezen voor de elektrische gitaar of elektrische basgitaar.
Waarom? Gewoon omdat die me het meest aanspreken, me soms kippenvel bezorgen.

Over welk liedje was dus de vraag.
Nou ja, als ik dan toch hardop mag dromen kies ik voor een nummer dat door 3 ontiegelijk grote gitaarvirtuozen wordt gespeeld. Een cover van een van 's werelds grootsten aller tijden, een voorbeeld voor een gedenkwaardig rijtje gitaristen dat door de invloed van hem ook weer een inspiratie is voor de huidige generatie gitaristen, en in allerlei genres welteverstaan.
Een cover dus van The Man himself, Jimi Hendrix, gespeeld door Joe Satriani, Steve Vai en Yngwie Malmsteen – Voodoo Child.


©José '13




maandag 11 februari 2013

Dag 26



#30DaysSongChallenge

Dag 26:

Een liedje dat jij kunt spelen op een instrument (Domien Verschuuren)



Ik kan hier nu natuurlijk gaan vertellen dat ik “Vader Jacob” kan spelen op een piano of orgel, maar dat zal iedereen wel kunnen denk ik zo.

Een instrument bespelen kan ik dus eigenlijk niet.

Wat ik zou willen dat ik mooi zou kunnen “bespelen” is dan wel het instrument “stem”.

Maar aangezien mijn zoon altijd zegt, als ik eens een keer meezing, “Als je voor mij zingt mag je gerust ophouden hoor, lief bedoeld, maar stop nu maar“, denk ik dat ik toch nog veel moet oefenen;-)



Een dijk van een stem kies ik dus vandaag als instrument.

Een zangeres die ook uit een of andere talentenshow is voortgekomen, vraag me niet welke!

Ook was ze al te zien in verschillende films zoals bijv. Dreamgirls met Beyoncé (ook een superstrot btw!) en de film Sex and the City.

Haar nog jonge leven gevuld met veel verdriet, geweld en verlies. Op de een of andere manier raakt ze me tot op het bot, het uiterste zenuwtopje van mijn hart.



Enige nadeel zou zijn als ik zo goed kon zingen dat je dan vaak in “the Spotlights” staat;-)





©José '13



zondag 10 februari 2013

Dag 25




Dag 25
Een liedje dat je laat lachen. (Claudia de Breij)


Geduldig wachtte hij tot de zilveren maan weer even achter de zware wolken verdween.
De dichtbegroeide heg van de immense tuin gaf hem voldoende beschutting tegen allesziende ogen die toevallig voorbij kwamen in de rustige villawijk.
Hij wist dat hij snel zou moeten handelen, niet treuzelen en vooral niet teveel geluid maken.

De maan verzachtte haar stralen en hij wurmde zich zo snel mogelijk door de heg naar de tuin van de buren.

Hij had het allemaal gezien vanmiddag.
De buurman was met een pakje thuis gekomen en ineens was de lucht vol kabaal, de hoge tonen die die bitch van hiernaast uitstootte had hem bijna een gehoorbeschadiging gegeven.
Hij had geen idee of het van blijdschap was geweest of van ongeduld, maar het vrouwelijke gegrom kwam van diep blijkbaar.
Bah, ze was een door en door verwend nest.
Op hoge poten, met haar neus naar boven gericht, liep ze altijd door de wijk alsof de lucht die ze inademde speciaal voor haar werd gefilterd.
In het begin, toen hij hier pas woonde, had hij nog wel eens geprobeerd om dicht bij haar in de buurt te komen. Tevergeefs.
Ze keek hem altijd aan alsof hij zojuist uit een vuilnisbak was gekropen.
Maar vanmiddag had hij haar in opperste extase een gat zien graven om daar het gekregen voorwerp te verstoppen. Vanuit zijn eigen kamerraam had hij het vreemde schouwspel met verbazing zitten bekijken. Zo vuil had hij haar nooit gezien. Het moest op de een of andere manier echt wel een waardevol voorwerp zijn. Maar waarom zou ze het begraven?

In elkaar gedoken om zichzelf zo klein mogelijk te maken sloop hij over het gladgeschoren gazon naar de groene struiken die achter de klaterende vijver stonden.
Hij wist bijna zeker waar de plek was en zag tot zijn verbazing het hoopje aarde dat willekeurig terug was gegooid op het gat.
Vrouwen, niet echt de slimsten blijkbaar.

Een laatste snelle blik om zich heen. Niemand in de tuin of op straat zo te horen en te zien.
Met een triomfantelijke blik in zijn ogen begon hij snel te graven.
Het zand viel in stoffige korrels rondom hem neer, geen tijd om netjes te werken, jammer dan.
Binnen no time stuitte hij op iets hards.
Snel pakte hij het voorwerp op en keek om zich heen.
Plotseling zag hij een miniem lichtstraaltje vanuit de keuken van het grote huis.
Tussen een spleet in de gordijnen zag hij de bitch naar hem kijken.
Zijn hartslag maakte overuren, seconden leken minuten.
Oogcontact.
Hij was betrapt.
Hij zag de woede in haar vurige ogen en het geluidloze geschreeuw dat ze klaarblijkelijk uit haar lijf perste.

Triomferend rende hij terug naar de heg maar hield even stil bij het keukenraam.
Met een spottende blik bekeek hij haar machteloze razernij, legde zijn buit even op het gras en maakte een vreugdedansje.
Hij pakte snel zijn gevonden schat op en rende verder, door de heg, langs de zijkant van zijn eigen huis naar de openstaande schuifpui en gleed met een noodgang over het gewaxte parket naar binnen.
Met een grijns nestelde hij zich in zijn mand en begon verlekkerd aan het bot te knagen.
Ze had gelijk gehad, het was inderdaad waardevol genoeg om te begraven. Maar de teef zou er nu wel spijt van hebben dat ze het niet zelf had afgekloven.

©José '13









zaterdag 9 februari 2013

Dag 24


#30DaysSongChallenge

 
Dag 24
Een liedje dat je op je begrafenis wilt laten spelen. (Michiel Veenstra)

Nou dit wordt waarschijnlijk een heel erg rare en persoonlijke blogpost.
Kan me voorstellen dat mensen die heel erg gelovig zijn denken dat ik best een rare vogel ben (dat is soms ook wel zo;-))

Over deze vraag kan ik met mijn zoon dus eindeloos praten en nadenken.
Dat is toch alleen maar goed hoor ik je denken!
Tuurlijk is dat goed om te bespreken, maar wij (met ons raar soort van droge, sarcastische humor) bedenken dan de meest stomme, onnozele, lugubere, lachwekkende, shockerende, confronterende liedjes die je maar kunt bedenken.
En dat kan echt alle richtingen op gaan.
Bedenk zelf maar eens wat titels die te maken kunnen hebben met begraven of cremeren.
Bijvoorbeeld met aarde, grond, vuur, as of noem maar op.
De lijst zou eindeloos kunnen zijn.

En ja we worden daar behoorlijk melig van.
Maar feit is wel dat iedereen een keer dood gaat.
En waarom zou je dan alleen de standaard muziekjes die niet bij jou passen accepteren als een “nette” vervanging voor waar jij voor staat of wat jou zo jou maakt?
Uniek is hij/zij die zichzelf durft te zijn – in alle opzichten, dus ook met muziekjes;-)

Er is me wel eens door een heel erg dierbaar iemand gevraagd wat ik me bij de dood voorstelde.
In mijn beleving val je in een soort van diepe slaap die alle ellende wegneemt als in een vluchtige droom. Of je die droom dan helder beleeft of gewoon nog dieper in slaap valt dat maakt dan naar mijn gevoel weinig meer uit. Nuchtere constatering of wishful thinking?
Geen idee, niemand is ooit teruggekomen om het me te vertellen.
Voor mij in ieder geval een helder gegeven.
Je komt uit op een hoger level, een level waar je geen pijn of ellende meer voelt.

Mijn persoonlijke gedachten kunnen natuurlijk mijlenver van de jouwe zitten qua denken of dromen. En daar is niks mis mee, iedereen heeft een ander beeld over de dood en datgene wat daarna gebeurt of net niet gebeurt. Ik laat ook zeker iedereen in zijn waarde qua geloof en alles wat daarmee te maken heeft en heb respect voor andere denkwijzen.


©José '13

Deze vind ik dus zelf wel heel erg mooi …...................




(En toch kan ik het niet laten om ook even een voorbeeldje te geven van iets minder voor de hand liggends .... (oren dicht?!?))

 



vrijdag 8 februari 2013

Dag 23


Dag 23
Een liedje dat je op je bruiloft wilt laten spelen. (Timur Perlin)

Aangezien ik al ongeveer een eeuw getrouwd ben volsta ik hier met een alles zeggende clip. :-P


©José '13





donderdag 7 februari 2013

Dag 22

#30DaysSongChallenge

Dag 22
Een liedje waar je naar luistert als je in de put zit. (Domien Verschuuren)

Mensen hebben allerlei redenen om in de put te zitten.
De hamvraag is dan hoe diep is die put en hoe positief ben je om er uit te klimmen?
Zie je de rand van de put om je aan vast te klampen of ben je negatief en kijkt alleen maar naar de bodem van de put.
Voel je je prettig op die troebele vloer die waarschijnlijk ook rotsig en van zand lijkt gemaakt of kijk je toch liever naar boven?
De rand die je vast kunt grijpen om de mooie dingen te koesteren die je ziet als je eens goed om je heen kijkt, de lucht die frisser en koeler is dan de bedompte lucht die je daaronder waarschijnlijk inademt.
Verdriet en tegenslag zijn meestal (voor de meesten tenminste) van korte duur, mits je je blik op je toekomst kun veranderen.
Je kunt het ook zo bekijken, er zijn talloze mensen die een veel zwaardere reden hebben om bang, angstig, verdrietig of ongelukkig te zijn.
Jij kunt dingen veranderen, misschien duurt het iets langer voor je putemmer leeg is, maar als je blijft schudden gaat die laatste druppel er echt wel een keer uit.

Ik ben niet zo'n put-mens gelukkig, ik kan behoorlijk relativeren (of heet dat gewoon logisch denken?).
Je verandert in je leven nog al eens van opvatting, of dat nou wijsheid is of omstandigheden die je daar brengen waar je in belandt. Of die situatie nu goed is of fout, je kunt ook bedenken dat er tussen zwart en wit nog een heel scala aan prachtige grijstinten zit (echt wel meer dan 50;-)).

Een ding is zeker ….... veranderingen maken we allemaal door. De een reageert of handelt nou eenmaal iets positiever dan een ander.
Mijn mening over in de put zitten kan natuurlijk afwijken van de jouwe, dat maakt een mens nu net uniek.
Veranderingen oftewel Changes, misschien kun je er zelf toe bijdragen.

©José '13



                                                   (een clip uit de film  The Death and Life of Bobby Z (2007))

woensdag 6 februari 2013

Dag 21



#30DaysSongChallenge

Dag 21
Een liedje waar je naar luistert als je gelukkig bent. (Coen en Sander)


Wat is geluk?

Kleine momenten
verpakt in zonneschijn
een simpel woordje,
oprecht gemeend.

Een warme straling
omhelst door zachte glans
een schouder,
een welwillend oor.

Geluk is relatief,
non-materieel
onzichtbaar,
een tevreden gemoed.


©José '13

Muziek voor blije vogels ;-)




dinsdag 5 februari 2013

Dag 20


#30DaysSongChallenge


Dag 20

Een liedje waar je naar luistert als je boos bent. (Timur Perlin)

Waarom zou je boos blijven, sluit je ogen en kruip even in je eigen hoofd ;-)

 
Eindeloos dwalen,
over geplaveide paden.
Door dynamische straten,
vrij van namen en nummers.

Energie putten,
veilig vol daadkracht
zweven, pijnloos
vertoeven in vrijheid.

Worden omhelst,
verwarmd,
jezelf koesteren
in zonnestralen.

Verdrijvend het onrecht,
omzetten van boosheid,
positieve gedachten
bepalen je stemming.

Verdwalen in oneindigheid,
jezelf verliezen
in anonimiteit,
dromen, je eigen fantasie.



©José '13