dinsdag 29 april 2014

Lisa Gardner – Spaar het meisje






















Beschrijving:
Op een warme zomernacht wordt in een arbeidersbuurt van Boston een gezin vermoord.
Een meisje overleeft het drama. De vader - en mogelijke verdachte - vecht voor zijn leven op de intensive care. Rechercheur D.D. Warren weet een ding zeker: er is meer aan de hand. Danielle Burton is een verpleegster die hulp biedt aan gewelddadige kinderen op een gesloten psychiatrische afdeling. Ze wordt achtervolgd door een familietragedie die bijna vijfentwintig jaar geleden haar leven verwoestte. Wanneer D.D. Warren de psychiatrische inrichting bezoekt, beseft Danielle dat haar nachtmerrie opnieuw is begonnen. Want zij vraagt zich nog steeds af: waarom heeft haar vader haar leven gespaard?

Allereerst wil ik even vragen of je ooit iets van Lisa Gardner hebt gelezen.
Is je antwoord nee, dan raad ik je aan om dat echt eens te doen!!
Hou je van de schrijfstijl van bijvoorbeeld Tess Gerritsen, Karin Slaughter of Lisa Jackson?
Dan zal deze dame je op een zeer aangename wijze verrassen!! Daar steek ik mijn hand voor in het vuur! (bij wijze van spreken natuurlijk ;-))

Haar serie boeken met in de hoofdrol de vrouwelijke Rechercheur D.D. Warren, een down to earth personage met ballen en een goed gevoel voor humor en zelfspot, zijn om op te freten!
Voor de thrillerfans, goede plots met het nodige zelfdenkwerk dat je prikkelt om steeds maar door te willen lezen met af en toe een wending die je niet aan ziet komen, heel erg prettig!

Ook dit boek dat geschreven is vanuit verschillende perspectieven geeft je inzicht in verschillende werelden.
Het recherchewerk, een psychiatrische afdeling voor kinderen die op de een of andere manier onhandelbaar zijn en vanuit een moeder die koste wat kost haar “opstandige” kind zelf wil opvoeden met alle gevolgen van dien.
Soms zou je je ogen uit je kop janken bij het leed van die kinderen en ouders, heel erg heftige en emotionele gedeelten.
Maar toch loopt er ergens een moordenaar rond die je (in je eigen gedachten) niet snel genoeg te pakken kunt krijgen …... kwestie van doorlezen dus!!! ;-)
Dat doorlezen is geen enkel probleem, Lisa Gardner lijkt wel aan te voelen wanneer je zelf een conclusie trekt, dan gooit ze er snel een ander perspectief of wendinkje doorheen ...erg flauw :-P

Ik doe niet aan sterren, voor de een is 3 sterren uit 5 al superb terwijl voor de ander 3 sterren net geen bagger is bijvoorbeeld (zoals ik laatst een hele discussie zag op twitter).
Maar aanraden doe ik haar wel! Met groot plezier zelfs!
En zoals gewoonlijk zeg ik er weer bij ….... smaken verschillen ;-)

©José '14

Uiteraard ook bij Bibliocenter ---> Spaar het meisje

Andere boeken van Lisa Gardner ---> KLIK

Lees en tril voorzichtig .......

zondag 27 april 2014

RockyRoad .....

Op Instagram zie je allerlei “lekkere” foto's voorbij komen als je eens op “verkennen” klikt.
Soms hebben mensen er een recept bij staan of soms een link naar een blog.
Zo leuk om rond te snuffelen en inspiratie op te doen!!
Je klikt op een tag (eigenlijk is het net Twitter maar dan met foto's, inclusief de #hashtags ;-)) en ziet dan allerlei resultaten.
Zo zag ik allerlei varianten op de Rocky Road, Google voor de lol maar eens hoeveel recepten daarvan op het web staan!! Kanonne!

Maar improviseren is altijd wel leuk, in feite kun je er volgens mij van alles indoen wat je zelf lekker vind.
Het gaat in eerste instantie om het chocolade-mengsel waar daarna alle toevoegingen doorheen gaan.
Mijn variant?? Nou komt ie ;-)

Ik had:
4 repen pure chocolade – 300 gram (Mag best huismerk of whatever je hebt zijn hoor!)
175 gram boter en in plaats van suiker gebruikte ik
Langnese Bee Easy honing – ongeveer 3-4 eetlepels

Dit liet ik langzaam smelten in de magnetron (kan ook Au Bain Marie natuurlijk, maar gemak dient de mens ;-)), telkens 20 seconden, doorroeren en weer 20 seconden tot het een mooi glanzend “papje” is.

Voor de “vulling” had ik:
Kabelspekken van Frisia – 4 stuks in stukjes snijden, of knippen, net zo makkelijk.
100 gram (iets minder dan een half pak) Bastogne koekjes – verkruimelen/niet te klein voor de bite.
En ongeveer 100 gram gezouten cashewnoten, je kunt ze als je wil wat hakken, maar niet nodig.



Je doet de “vulling” in een kom en giet daar ongeveer de helft van het chocolademengsel overheen en mengt het goed door elkaar.
Bekleed een langwerpige ovenschaal (of bakblik) met ovenpapier en verdeel het mengsel hier gelijkmatig in.
Giet tenslotte de rest van het chocolademengsel erover en strijk het glad.
Zet de schaal of blik in de koelkast en laat het minimaal 2,5 uur opstijven.
Geen oven nodig dus lekker makkelijk.




Snijd het daarna in stukken en enjoy ;-)
High-Tea-waardig onderdeel, zoet-zout en crunch en zacht door elkaar.
Machtig spulletje, maar wel een lekker hapje!!

©José '14

Rosamund Lupton – Zusje






















Beschrijving:
In Zusje van Rosamund Lupton krijgt Beatrice tijdens een zondagse lunch een paniekerig telefoontje over de vermissing van haar jongere zus Tess. Ze stapt direct op het eerste vliegtuig naar Londen. Naarmate ze meer te weten komt over de verdwijning, neemt de verbijstering toe over hoe weinig ze feitelijk weet van het leven van haar zusje en ze is niet voorbereid op de angstaanjagende waarheden die ze onder ogen moet zien. De politie, haar verloofde en zelfs haar moeder leggen zich erbij neer dat ze Tess hebben verloren, maar Beatrice kan dat niet. Naarmate ze dichter bij de schokkende waarheid komt, raakt ze steeds geïsoleerder van haar omgeving en wil niemand haar meer geloven.
Over Rosamund Lupton.
Rosamund Lupton was jarenlang scriptschrijver voor televisie en film. Haar debuutthriller Zusje werd een grote hit. Ze won o.a. de Richard & Judy Award voor Beste Debuut, er zijn meer dan een half miljoen exemplaren verkocht en ook de filmrechten werden verkocht.

Lyrische “aanprijzingen” vol lovende woorden en kritieken, het debuut van Rosamund Lupton is een mega-bestseller.
Toch vraag ik me soms af of mensen dan niet achter een hype aanrennen en menen dat ze het dan ook maar supergoed “moeten” vinden omdat iedereen dat nou eenmaal vindt.
Op zichzelf is het een heel erg goed verhaal in een schrijfstijl waar je even in moet komen, het is als het ware geschreven als een brief van de ene zus (Beatrice a.k.a. Bee) aan de andere zus(je) Tess.
Het wisselt af met terugblikken op hun jeugd en het huidige leven van Bee in haar zoektocht naar de waarheid.
Het grijpt je emotioneel soms aan, vooral de liefde die tussen de zussen bestaat, onvoorwaardelijk en met een heel diep vertrouwen in elkaar, maar de vraag rijst dan of hun band wel zo sterk was.

Naarmate het verhaal vordert krijg je meer inzicht in hun relatie vooral ook door de gesprekken die Beatrice heeft met de advocaat van het OM, Wright genaamd, waarin veel emotie en mooie zinnen gebruikt worden. Dus wel qua lezen met vlagen een kippenvel-gevoel, maar of het nou een thriller is per definitie?
Nee, ik vond het meer een psychologisch “drama”, de pijn van een verlies, het omgaan met de onmacht en het ongeloof waar Beatrice op stuit.
Het Who-Dunnit principe was me al duidelijk bij de eerste de beste ontmoeting die Bee had met de dader, dus verrassend vond ik het niet zo.
Wat me dan wel weer enigszins verraste was het einde, dat heeft ze heel erg goed geschreven!

Al met al mijn mening?
Ik bleef wel doorlezen, maar voor de doorgewinterde thrillerfan vond ik het naar mijn idee te weinig trillen ;-).
Desalniettemin een goed geschreven boek, maar als ik het niet gelezen had dan had ik weinig gemist............
Smaken verschillen (gelukkig!!).

©José '14



vrijdag 25 april 2014

Geel



Herinnering
Een glanzende kist
bedolven onder geel,
vochtig
door vergoten tranen;
afscheid
Geopende bloemen,
in nabijheid
 een enkele bloemknop,
het leven
in de kiem gesmoord
zoals het jouwe,
te vroeg
je mocht niet ontluiken,
maar verwelkte zacht,
in de bloei van je leven.




(Ik hou dus niet zo van geel :-( )

Maar dan is daar altijd Pearl Jam …..............





©José '14

zondag 20 april 2014

Vrolijk chocolade Pasen ;-)

Om aan mijn enigszins junkie-achtige-verslaving te voldoen heb ik een Sachertorte gefabriceerd, en ja dat is best een kunst op zich met al die ingrediënten en handelingen hoor!!;-)
Gaat ook niets boven een ECHTE Oostenrijkse natuurlijk.
Maar bij gebrek aan beter, was me toch iets te ver rijden, begon ik er dus zelf aan.

Nou, waarom moeilijk doen als het soms heel makkelijk kan!?!
Men neme een pak Sachertorte-mix van Dr. Oetker en volgt de spelregels op het pak ;-)

Men mengt en mixt een beetje:




Men warmt de oven voor en bakt hem dan 45 minuten - even afkoelen.
En dan snij/smeer en klieder je nog een ietsje om het geheel af te maken:


 


En Klaar is Clara .........
(Op de bovenkant moest ik toch nog ff mijn creativiteit botvieren met een mes *grinnikt*) 
Piece of cake! Letterlijk en figuurlijk :-P


Fijne Paasdagen allemaal!!!

©José '14

zaterdag 19 april 2014

Instagram



Nou ja wat moet ik daar eigenlijk mee.
Weer een account dat ik in de la laat liggen na amper gebruikt te hebben?
Ja ja, dat dacht ik dus eerst ….

Maar g*dd*mn (om het netjes te houden ;-)) wat is dat gaaf!
Zeker voor iemand die het leuk vind om zomaar (doelloos) zo af en toe een foto te maken van het een of ander, of van een prachtige lucht die plotsklaps kan veranderen, waar je naar kunt staren en denkt, yay foto maken!!! Of van iets creatiefs waar je mee bezig bent of food dat je aan het maken bent (ik noem maar wat opties ;-))
Met je telefoon wel te verstaan!! Je kunt er zelfs wat bewerken, filters toepassen en randjes omheen zetten als je zin hebt. Je kunt er een openbaar of privéaccount van maken als je wil.
Ik moet er nog even inkomen(mijn account is pas 4 dagen jong ;-)), kijken hoe het allemaal werkt, maar heb wel het gevoel dat ik hier zomaar heel erg blij van kan worden!
Ook proberen??? :-)

Ik heb een makkelijke link gezocht zodat je kunt zien hoe eenvoudig je het kunt installeren en proberen ------> KLIK .

En de link naar Instagram zelf ------>KLIK

Mijn Instagramaccount? ------>KLIK

Ik geloof dat ik al aan het doorslaan ben, en bedankt Trui voor mijn nieuwe verslaving!!! :-P


©José '14


vrijdag 18 april 2014

Blauw

Omdat de provincies op zijn doen we weer wat random thema's/vragen.
Deze week #blauw.

                                       (Bron foto: SpitsNieuws)

Zal je niet verbazen dat ik dan Blauw van The Scene kies als ode aan Thé Lau die vorig jaar te horen kreeg dat hij keelkanker had.
Na tal van chemo's en bestralingen leek het goed te komen, maar helaas heeft hij uitzaaiingen in de linkerlong en heeft te horen gekregen dat hij uitbehandeld is.......

Hij neemt afscheid van zijn fans/publiek met een optreden op Pinkpop, een concert in Paradiso en een in Ancienne Belgique in Brussel.

Gelukkig hebben zijn mooie teksten en melodieën het eeuwige leven ….. 
Ik wens hem veel kracht uiteraard.





©José '14


woensdag 16 april 2014

Lentekriebels in het groen

Soms heb je van die dagen dat de zon naar je hoofd stijgt en dat je gewoon zoveel mogelijk groen wil.
Aangezien ik graag kook doe ik een poging om het NOG maar eens te proberen.
Mijn eigen kruidentuintje is een feit!!! 

Enige l*llige is dat het vannacht ineens begon te vriezen ..... heb ik weer! :-(
Maar gelukkig hadden we de foto's nog ;-)




Op Hoop van Zegen!!!! :-P

©José '14

maandag 14 april 2014

Terry Hayes – Ik ben Pelgrim






















Beschrijving:
Pelgrim is de codenaam van een man die niet bestaat.
De geadopteerde zoon die uitgroeide tot een van de beste spionnen.
De regisseur van een uiterst geheime eenheid binnen de Amerikaanse spionagedienst. Een man die, voordat hij van de aardbodem verdween, het ultieme boek schreef over forensisch onderzoek.
Het is datzelfde boek dat hem een jaar later in een obscuur hotel in Manhattan doet belanden, waar het lichaam van een onherkenbaar verminkt jonge vrouw is gevonden.
Maar wat begint als een moordonderzoek zonder aanwijzingen, verandert in een zoektocht naar een onbekende vijand die een weerzinwekkend plan tot uitvoer wil brengen.

Wat zou ik nog kunnen vertellen over dit boek dat nog niet gezegd is.
Door sommigen uitgeroepen tot de Must-Read van het jaar. Nou ligt dat er natuurlijk aan welk genre je prefereert, maar ik vond het een meer dan geweldig boek!
En daarbij voor een schrijfdebuut vind ik het een resultaat waar menig gelouterd schrijver zelfs stikjaloers van zou kunnen worden!

Het is geen boek dat je zomaar even tussendoor leest (736 bladzijden), daarvoor is het verhaal iets of wat te complex. Maar zodra je er eenmaal middenin zit lijkt het wel alsof je in een achtbaan zit.
Je wordt meegenomen naar plekken – situaties – geschiedenis en noem het allemaal maar op, een heel scala van emoties. Het zweeft moeiteloos van bloedstollend naar luguber naar lieflijk en mooie gevoelsmomenten.

Op een gegeven moment had ik ineens een woord in mijn hoofd dat ik normaal niet eens aan een boek zou verbinden, en dat woord wilde er ook niet meer uit.
Weelderig – dat ging er door mijn brein. Boordevol prachtig gevormde zinnen, mooie metaforen en beeldend geschreven situaties die je soms kippenvel en rillingen bezorgen is dit een boek dat niet zomaar in simpele woorden een verhaal vertelt.
Nee joh, de verschillende verhaallijnen, verleden en heden, jagen en gejaagd worden, achtergronden en karakterschetsen …. het vloeit op een weelderig beschreven manier ineen, waarvan geen enkel woord of leesteken teveel voor je is, al denk je dat in het begin wel af en toe. Het is een geniaal geweven verhaal!
De hoofdpersonen worden op een krachtige manier neergezet, je vormt meteen een beeld en dat vind ik knap schrijven.

Een aanrader voor mensen die van bijv. David Baldacci houden, van spionage en complotten, spanning en doofpotaffaires op een ultrahoog geheim niveau, duistere intriges, een wereld die je angst aan zou kunnen jagen omdat het niet eens ondenkbaar zou zijn dat het echt zou gebeuren …. en dat is best creepy.


©José '14

Denk dat ik maar een flutromannetje ga lezen na dit "spektakel", want het eerstvolgende boek zal kinderspel lijken ;-)

vrijdag 11 april 2014

Flevoland

    

Als laatste provincie vandaag het pubertje aller provincies, officieel geboren op 1 januari 1986.
Aan dit gebeuren gaat een heel lange geschiedenis vooraf waar ik jullie niet mee wil lastig vallen c.q. dood vervelen ;-)
En een typisch Flevolands recept?
Ik kan het zo gauw niet vinden, kan je alleen vertellen dat ze in Urk een mega-goeie visboer hebben waar je ook nog eens heerlijk verse visgerechten kunt eten.
Voor het geval je daar per toeval (zoals wij) daar eens in de buurt bent  KLIK-----> Baarssenvisspecialiteiten , nee ik word helaas niet gesponsord!! ;-)
Foto hierboven: Een druilerige, bewolkte dag in Urk, blijkbaar een perfect weertje voor de visvangst ;-)

Natuurlijk had ik hier voor Acda en de Munnik (Paul is afkomstig uit Dronten) kunnen kiezen om ze een laatste eerbetoon te gunnen voor ze uit elkaar gaan na nog een laatste afscheidstour te maken door het land. Maar ja, daar ga je vast nog veel over en van horen tegen de tijd dat ze voor het echie stoppen.

Liever kies ik dan voor een jonkie. Een singer-songwriter die in de band van Ilse de Lange heeft gespeeld.
Bertolf (Lentink) speelt van allerlei instrumenten en is dan ook een echte duizendpoot.
Geen idee hoe jij er over denkt maar ik vind hem een meer dan prettige stem hebben waar ik kippenvel van krijg, dat is voor mij een teken dat het wel goed zit ;-)

Ienemienemutte, omdat ik er meerdere mooi vind …... Cut me loose!



©José '14

donderdag 10 april 2014

Dripping ...

Ik zag laatst iets heel gaafs op YouTube, ik denk dat wil ik wel eens proberen. 
Het ziet er ontiegelijk simpel uit maar het viel me nog vies tegen.
En een geknoei, maar ja als ik ERGENS goed in ben dan is het wel knoeien ;-)

Acrylverf die je door water te gebruiken, in plantenspuit of al verdund in een beker/flesje in elkaar laat overvloeien, vandaar de blogtitel Dripping ;-)

Enkele close-ups in een collage en het geheel dat in het zonnetje staat te drogen.
Druipend acryl op canvas.

En we noemen hem #SelfDestructive ;-)

 



Knoei en druip voorzichtig ;-)

dinsdag 8 april 2014

Toekomstvisie .......

Er waren dagen bij,
dat ik het gewoon,
absoluut niet zag zitten.

Dagen dat ik ergens,
een steek liet vallen,
met alle gevolgen van dien.

Dagen dat zelfs de mooiste,
aangrijpende woorden,
vervlakten, me niets meer deden.

Dagen dat het beter ging,
om daarna weer bruut
toe te slaan, genadeloos.

De inhoud, bestanddelen,
simpelweg de componenten,
de verpakking, niet te begrijpen.

Maar daar was jij,
je liet me weer genieten,
vergrootte mijn beschouwing.

Als maatje werd jij,
onmisbaar, mijn toekomst.
Mijn vooruitziende blik.

Ow leesbrilletje,
wat maak je me soms blij ;-)


8 April – dag van de bril, uitgeroepen door Giel op #3FM



                                                                 #brilfie dus ;-)


Toepasselijke song?
Stone Sour - Through Glass (YAY!!!!)

 



©José '14

vrijdag 4 april 2014

Brabant

                               (Bron: Glow Eindhoven 2013 - Photographer: Claus Langer)

Vandaag is Brabant aan de beurt, zo'n beetje onze buren.
Vanuit hier ben ik al in een luttele 10 minuten de Brabantse grens over.
Brabant bekend om heel veel dingen, vooral gezelligheid, bourgondische instelling (denk aan worstenbroodjes maar vooral ook Bossche Bollen!!!)


Het Technisch vernuft en het artistieke/creatieve talent met in iedere van deze sectoren tal van goeie opleidingen, dan denk ik toch dat Eindhoven voornamelijk het kloppend hart is van de Tech, Design en Art -richting, denk bijv. ook aan Philips met zijn lampen, DutchDesignWeek, en dan denk IK weer meteen aan GLOW Eindhoven (voorbeeldfoto hierboven)
Maar roep je in de muziekscene: Eindhoven dan krijg je als eerste respons – Rockcity!!

In de tijd dat ik in Eindhoven werkte heb ik tal van superbands gezien in de Effenaar of Dynamo of gewoon in de zaak waar ik werkte ;-)
Er kwamen altijd 3 jongens hun haar laten doen (of koffie drinken ;-)) die samen een geweldig goeie psychobilly/rockabilly sound voortbrachten, The Caveman.
Hun style was natuurlijk hoe meer en groter de kuif hoe beter. En daar hadden we dan beton-lak voor zodat het allemaal goed bleef zitten.

Flashback: Caveman stond in het voorprogramma van The Meteors in de Effenaar (<---klik voor check ;-)) ergens in de mid-eighties (2 November 1984 zie ik nu ;-). Helemaal opgetuigd in kuif-style stonden we natuurlijk helemaal vooraan met ons team om uit ons dak te gaan bij “onze huisband”.
Gewapend met een grote (scheer)schuimtaart voor Marcel (gitarist) die ook nog eens jarig was. In die tijd trouwens, gebruikten we echt geen gel of mousse, dat was voor watjes ;-) We gebruikten altijd de originele Gillette scheerschuim als versteviger en dan als finishing touch de op maat gemaakte Kinki-Haarlak (a.k.a. betonlak). In zijn enthousiasme gooide volgens mij E. (of R. dat kan ook) de taart richting Marcel het podium op, dat was niet zo slim, alles zat onder het schuim. (klein minpuntje van de avond ;-).

De 3 jongens/mannen nu onderhand waren een mooi stel van tegenstrijdigheden qua looks en karakters en toch een super geheel qua geluid. Zelf was ik helemaal onder de indruk altijd van hun grote contrabas bespeelt door niet zo'n heul grote jongen (ben ff zijn naam kwijt, volgens mij Berto of in die richting) en hoe hij met dat ding tekeer ging alsof het een viooltje was qua gewicht en formaat, nog steeds een cool instrument trouwens! Jos die helemaal uit zijn plaat ging op zijn drumstel.
Ik heb ze natuurlijk ff gegoogled, ik kwam wel een heeeeel oude foto tegen uit een of andere krant van het drietal, maar de band is al jaren uit elkaar.


Ik heb me suf gespeurd maar kan alleen Marcel (gitarist/zanger) nog terugvinden die blijkbaar al heel lang in Bang Bang Bazooka speelt, de andere 2 van Caveman zijn voor mij spoorloos.
In een interview of ergens op een blog zie ik ook dat op een gegeven moment hun roady Arno bij een fataal ongeluk om het leven is gekomen (ook hij was altijd in de buurt voor koffie en mooie, maar sterke verhalen).
BBB heeft dan ook een album aan hem opgedragen en daarvan kies ik dan de titeltrack : True Rebel (waar Marcel zingt).
Ik vind hun credo ook wel heel stoer:-)
Too rough for Rockabilly; Too pure for Punk; too cool for Country; too hard for Rock; too Rock for Roll; too hot for your Honey; too sexy for your Sister and too fast for your grandma.




Rebelse periode die ik voor geen goud had willen missen …..Brabant - Eindeloos Inspirerend (voor mijn gevoel ;-))
©José '14

donderdag 3 april 2014

Tussendoortjes

Nee niet in de zin van een appeltje, een sultana of een liga, maar dingen die ik tussendoor maakte en zag.

Een heerlijk warme plaid (afgekeken bij Tanja, beter goed gejat dan slecht verzonnen, of zoiets ;-)) voor schoonmoeder.




Theelichthouder/jasjes cq. omhulsels of hoe je ze ook wil noemen, voor schoondochter, eentje een snoeppot van gemaakt, dat kan natuurlijk ook. Leuk om dingen in te bewaren! En ze zijn zo simpel en snel te maken dat je er binnen no-time een aantal klaar hebt. 
Je haakt een ring van vasten die best wat strak om een pot past en slaat dan aan het fantaseren qua patroon. 
Aangezien ik niet zo "gevorderd" ben bleef het al snel bij vasten/halfvaste, stokjes, dubbele en driedubbele stokjes ... ach het resultaat is best komisch en dat is wat telt ;-)




Garen  is trouwens van de Zeeman, en je kunt er tig uit 1 bolletje halen, tenminste, dat ligt aan de grote van de pot zoals je zult begrijpen ;-)


En een zonnige week vol heerlijk ruikende hyacinten en ander wit/roze bloemig moois.....



Geniet van het weekend en koester de zon!

©José '14