donderdag 29 maart 2012

Stephen King – 22-11-1963

Beschrijving:
22-11-1963, de dag dat John F. Kennedy werd vermoord en de wereld voorgoed veranderde... wat als die dag voorkomen had kunnen worden?
Jake Epping, leraar in een middelgrote stad in New England, krijgt onverwacht die kans: hij ontdekt een doorgang naar 1958 in zijn favoriete hamburgertent. Hij aarzelt niet en reist naar het verleden. Hij komt erachter dat het toen lekkerder rook, er minder vliegtuigstrepen in de lucht waren, het leven er langzamer en vriendelijker aan toe ging... maar ook dat het verleden een weerbarstig en gevaarlijk karakter heeft. Het laat zich niet graag veranderen. En het heeft een belangrijke troef in handen, de liefde.
Lukt het Jake uiteindelijk toch om Kennedy's leven te redden? En wat voor onverwachte, huiveringwekkende consequenties heeft dat in het heden? 


Een boek, zeg maar gerust dik boek – 864 pagina's boek welteverstaan.
Maar iedere letter was het lezen waard.
Tijdreizen – Het even terug kunnen naar het verleden – Iets veranderen dat grote impact heeft gehad op de wereld.
Het heeft iets magisch, iets betoverends.

Ik denk dat menigeen er wel eens over gedagdroomd heeft om terug in de tijd te gaan.
Misschien had je iets kunnen voorkomen, misschien had je nog iets willen zeggen tegen iemand die er niet meer is, misschien zou je een andere weg of richting hebben gekozen.
Waarschijnlijk heeft iedereen wel IETS dat hij zou willen veranderen (of voorkomen).
Aan de andere kant denken we dan niet aan de gevolgen die het zou kunnen hebben. Als je 1 specifiek ding zou aanpassen, zou dat een gigantische impact hebben op de rest van je leven of zelfs de wereld.
Het zogenaamde “Butterfly” effect noemen ze dat.

Jake krijgt in dit boek te maken met allerlei keuzes en verleidingen. Overziet hij alle gevolgen die zijn keuzes veroorzaken? Kiest hij voor de liefde? Of gaat hij voor het “grotere geheel”?
Al lezend blijf je je dat afvragen, want de wendingen zijn niet van de lucht.
Zijn stijl spreekt me wel aan, veel humor, makkelijke taal (dus vlot leesbaar) en mooie, beeldende beschrijvingen van de omgeving waarin hij beland in het verleden.
Toch blijft het iets wazigs hebben, maar ook dat is King ten voeten uit.

Dus kijk uit dat je niet pardoes ergens in een gat stapt … de gevolgen zijn niet te overzien ;)


Bekijk eventuele beschikbaarheid bij: Bibliocenter

©José '12

vrijdag 23 maart 2012

De Bieb aka Bibliocenter







Gisteren was ik, tot mijn eigen verrassing, in de gelegenheid om eens een kijkje te nemen achter de schermen van de bibliotheek in Weert.
Als boekenjunk sta je er eigenlijk nooit bij stil hoe zo'n organisatie, want zo kun je het wel noemen, tot stand komt of gerund wordt. Niet dat ik nou overal heb lopen rondschooien, maar ik kreeg wel een indruk.
Normaal gesproken kom je in een bibliotheek en begroet de vriendelijke dame(s) achter de balie of diegene(n) die druk in de weer zijn met boeken op hun plek te zetten of te leggen. Je levert boeken in, snuffelt wat rond, zoekt aansprekende titels of omslagen, leest hier en daar een achterflap, legt het materiaal dat je wil lenen onder de scanner, groet wederom de dames en gaat naar huis waar je je helemaal kunt onderdompelen in andermans levens c.q. werelden.
Piece of cake.
Altijd netjes, altijd orde, altijd een rustige sfeer.

Maar dan ontmoet je ineens een team leuke, enthousiaste mensen die druk bezig zijn om uit te dragen dat de bieb niet meer de bieb is die wij van vroeger kennen, maar een Bibliocenter.
Bibliocenter, de bibliotheekorganisatie in de gemeenten Leudal, Maasgouw, Nederweert en Weert.
Waar meer te beleven is dan alleen maar boeken lenen.
Deze mensen willen ons meer bieden. Denk daarbij bijvoorbeeld aan lezingen of voorleesmiddagen, informatieavonden maar ook kunnen ze helpen met leesclubs, om maar eens een paar voorbeelden te noemen.
Dan rijst natuurlijk de vraag, hoe informeer je je leden over deze gebeurtenis, voordracht of lezing. Hoe kan ik mooie, gave of spannende boeken meer onder de aandacht brengen. Waar kun je tips uitwisselen met andere gebruikers over titels van boeken, films of andere materialen die allemaal te leen zijn.
Tadaaa ….. social media is tegenwoordig het keyword. Maar dan moeten de mensen natuurlijk wel weten waar en hoe ze info kunnen vergaren en hoe dat in zijn werk gaat.

Nou daar was dit team dames en heer druk mee bezig.
Info verstrekken en adviezen of tips geven, maar het wel laagdrempelig houden. Zoals een van de dames gisteren zei: 'Dat doet de Bieb!' ;)
Want de bieb moet voor iedereen toegankelijk kunnen zijn en is dat naar mijn idee ook.
Zeg nou zelf, je kunt wel een E-Reader aanschaffen (oh, E-Books hebben ze ook zag ik! ;), maar er gaat toch niks boven een tastbaar dik boek, de geur van echt papier. Alleen die ezelsoren die sommigen maken daar kan ik niet zo goed tegen, boekmishandeling noem ik dat altijd, maar dat kan ook aan mij liggen.

Het nieuwe “begrip” Bibliocenter goes Social Media:

*Een uitgebreide website waar je allerlei info vindt.

*Een zgn. Wisecatalogus die je meteen verteld of een boek aanwezig is en waar je met een account (lenerspas) kunt inloggen en boeken kunt reserveren (GRATIS! Dat moet ons Nederlanders toch aanspreken;)). Je krijgt automatisch bericht als het boek op je ligt te wachten.

*Een blog – waarop van allerlei leuks staat (snuffel voor de aardigheid maar eens rond).

*Twitter – Leuke weetjes, grappige dingen en dat alles in 140 tekens.

*En dan natuurlijk last but not least Facebook, het snelst groeiende medium.
Als je de “fanpage” liked (of leuk vind), zie je daar van allerlei tips, foto's en filmpjes, maar ook tips van andere lezers of nieuwe materialen. Het zou leuk zijn als meer lezers elkaar daar zouden vinden, niet op amoureus vlak natuurlijk, maar discussies over boeken of andere dingen zijn altijd boeiend. Je kunt er je favo boek tippen, of een die je minder vind of helemaal niet door te spitten vond. Geef een mening, als je zin hebt;)

En zoals een van de dames terecht opmerkte, de Bieb is een schatkamer.
Inderdaad, ik zou het echt niet erg vinden als ze me daar een tijdje eenzame opsluiting zouden geven, met af en toe een snee brood door de brievenbus zou ik het wel volhouden, want koffie was aanwezig en nog lekker ook. Wat wil eens mens nog meer? ;)


©José '12

woensdag 21 maart 2012

Oogstrelend




Roodachtigwittemêlee
Ontluikende knoppen
Tuintje in huis
Geurend of gewoon aanwezig
Voorjaarspracht




©José '12

zondag 18 maart 2012

That's Pinteresting

Als paddenstoelen schieten ze uit de grond, Social Media netwerksites en alles wat eraan verbonden is.
Meestal hoor of lees je er iets over en denk je, mwah, laat maar zitten.
En toch is de “nerd” die ergens in mij verscholen zit in een donker hoekje altijd zo nieuwsgierig als de pest wat zoiets dan weer inhoud!
Nieuwe hype Pinterest, schijnt het laatste hot item te zijn op social media gebied.
Maar wat houdt het eigenlijk in?
Tja wat denk je, tuurlijk moest ik weer even gaan neuzen en zoeken.
Het blijkt vooral hot te zijn bij vrouwen dus, ongeveer 80% van de gebruikers wel te verstaan.
Ik moet eerlijk zeggen, het ziet er best gaaf uit.
Vooral diegenen die veel foto's maken of zoeken zullen het best interessant vinden.

Het werkt als een soort prikbord.
Je maakt een board aan met een onderwerp dat voor jou veel betekent. Bijvoorbeeld voor mij zou dat dan met boeken, luchten of muziek, koken of whatever je maar kunt bedenken te maken kunnen hebben. Of bijvoorbeeld een “moodboard” met daarop sferische dingen zoals bijvoorbeeld een kleurthema of meubels, mooie mannen of lelijke honden, you name it, you can pin it. Ook kun je foto's die je op het web tegenkomt “pinnen”.
Dus een soort facebook of blog in plaatjes, ik durf het nog net geen stripboek te noemen;).
Het is ook koppelbaar aan andere sites, twitteraars en facebookers zijn blijkbaar massaal aan het pinnen geslagen.

Account aanmaken is niet “standaard”, je moet door een andere gebruiker uitgenodigd worden of bij “pinterest” zelf om een invite vragen door je mailadres in te tikken. Ik snap de achterliggende gedachte wel, het is dan net alsof het wat exclusiever is. Nou ja, ze hebben al zon 11 miljoen gebruikers, dus zo exclusief is het nu ook weer niet.
Maar als je graag rondsnuffelt door mooie foto's en daardoor inspiratie en ideeën wil op doen, dan is het misschien wel iets voor jou.
Ook zonder account makkelijk snuffelbaar.


Klik ------>  Pinterest


©José '12

donderdag 8 maart 2012

Rachel Simon – Het verhaal van mooi meisje



















Beschrijving:
Het is 1968. Lynnie, een jonge, blanke, stomme vrouw en Homan, een dove, zwarte man, leven in een gesloten inrichting waar ze door hun familie en de samenleving volledig aan hun lot zijn overgelaten. Ze worden hartstochtelijk verliefd op elkaar en slagen erin samen te ontsnappen. Dagenlang zwerven ze rond, tot ze op een donkere avond moeten schuilen voor het noodweer en terechtkomen in de boerderij van de gepensioneerde weduwe Martha. Het jonge stel is niet langer alleen Lynnie is zojuist bevallen van een meisje. De politie is hen echter op het spoor en valt de boerderij binnen. Homan rent het donkere bos in en verdwijnt, Lynnie wordt opgepakt. Maar voordat ze opnieuw wordt opgesloten, fluistert ze twee moeizaam gevormde woorden in Martha's oor: 'Verberg haar'. Op die stormachtige avond begint de epische zoektocht van Lynnie, Homan, Martha en baby Julia om elkaar weer te vinden. Veertig jaar lang blijven ze van elkaar gescheiden door ogenschijnlijk onoverkomelijke hindernissen, maar een gedeeld geheim, een onverklaarbare aantrekkingskracht en een buitengewone liefde trekken hen naar elkaar toe...


Eens in de zoveel tijd heb je echt een bijzonder boek onder je neus.
Het begint in 1968 toen het blijkbaar voor sommige ouders een schande was om een bijzonder kind te hebben. Dat resulteerde vaak in een “opsluiting”, zo noem ik het maar even. Een inrichting waar ze zogenaamd beter af waren. Maar of dat werkelijk het geval was daar kraaide blijkbaar geen haan naar. Mensonterend is dan nog relatief zacht uitgedrukt.
Dit is het verhaal van 2 mensen die, ondanks al hun ellende, hoop en vertrouwen in hun toekomst houden. Met een prachtige hoofdrol voor een gepensioneerde dame genaamd Martha.
Vol emoties en respect geschreven vanuit verschillende personages zodat je het gevoel krijgt de mensen steeds beter te leren kennen.
En verdorie wat kun je dan kwaad worden op de nitwits die al die misstanden in die inrichtingen maar lieten gebeuren.

Dit boek werd ook flink aangeprezen door Oprah's beroemde Bookclub, voor wie dit interessant vindt;)


©José '12