vrijdag 25 december 2015

Z van Zijdezacht



Z van zijdezacht

Deze laatste #MuzikaleVrijdag van het jaar is het toevallig ook nog eens eerste Kerstdag.
Als je nu denkt dat ik een Kesrtliedje kies ….. toevallig niet!
Eigenlijk is het nummer ver verwijderd van de kerstgedachte maar wel een dijk van een plaat!!
Tenminste dat vind ik dan maar weer ;-)

Zijdezachte dames is wat sommige mannen hopen aan te treffen in het befaamde La Grange.
Gaat er een belletje rinkelen?
In La Grange ligt een warmonthaalhuis (ik hou het even netjes;-)) ook wel the Chicken Ranch genoemd dat fungeerde zelfs als voorbeeld voor de wereldberoemde (of het een goeie was laat ik even in het midden ;-)) film : The best little whorehouse in Texas met Dolly Parton en Burt Reynolds.
Ook ZZ top vond het blijkbaar wel een dingetje en maakt er een gaaf nummer over.

ZZ-Top – La Grange:





Ik wens jullie allemaal hele fijne feestdagen en alle goeds voor het spiksplinternieuwe jaar.
Ook wil ik jullie bedanken voor het lezen van en reageren op mijn schrijfsels op dit blog waar ik heel erg van kan genieten!! DANK!! XxX

Natuurlijk ga ik volgend jaar weer stug door met mijn muziekjes maar door gebrek aan tijd (iets met mantelzorgen) neem ik even een paar weken muzikaal vrijaf om daarna vol inspiratie en vrolijke noten weer mijn wekelijkse shot of music voor het weekend te spuien.
Nogmaals lieve mensen – bedankt dat jullie mij inspireren in alles wat ik schrijf.

Ho – Ho – Ho ….. (en daarbij bedoel ik niet de dames van de Chicken Ranch ;-)) geniet van je Kerst!


©José December 2015

vrijdag 18 december 2015

Y van Yesssss



Y van Yesssss

De Ypsilon maakt het alfabetisch #MuzikaleVrijdagHalfJaar bijna compleet!
Niet zomaar een letter met heeeeeeeeel veel keuze, tenminste naar mijn idee ;-)
Maaaarr …. laat nou net een wereldgozert een naam hebben met een Y.

Punt 1: Je hebt gitaristen en goeie gitaristen, maar je hebt ook virtuozen!
Punt 2: Zo'n virtuoos is heel speciaal op zijn vakgebied – die vind je niet op iedere straathoek zeg maar.
Punt 3: Deze meneer behoort tot een select groepje hoogstaande snaarbewegers met nog enkele kanjers.
Punt 4: Niets maar dan ook niets uit de hedendaagse vaak computergestuurde riedeltjes kan tippen aan zoveel ouderwets vingergevoel.
Punt 5: Ik kan hier zoveel punten aan toevoegen dat je er een punthoofd van zou krijgen.

Ooit gehoord van de G3 iemand? Nee dat heeft niets te maken met de G10 landen, verre van zelfs.
De grote G3 tour is een project dat opgezet is door 2 wereldgitaristen namelijk Joe Satriani (aka Satch) en Steve Vai. Beiden op zeer hoog niveau met als grote voorbeeld de op eenzame hoogte staande Jimi Hendrix.
Het project (G3) werd een gigantische wereldtour startend in 1996 en liep volgens mij wel door tot een luttel antal jaartjes terug.
Joe Satriani en Steve Vai zijn de vaste waarden en ieder concert werd er een andere grootheid toegevoegd zodat het illustere drietal – vandaar G3 natuurlijk – iedere keer wisselde. De toer was met zulke kanjers natuurlijk een avond pure instrumentale gitaarmuziek waar menig gitarist nog een puntje (heb ik weer een punt ;-)) aan kon zuigen.
De gastgitaristen zijn niet de minste of geringste. Enkele namen? Tuurlijk!
Wat dacht je van bijvoorbeeld John Petrucci Steve Morse (Deep Purple en Kansas) – Steve Lukather (van Toto) en Eric Johnson …. zoals je ziet beginnen die niet met een Y allemaal.

Dussss … mag ik U voorstellen aan Yngwie Malmsteen?!?
Een excentriek figuur met een hoge intelligentie en een hele grote voorliefde voor Fender gitaren en dan vooral de Stratocaster ….
Ik kies voor een G3 clip deze week zodat je kunt zien en horen hoe hoog het level is van dit tijdelijke trio.

Joe Satriani – Steve Vai en Yngwie Malmsteen met een nummer van hun grote held Jimi Hendrix.
(Satch is de meneer zonder haar – Yngwie de langstharige en Steve de derde natuurlijk)

Voodoo Child : voor de echte liefhebbers ......




Geniet van je weekend en gooi eens lekker je haar los ;-)

©José 15

vrijdag 11 december 2015

X van Extreem


Ja ik weet dat het fout geschreven is maar mijn #MuzikaleVrijdag – keuze is ook een beetje Xtreem voor mijn doen.
Niets mis met de tekst hoor – maar mijn oren hebben niks maar dan ook (bijna) helemaal niks met Duitse muziek.
Vaag – behoorlijk vaag.
Duits – ik weet het niet hoor maar op de een of andere manier trek ik dat niet echt qua taal voor muziek. Dat ligt absoluut aan mezelf dat snap ik ook wel, het klinkt nooit zoals het naar mijn idee zou moeten klinken.
Maar een uitzondering kan ik wel maken zo af en toe.
Zo vind ik bijvoorbeeld Der Weg van Herbert Grönemeyer heel erg mooi – een te vroeg afscheid tussen geliefden … maar die begint niet met een X zoals je ziet!

Xavier Naidoo wel! :-)
Opdat we nooit ophouden met dromen …..





Geniet van je weekend en droom je droom of probeer hem te realiseren! X

©José December 2015

woensdag 9 december 2015

Emelie Schepp – Memento
























Auteur: Emelie Schepp
Titel: Memento
Genre: Thriller
Uitgave: Paperback (320 pagina's) en E-book
ISBN: 9789026136436

Omschrijving:
'Memento' van Emelie Schepp is een Scandinavische thriller voor de liefhebbers van Lars Kepler, Stieg Larsson en Jo Nesbø.
Zomer 1986. Vluchtelingen, Chili, Zweden en een verborgen verleden zijn de ingrediënten van deze ijzersterke thriller. Een jong meisje wordt wakker in het ziekenhuis. Ze heeft geen idee hoe ze daar terecht gekomen is.
2012: In Zweden wordt het hoofd van de immigratiedienst vermoord. Alle sporen leiden naar een kind als dader. Officier van justie Jana duikt in de zaak en dat brengt bij haar gruwelijke herinneringen aan haar eigen verleden boven. Wat gaat er schuil achter de nu zo sterke Jana? En is zij eigenlijk wel te vertrouwen? 'Memento' was direct na verschijnen een grote hit in Zweden.

Over de auteur:


Emelie Schepp groeide op in een klein stadje in het zuiden van Zweden. Ze werkte jarenlang als marketing- en communicatiespecialist maar was daarnaast altijd aan het schrijven.







Mijn leeservaring:
Een debuut met een actueel soort van thema. 
Vluchtelingen - ze zijn in dit geval echter bepakt met een heel bizarre toekomst, zo er al sprake is van een toekomst.
Wat heftig zeg, het knalt meteen binnen vanaf de eerste bladzijde.
Cursief gedrukte stukken doorspekken het boek – de gedachtegang en belevingen van een jong meisje – dat werd al meteen duidelijk.
Haar leven eindigt en begint als ze met haar ouders Chili ontvlucht in een container, vergezeld van meerdere families die een betere toekomst wensen voor zichzelf en hun kinderen. Rauw en hard wordt hun hoop en vertrouwen de grond in geboord als ze eenmaal in het beloofde land Zweden aankomen..... het leven van het meisje neemt een heel aparte wending.

Henrik en Mia onderzoeken de moord op de chef van de immigratiedienst als ze stuiten op een hele vreemde aanwijzing – vingerafdrukken van een kind. Samen met Officier van Justitie Jana leiden ze het onderzoek dat aan alle kanten vast lijkt te lopen. Totdat ze het lichaam van een jongen vinden met een vreemd kenmerk. Dat is het begin van een lugubere en angstaanjagende vondst die het onderzoek in een stroomversnelling brengt. Gaandeweg het onderzoek krijgt de door steeds terugkerende nachtmerries geteisterde Jana Berzelius steeds meer flashbacks die haar leven op zijn kop zetten. Wat schuilt er in haar brein dat zo blokkeert? Wie is ze in werkelijkheid en hoe komt het dat ze zo star en gedecideerd reageert op penibele situaties?

Spanning bouwt zich langzaam op om aan het einde tot een totale uitbarsting te komen. 
Het leest als een tierelier als je eenmaal een beetje de Zweedse namen van de personages op een rijtje hebt.
De hoofdpersonen Jana – Henrik en Mia zijn zeer goed neergezet en als het aan mij ligt wil ik ze wel beter leren kennen. Zowel hun werk als privé besognes nodigen uit tot verder uitbouwen lijkt me zo ;-)
Weer een debuut om U tegen te zeggen, spanning met een buitengemeen rauw randje dat je af en toe de rillingen bezorgd!

Hartelijk dank voor het recensie-exemplaar Uitgeverij de Fontein, zoals altijd een waar genoegen om te mogen lezen.

©José December 2015

vrijdag 4 december 2015

W van Waterballet


De decembermaand begint voor mijn gevoel erg waterig daarom mijn keuze van vandaag op deze #MuzikaleVrijdag.

Natter kun je ze waarschijnlijk niet krijgen qua band – Wet Wet Wet.
Absoluut een jeugdzonde, een guilty pleasure van heel veel dames die in the 80's het guitige kopje van Marti Pellow vele malen mooier vonden dan hun muziek :-P

Maar als je dan ziet wat de roem met hem heeft gedaan, de drank en drugs en het eeuwige gefeest dan blijft er weinig van die illusie over.
Toch kun je de muziek nog steeds mee galmen uit volle borst! IK tenminste ;-)
Hun laatste single dateert alweer van ergens in het jaar 1997, een eeuwigheid geleden.
Laat ik er dan een kiezen uit een lucky jaar voor mij (en mijn man off course;-)) het geboortejaar van onze zoon – 1987.

Wet wet wet – Wishing I was lucky en dat zijn we nog steeds met hem!! ♥






Geniet van je weekend en laat al dat water je pakjesavond niet vergallen! X

©José December 2015