#30DaysSongChallenge
Dag 6
Een liedje dat je aan een plek doet
denken. (Michiel Veenstra)
Als afsluiter van de (vroegere) MAVO
gingen we met de bijna gehele eindexamenklas 5 dagen naar het
zinderende Parijs.
Met 4 meiden op een kamer, weinig slaap
en veel lol.
Onder de indruk van de mooie gebouwen,
de sfeer en de uitstraling van een wereldstad vonden we (ik in ieder
geval) toch het Quartier Latin met zijn ontelbare gezellige kroegjes
(en rondhangende, bijbehorende studenten die er woonden en
studeerden;-)) toch veel gaver dan bijvoorbeeld het graf van Napoleon
– boeiend (not);-)
Maar 1 ding maakte toen echt indruk.
Waarschijnlijk ken je de immense
trappen die leiden naar de Sacré-Coeur en het kunstzinnige
Montmartre of heb je er ooit foto's van gezien.
Op die trappen, bijna bovenaan, zaten,
stonden of lagen toen heel erg veel rastafari's, in verschillende
fases van stonedheid, elkaar troostend of openlijk aan het huilen.
Verdriet allover the place of stairs in
dit geval.
We hoorden dat Bob Marley die dag was
gestorven en zijn fans hadden zich verzameld op die prachtige trappen
en zongen zijn mooie songs. We kenden ze dus we zongen natuurlijk
gewoon mee.
Vooral dit bewuste nummer bleef echt
hangen omdat de jongens (die zich toen al wel man voelden;-)) het
vertaalden naar dialect. Dus het werd “Gein vrölluuj
Gein gezeik” – oftewel No Woman no cry.
Denk
ik aan Parijs denk ik dus aan Bob Marley (en bier, maar dat is een
ander verhaal;-))
©José
'13
Wat een aparte combi, die Franse artistieke sfeer en dan die huilende rastafa´s vanwege Bob Marley.
BeantwoordenVerwijderenIk was er alleen, later met mijn broers en met mijn vriend. En ik zag er een zingende zaag voor de Sacré Coeur en ik had er ooit het meest abominabele hotel ooit, waar ik 3x beschuldigd werd van het stelen van de sleutel...belachelijk! Robert
Denk dat het me daarom ook zo bij bleef, omdat het zo'n vreemde combinatie was van sferen. Maar wel een kippenvelmoment zeg maar.
VerwijderenHahaha, geen beelden van die zingende zaag?
Hotel dat wij hadden was ook niet dat je zegt, wow - luxe, maar was ook maar een schoolreis, dat scheelt;-)
Dara moet op gedronken worden zou ik bijna zeggen,haha. Nee zonder gekheid fantastisch lied ben zelf ook weg van deze muziek van Bob Marley, zo lekker relaxt. Super were hoe je het hebt opgeschreven.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Yvon
In Parijs met Bob en Bier.....tja dan ben ik wel nieuwsgierig naar het bierverhaal ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar Bob tja.........no woman no cry.........was voor jou een beetje heel veel vrouwen en wel een traantje
Mooi verhaal, mooie herinnering vind ik het wel
Liefs
Tanja
Zeker een leuke herinnering, het maakte in ieder geval zo'n indruk dat het nu weer boven kwam drijven.
VerwijderenUhm, dat bierverhaal zal ik nog eens proberen netjes te formuleren;-)