Frits Nies - Het meisje met de Mobylette

Omschrijving:

‘Vrouwen deden hun drinkende best om ook hier in te stromen…’ In deze roman dreigt Stein, adviseur in verslavingsproblematiek, te ontsporen wanneer zijn vrouw Sarah plotseling in een korsakovkliniek belandt. Niemand zag het aankomen. Rest maar één vooruitzicht: begeleid wonen. Terminaal uitgezaaide borstkanker brengt nog een dramatische wending. Tijdens de tien dagen aan Sarah’s sterfbed blikt Stein terug. Waarom viel hij ooit voor dit meisje met de Mobylette? En hoe word je van klinisch observator een mens van vlees en bloed, die heil zoekt in seks en drugs? Met één troost: Ain’t No Mountain High Enough.

Allereerst iets over de schrijver :

Frits Nies (Weert, 1954) zette na een studie criminologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam begin jaren 80 een cultureel café op in Weert. Daarnaast werd hij medewerker van Studium Generale Maastricht en freelancer in de journalistiek, o.a. voor ROZ/Omroep Limburg (L1), Wereldomroep, VARA en Media Groep Limburg. In 1991 vond hij een nieuwe draai als tekstschrijver/copywriter. Tot 2002 bij diverse reclamebureaus, daarna als zelfstandige.

Het boek.

Van allerlei termen flitsen door mijn hoofd omdat ik voor ik het las al gehoord/gezien/gelezen had in allerlei media dat het deels fictie en deels non-fictie is.

Mooi, fantastisch, indrukwekkend, maar dat zijn maar banale woorden die de inhoud niet echt dekken.

Een roman vol drama, sex, drugs en rock 'n roll en met name drank (ook een drug natuurlijk, maar zeg het er toch even bij ;-))

Het is een boek dat aangrijpt in allerlei facetten en wat is het fictieve en wat is er werkelijk gebeurt, het maakt je ontiegelijk nieuwsgierig als mens of lezer.

Drugs, daar staan de kranten vaak vol van, de ene na de andere hennepplantage wordt ontmanteld, zelfs hier in een dorp ontkom je daar niet aan. Het criminele circuit dat wereldwijd opereert is dan het andere uiterste.

Maar over drank en met name dan de probleemdrinkers of alcoholisten, daar zie en hoor je weinig van. Misschien een enkele clochard die zichtbaar onder een Parijse brug slaapt, ja die merken de mensen wel op, om er vervolgens met een grote boog omheen te lopen.

Maar wat zien we allemaal niet! Is het allemaal zo goed te verbergen, of is de schaamte toch groter dan het probleem.

Ik werd in ieder geval in het boek behoorlijk door elkaar geschud qua gevoel. Het aangrijpendst is de aftakeling van Sarah, maar aan de andere kant heb je dan weer meer compassie met Stein en Sarah's dochter en kleindochter.

Heftig is misschien wel het juiste woord.

Maar het boek is dusdanig geschreven, en dat is zeg maar echt mijn ding (popi gezegd;-)), dat ik ook continue met een grote glimlach op mijn gezicht zat te lezen.

Woordgrappen, kwinkslagen en erg droge humoristische zinnen, het leest als een trein!

Wat mij ook echt aansprak (als muziekjunk ;-)) was het feit dat vaak wordt onderbouwd met stukjes tekst uit een liedje of gewoon de titel of naam van een band/zanger/zangeres.

Meteen bij het lezen van die stukjes zat ik dus mee te zingen, ja 95 procent ervan ken ik!!

De liedjes zijn als kers op de taart in een spotifylijst achter in het boek te vinden. Je zou dus onder het lezen kunnen streamen. Hoe cool is dat!

Dus wat ik er al met al van vond??

Out of the, bij mij normale, thriller-box vond ik het absoluut een goed boek.

Zeker een aanrader.

Ook bij Bibliocenter natuurlijk!!! Het meisje met de Mobylette

©José '13