*Sprakeloos ...: Linda Polman - Death Row Dollies

Titel: Death row dollies

Uitgever: Bertram + de Leeuw UitgeversBV

Genre: Literatuur

Uitgave: Paperback en E-book

ISBN: 9789461561800

Omschrijving:

Het lijken merkwaardige koppels, de ruige moordenaars op death row in Texas, en hun vriendinnen; nette en meest middelbare dames uit Europese voorsteden. Als verlegen correspondentievriendinnen beginnen ze de relaties, maar terdoodveroordeelden zijn extreem gulzig: in de tijd die hen gegund is vanaf hun doodvonnis tot de dag dat ze hun dodelijke injectie krijgen, moet alles geprobeerd zijn om te overleven.

Over Linda Polman:

'Leven met de doodstraf'

In Death Row Dollies volgt ze jarenlang vrouwen die hun lot hartstochtelijk verbinden met dat van terdoodveroordeelden in Texas: niet alleen de Nederlandse en andere trans-Atlantische ‘dollies’ in de goedkope motels rondom death row op het Texaanse platteland, maar ook de dames van Texas’ eigen piepkleine antidoodstrafbeweging, en families die na de executie van man of vader achterblijven met de erfenis, vaak niet meer dan wat brieven en een tafelventilator. En ze ontmoet de terdoodveroordeelden zelf. Met oog voor het absurde beschrijft de journaliste de barbaarse ‘doodstrafindustrie’ in de Verenigde Staten en de mensen die erdoor worden vermalen. De doodstraf in de VS staat voor het eerst sinds jaren weer hoog op internationale agenda’s door een serie mislukte executies, door berichten over onschuldigen die na decennia uit death row werden bevrijd en door de chemicaliën die nodig zijn voor de dodelijke injecties: die zijn bijna op. Amerikaanse doodstrafstaten dreigen terug te keren naar gaskamers en vuurpelotons.

Bron: Bertram + de Leeuw

Mijn leeservaring:

Als onderzoeksjournaliste en schrijfster weet Linda naar mijn idee op geheel unieke wijze het onderwerp doodstraf en alles wat daar omheen hangt op dusdanige manier te verwoorden dat het leest als een trein.

Het zware onderwerp tilt ze door haar vaak humoristische manier van beschrijven even uit zijn voegen. Niet te filmen vond ik de voorbeelden van de “wereldwijze dollies” die op internet/sociale media gesprekken hebben over bijvoorbeeld de mannen waarmee ze contact hebben of de manier hoe ze tot hun keuze van man komen of kwamen. Ik kreeg meteen visioenen van te sterk geblondeerde vrouwen waar de waterstofperoxide zachtjes door de huid siepelde richting hersens … ja sorry, waarschijnlijk te stereotiep qua redenering maar het was soms gewoon hilarisch hoe sommige dollies ergens over denken, enige logica is bij hun ver te zoeken volgens mijn idee.

De manier waarop ze denken het enige steunpunt in iemands leven te zijn die ter dood veroordeeld is kan ik me nog wel iets bij voorstellen. Maar hoe ver sommigen gaan …. dat gaat mijn pet soms te boven.

Anderzijds lezen we wat achtergronden, de reden waarom bepaalde mensen op death row zitten. Maar ook de schrijnende verhalen van het niet correct werken van de vloeistof die gebruikt wordt om in te spuiten als D-Day eenmaal daar is. Of van de gevallen die niet voor 100 procent fatsoenlijk onderzocht zijn en daardoor onschuldig blijken te zijn geëxecuteerd.

Texas houdt vast aan zijn strafmaten ondanks protesten van allerlei organisaties en instanties. Steeds meer wordt er echter tegen de doodstraf in gegaan. Het blijkt zelfs dat de voornoemde vloeistof in Europa ergens wordt gemaakt, deze makers weigeren meer vloeistof te maken en Texas daarentegen dreigt hierdoor weer terug te grijpen naar gaskamers en executies …... afgrijselijk als je een beetje nadenkt.

Kippenvel kreeg ik door de manier waarop de gevangen behandeld worden. En ik weet ook echt wel dat er veel echt schuldigen tussen zitten die een vette straf ook wel verdienen. Maar toch wordt je heen en weer geschommeld qua gevoel, de doodstraf is wel heel erg definitief. We zagen in eigen land al een paar grote zaken waarvan achteraf bleek dat de foute opgepakt was. Denk aan de twee van Putten of Lucia de B. Stel je toch eens voor dat Nederland de doodstraf nog had, dan waren deze drie bijvoorbeeld waarschijnlijk niet eens meer in leven …. daar moet je toch niet aan denken.

Een boek dat ik bij het zien van de cover op de Bliyoo-App meteen aanklikte om te lezen.

Het is echt een aanrader!

Jarenlang onderzoek levert een geniaal geschreven boek op van Linda Polman. Chapeau!!

Met dank aan Bruna via de Bliyoo – App.

En natuurlijk Linda Polman en haar uitgevers Bertam + de Leeuw

©José Mei 2015