Daniëlle Hermans en Esther Verhoef : Stil in mij – overleven bij de nonnen

Auteurs: Daniëlle Hermans en Esther Verhoef

Titel: Stil in mij - overleven bij de nonnen

Uitgever: A.W. Bruna

Uitvoering: Paperback en Ebook

Beschrijving volgens persbericht:

In Stil in mij – Overleven bij de nonnen vertellen tientallen vrouwen over hun schokkende en aangrijpende jeugdervaringen in instellingen waar zij aan de zorg van nonnen waren toevertrouwd. In veel gevallen waren seksuele mishandeling en fysiek en psychisch geweld aan de orde van de dag. Door de 'horen, zien en zwijgen'-mentaliteit van de nabije omgeving konden deze nonnen jarenlang hun gang gaan. En nog steeds wordt er niet of nauwelijks over gesproken.

Waar velen op de hoogte zijn van misbruik en mishandeling van jongens door mannen binnen de rooms katholieke kerk, bleef onderbelicht dat ook nonnen dergelijk wangedrag vertoonden bij meisjes die zij onder hun hoede kregen. In Stil in mij vertellen vrouwen die mishandelingen hebben ondergaan over hun ervaringen in de door nonnen gerunde scholen en instituten waar zij op zaten. Sommigen praten er voor het eerst in het openbaar over. Verhoef en Hermans interviewden deze vrouwen om hun ervaringen uit eerste hand op te tekenen.

De verhalen in Stil in mij – Overleven bij de nonnen geven samen een indringend tijdsbeeld van de door de rooms katholieke kerk beheerste maatschappij, een historisch document over een zwarte periode uit onze geschiedenis.

De auteurs besloten dit boek te schrijven naar aanleiding van een uitzending van Pauw & Witteman. Daarin vertelde een vrouw over haar angstige tijd in een instelling waar zij als kind was ondergebracht en waar nonnen de scepter zwaaiden. Hermans en Verhoef herkenden hierin de verhalen van hun eigen moeders, die ook als kind bij de nonnen op school hadden gezeten. Zij besloten de handen ineen te slaan en deze vrouwen de stem te geven die ze als klein meisje niet hadden.

Dit boek is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met het Vrouwenplatform
Kerkelijk Kindermisbruik (VPKK).

Mijn leeservaring:

Al uren zit ik te staren en te piekeren over hoe ik dit boek het best kan omschrijven …. maar ook in mij werd het even heel erg stil.

Wat ik ervoer was een mengeling van oer-emoties: Verdriet, pijn, maar vooral (en dan meen ik ook vooral!!) ontiegelijke woede, boosheid om het feit dat blijkbaar iedereen die met desbetreffende kinderen te maken had wegkeek, vooral het geloof hoog hield en geen actie ondernam tegen gewelddadige/misbruikende nonnen in dit geval. 

Schandalig, maar meer dan alles hartverscheurend.

Krijg ook niks fatsoenlijkers uit mijn vingertoppen qua beschrijven, anders ga ik misschien dingen zeggen waar ik spijt van krijg hier op mijn blog. Dus hier laat ik het bij....

Respect voor Daniëlle en Esther voor de integere aanpak van schrijven, petje af voor jullie!

©José '14