maandag 6 februari 2012

Wafels


Niks hartverwarmenders dan de kneuterigheid van een bak-, of stooflucht die door je huis dwaalt als een prikkelende winterse vrieskou de buitenwereld teistert.
Nou ja teisteren is een groot woord, het valt hier in Nederland nogal mee meestal. Al zou je dat aan de Spoorwegen niet zeggen, die haperen al bij een minimale daling van de temperatuur of bij een dik pak sneeuw van luttele centimeters.
Wat ik wil zeggen is dat ik wisselende temperaturen vaak associeer met bepaalde geuren.
Zalig als je ergens binnenkomt en de geur van iets vers gebakkens omarmt je als een warme deken, of een stoofpotje dat langzaam gaar pruttelt o[ een laag pitje. De geur van een knapperend houtvuur dat warmte rond strooit alsof het zich wil meten aan het hellevuur, bij wijze van spreken dan;)
Nostalgische geuren noem ik dat altijd.
Vroeger als je uit school kwam of buiten had gespeeld, door en door koud met de ijspegels zo ongeveer aan je neus, dan was het binnen zalig warm, een kopje thee, koffie of warme chocolademelk met een warme wafel was dan intens genieten.
Zo gewoon en toch brengt die geur altijd mooie herinneringen terug.
Maar goed, ik had dus gewoon een recept voor wafels, laat het U smaken als U ook neigingen krijgt om iets te bakken ;)

Wafels:

Basisrecept:
1 Kg Zelfrijzend bakmeel
500 Gr witte of lichtbruine basterdsuiker
3 Zakjes Vanillesuiker
¾ Liter melk
8 Medium-eieren of 10 kleinere
2 Pakjes boter a 250 gr
Snufje zout

Laat de pakjes boter op een laag vuur langzaam smelten.
Meng intussen de “droge” ingrediënten.
Giet terwijl je de mixer gebruikt de melk beetje bij beetje toe.
De gesmolten (niet te hete) boter toevoegen.
Dan meng je 1 voor 1 de eieren toe tot je een mooi egaal beslag hebt.

Je kunt ook variëren door er ingrediënten aan toe te voegen, of bijvoorbeeld de helft “naturel” en dan dingen toevoegen.
Denk bijvoorbeeld aan een scheut(je) Limoncello, of gewoon citroensap, voor de frisse smaak.
Of Amaretto/ of een andere lekkere likeur die je toevallig in huis hebt.
Geraspte appel of zelfs geraspte kaas.
Je kunt het zo gek niet bedenken.
Zelf doe ik er altijd rozijnen in, omdat ze daar hier nu eenmaal dol op zijn.
In veel recepten staat dan 100 gram gewelde rozijnen, maar ik doe er meestal gewoon een zak van 500 gr in, zonder eerst te wellen (gemak dient de mens;)).
Het ligt natuurlijk aan wat voor soort wafelijzer je hebt, maar uit dit recept haal je +/- 70 van die rechthoekige wafels. Zelf heb ik een klavertje vier vormig ijzer en dan heb ik er ongeveer 35.
Handig om een voorraadje in de vriezer te hebben.

Smakelijk eten (of snoepen, whatever je het wil noemen ;))

©José '12

5 opmerkingen:

  1. Jeetje Jose, ik ga een receptenboek van je aanleggen. Het vorige gerecht heb ik opgeslagen in een mapje dat heet: eten met Jose ;-)
    En deze stop ik er ook bij!

    Ik ben het trouwens wel met je eens dat een lucht een bepaald gevoel oproept van vroeger. Ik kan me herinneren dat het koud was als ik uit school kwam dat er inderdaad een pot thee op het lichtje stond. Koekjes erbij, de kachel aan. Hmm terwijl ik dit zit te typen komt er ineens een heleboel naar boven ;-) Leuk en bedankt voor het oproepen.


    Fijne dag verder,
    Liefs
    Tanja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat klinkt dat allemaal heerlijk bedankt voor het recept!
    Zoiets gaat er altijd wel in, of het nu warm of koud is :-)

    Groetjes,
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De geur van wafels roept inderdaad nostalgische herinneringen op. Ons pap bakte ze altijd. Héél vroeger zelfs op een fornuis met van die ringen. Je kon het ijzer dan kantelen en dan werd de andere zijde gebakken. Later hadden we natuurlijk een elektrisch... vooral nog warm waren ze heerlijk!!
    Bedankt voor het recept!! Al bak ik er niet zo vaak. Zo met z'n tweetjes is het al gauw teveel, zeker als de weegschaal een waarschuwende vinger opsteekt!!!

    Groetjes, Toos

    BeantwoordenVerwijderen
  4. zo, dit is mijn recept zou ik zeggen alleen ik neem ene liter melk, komt nog van mijn moeder haar zus vandaan en dat is het lekkerste recept dus dat van jou ook want dat is zo goed als hetzelfde, alleen is het altijd zo`n werk om ze te bakken dus doe het eigenlijk nooit meer, helaas

    groetjes yvon

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hik er ook meestal tegenaan, maar als ik eenmaal bezig ben vind ik het ook wel leuk, en het ruikt lekker ;-)

      Verwijderen