Niks hartverwarmenders dan de
kneuterigheid van een bak-, of stooflucht die door je huis dwaalt als
een prikkelende winterse vrieskou de buitenwereld teistert.
Nou ja teisteren is een groot woord,
het valt hier in Nederland nogal mee meestal. Al zou je dat aan de
Spoorwegen niet zeggen, die haperen al bij een minimale daling van de
temperatuur of bij een dik pak sneeuw van luttele centimeters.
Wat ik wil zeggen is dat ik wisselende
temperaturen vaak associeer met bepaalde geuren.
Zalig als je ergens binnenkomt en de
geur van iets vers gebakkens omarmt je als een warme deken, of een
stoofpotje dat langzaam gaar pruttelt o[ een laag pitje. De geur van
een knapperend houtvuur dat warmte rond strooit alsof het zich wil
meten aan het hellevuur, bij wijze van spreken dan;)
Nostalgische geuren noem ik dat altijd.
Vroeger als je uit school kwam of
buiten had gespeeld, door en door koud met de ijspegels zo ongeveer
aan je neus, dan was het binnen zalig warm, een kopje thee, koffie of
warme chocolademelk met een warme wafel was dan intens genieten.
Zo gewoon en toch brengt die geur
altijd mooie herinneringen terug.
Maar goed, ik had dus gewoon een recept
voor wafels, laat het U smaken als U ook neigingen krijgt om iets te
bakken ;)
Wafels:
Basisrecept:
1 Kg Zelfrijzend bakmeel
500 Gr witte of lichtbruine
basterdsuiker
3 Zakjes Vanillesuiker
¾ Liter melk
8 Medium-eieren of 10 kleinere
2 Pakjes boter a
250 gr
Snufje
zout
Laat
de pakjes boter op een laag vuur langzaam smelten.
Meng
intussen de “droge” ingrediënten.
Giet
terwijl je de mixer gebruikt de melk beetje bij beetje toe.
De
gesmolten (niet te hete) boter toevoegen.
Dan
meng je 1 voor 1 de eieren toe tot je een mooi egaal beslag hebt.
Je
kunt ook variëren door er ingrediënten aan toe te voegen, of
bijvoorbeeld de helft “naturel” en dan dingen toevoegen.
Denk
bijvoorbeeld aan een scheut(je) Limoncello, of gewoon citroensap,
voor de frisse smaak.
Of
Amaretto/ of een andere lekkere likeur die je toevallig in huis hebt.
Geraspte
appel of zelfs geraspte kaas.
Je
kunt het zo gek niet bedenken.
Zelf
doe ik er altijd rozijnen in, omdat ze daar hier nu eenmaal dol op
zijn.
In
veel recepten staat dan 100 gram gewelde rozijnen, maar ik doe er
meestal gewoon een zak van 500 gr in, zonder eerst te wellen (gemak
dient de mens;)).
Het
ligt natuurlijk aan wat voor soort wafelijzer je hebt, maar uit dit
recept haal je +/- 70 van die rechthoekige wafels. Zelf heb ik een
klavertje vier vormig ijzer en dan heb ik er ongeveer 35.
Handig
om een voorraadje in de vriezer te hebben.
Smakelijk
eten (of snoepen, whatever je het wil noemen ;))
©José
'12
Jeetje Jose, ik ga een receptenboek van je aanleggen. Het vorige gerecht heb ik opgeslagen in een mapje dat heet: eten met Jose ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn deze stop ik er ook bij!
Ik ben het trouwens wel met je eens dat een lucht een bepaald gevoel oproept van vroeger. Ik kan me herinneren dat het koud was als ik uit school kwam dat er inderdaad een pot thee op het lichtje stond. Koekjes erbij, de kachel aan. Hmm terwijl ik dit zit te typen komt er ineens een heleboel naar boven ;-) Leuk en bedankt voor het oproepen.
Fijne dag verder,
Liefs
Tanja
Wat klinkt dat allemaal heerlijk bedankt voor het recept!
BeantwoordenVerwijderenZoiets gaat er altijd wel in, of het nu warm of koud is :-)
Groetjes,
Esther
De geur van wafels roept inderdaad nostalgische herinneringen op. Ons pap bakte ze altijd. Héél vroeger zelfs op een fornuis met van die ringen. Je kon het ijzer dan kantelen en dan werd de andere zijde gebakken. Later hadden we natuurlijk een elektrisch... vooral nog warm waren ze heerlijk!!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het recept!! Al bak ik er niet zo vaak. Zo met z'n tweetjes is het al gauw teveel, zeker als de weegschaal een waarschuwende vinger opsteekt!!!
Groetjes, Toos
zo, dit is mijn recept zou ik zeggen alleen ik neem ene liter melk, komt nog van mijn moeder haar zus vandaan en dat is het lekkerste recept dus dat van jou ook want dat is zo goed als hetzelfde, alleen is het altijd zo`n werk om ze te bakken dus doe het eigenlijk nooit meer, helaas
BeantwoordenVerwijderengroetjes yvon
Ik hik er ook meestal tegenaan, maar als ik eenmaal bezig ben vind ik het ook wel leuk, en het ruikt lekker ;-)
Verwijderen