zaterdag 30 juli 2011

Nostalgie versus Zandbak

Voor even was ik terug in mijn geboorteplaats, de "thuisplek" die ik alweer zo'n 36 jaar geleden verliet.
De veranderingen zijn niet van de lucht, plekken die in je herinnering ronddwalen zijn heel anders als je ze weer terug ziet. Als je ze überhaupt nog kunt terugvinden wil dat zeggen.
Sloophamers en verloedering, afbraak en nieuwbouw, het grootse dat het vroeger uitstraalde is in mijn huidige beleving verdwenen.
Zo ook de imposante oude basisschool, waar ik ooit de grondbeginselen leerde, verdwenen alsof het nooit bestaan heeft, plaats gemaakt voor anonieme bewoners in keurige rijtjeshuizen.
Zelfs het vorstelijke Kasteel van Hoensbroek leek kleiner dan ik me in feite herinnerde, maar het was ook al lang geleden dat ik er voor het laatst was moet ik bekennen. Volgens mij zie je als kind de gebouwen sowieso grootser. Het maakte waarschijnlijk ook meer indruk door mijn kinderlijke fantasie. De mystiek die er vroeger hing werd vooral voelbaar door de mooie verhalen over ridders en jonkvrouwen, maar ook had dit Kasteel zijn eigen spookverhalen, al lijken het me nu eerder broodjeaapverhalen.
Eerlijk is eerlijk, het ziet er nog altijd magnifiek uit, majestueus.
En hoewel ik in het zuiden van Limburg met zijn adembenemende glooiende landschap, zijn heerlijke ontspanningsplekken en hotspots nog altijd graag eens “rondneus”, is het voor mij al heel lang geen “thuis” meer, maar meer een plek met herinneringen, herinneringen die ik in mijn hoofd en hart meegenomen heb.

We waren dus bij het Kasteel omdat daar het grootste Zandsculpturen festival van Europa aan de gang is. Ik had er stukjes van op TV gezien en het leek me wel indrukwekkend.
Nou, indrukwekkend bleek een understatement.
Van maar liefst 8 miljoen kilo zand hebben 34 kunstenaars, 24 enorme werken gecreëerd, waarvan er een zelfs 7 meter hoog was.
Je kunt er met je verstand amper bij hoe ze zoiets klaar krijgen, zo mooi in detail ook.
Niet te geloven hoe zoiets zo perfect blijft, vooral met dat buiige herfstweer van de laatste tijd.
Petje af voor de kunst en hun scheppers....

©José '11


                                  Sinister en Groots door een dreigende lucht

 
                                   Zij-aanzicht

                                 Ingang Kasteel

                                  Colosseum van Rome

                                  Bladmuziek

                                  Sagrada Familia


                                  Da Vinci's : Man van Vitruvius en Embryo

                                  Antonio Stradivari (beter bekend als Stradivarius...)

3 opmerkingen:

  1. Prachtig...niet te geloven dat dit van zand gemaakt kan worden......hoop dat er van genoten hebt.
    Groetjes Bianca xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, tijden veranderen. Laatst nog een filmpje bekeken van de jaren zeventig, waarin een gouden bruidspaar per koets naar de kerk reed. Alleen maar weilanden, waar nu een complete woonwijk staat! (Mijn woonwijk).
    Wat de zandsculpturen betreft: Inderdaad kunst!!
    Ben enkele jaren geleden in Thorn geweest.
    Daar kunnen veel "kunstenaars" nog een voorbeeld aan nemen...

    Groetjes, Toos

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Bianca: Zeker genoten, en ik vond het ook niet te geloven, tis dat ik er met mijn neus bovenop stond;)

    @Toos: Ja dat is zeer herkenbaar, hier ook! Alsof beton harder groeit dan al het groen.
    Oh ja, Thorn! We hadden hier al een discussie, ik dacht dat het anders in Wessem ook altijd was.

    Groetjes terug dames!

    BeantwoordenVerwijderen