Voor even was ik terug in mijn
geboorteplaats, de "thuisplek" die ik alweer zo'n 36 jaar geleden
verliet.
De veranderingen zijn niet van de
lucht, plekken die in je herinnering ronddwalen zijn heel anders als
je ze weer terug ziet. Als je ze überhaupt nog kunt terugvinden wil
dat zeggen.
Sloophamers en verloedering, afbraak en
nieuwbouw, het grootse dat het vroeger uitstraalde is in mijn huidige
beleving verdwenen.
Zo ook de imposante oude basisschool,
waar ik ooit de grondbeginselen leerde, verdwenen alsof het nooit
bestaan heeft, plaats gemaakt voor anonieme bewoners in keurige
rijtjeshuizen.
Zelfs het vorstelijke Kasteel van Hoensbroek leek kleiner dan ik me in feite herinnerde, maar het was
ook al lang geleden dat ik er voor het laatst was moet ik bekennen.
Volgens mij zie je als kind de gebouwen sowieso grootser. Het maakte
waarschijnlijk ook meer indruk door mijn kinderlijke fantasie. De
mystiek die er vroeger hing werd vooral voelbaar door de mooie
verhalen over ridders en jonkvrouwen, maar ook had dit Kasteel zijn
eigen spookverhalen, al lijken het me nu eerder broodjeaapverhalen.
Eerlijk is eerlijk, het ziet er nog
altijd magnifiek uit, majestueus.
En hoewel ik in het zuiden van Limburg
met zijn adembenemende glooiende landschap, zijn heerlijke
ontspanningsplekken en hotspots nog altijd graag eens “rondneus”,
is het voor mij al heel lang geen “thuis” meer, maar meer een
plek met herinneringen, herinneringen die ik in mijn hoofd en hart
meegenomen heb.
We waren dus bij het Kasteel omdat daar
het grootste Zandsculpturen festival van Europa aan de gang is. Ik
had er stukjes van op TV gezien en het leek me wel indrukwekkend.
Nou, indrukwekkend bleek een
understatement.
Van maar liefst 8 miljoen kilo zand
hebben 34 kunstenaars, 24 enorme werken gecreëerd, waarvan er een
zelfs 7 meter hoog was.
Je kunt er met je verstand amper bij
hoe ze zoiets klaar krijgen, zo mooi in detail ook.
Niet te geloven hoe zoiets zo perfect
blijft, vooral met dat buiige herfstweer van de laatste tijd.
Petje af voor de kunst en hun
scheppers....
©José '11
Sinister en Groots door een dreigende lucht
Zij-aanzicht
Ingang Kasteel
Colosseum van Rome
Bladmuziek
Sagrada Familia
Da Vinci's : Man van Vitruvius en Embryo
Antonio Stradivari (beter bekend als Stradivarius...)
Prachtig...niet te geloven dat dit van zand gemaakt kan worden......hoop dat er van genoten hebt.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Bianca xx
Ja, tijden veranderen. Laatst nog een filmpje bekeken van de jaren zeventig, waarin een gouden bruidspaar per koets naar de kerk reed. Alleen maar weilanden, waar nu een complete woonwijk staat! (Mijn woonwijk).
BeantwoordenVerwijderenWat de zandsculpturen betreft: Inderdaad kunst!!
Ben enkele jaren geleden in Thorn geweest.
Daar kunnen veel "kunstenaars" nog een voorbeeld aan nemen...
Groetjes, Toos
@Bianca: Zeker genoten, en ik vond het ook niet te geloven, tis dat ik er met mijn neus bovenop stond;)
BeantwoordenVerwijderen@Toos: Ja dat is zeer herkenbaar, hier ook! Alsof beton harder groeit dan al het groen.
Oh ja, Thorn! We hadden hier al een discussie, ik dacht dat het anders in Wessem ook altijd was.
Groetjes terug dames!