Sarah Lark – De zang van de hoornschelp

Auteur: Sarah lark

Titel: De zang van de hoornschelp

Uitgever: Uitgeverij de Fontein romans en spanning

Genre: Historische roman

Uitgave: Hard cover (720! Pagina’s)

ISBN: 9789026145094

Omschrijving:

Nieuw-Zeeland, 1863. Op Rata Station is een nieuwe generatie opgegroeid; Cat en Ida zijn trots op hun dochters Carol en Linda. Hun harde werken heeft de ranch gemaakt tot wat hij is, maar het succes wekt de afgunst van hun buren. Als het noodlot toeslaat, hangt het toekomstige geluk van Carol en Linda aan een zijden draadje. Ze dreigen hun thuis kwijt te raken. Weten ze het tij te keren?

Over de auteur:

Sarah Lark is een pseudoniem van de in 1958 in het Duitse Bochum geboren Christiane Gohl. Na te zijn gepromoveerd in de pedagogiek, werkte zij onder meer als vakjournaliste en reisleidster. Momenteel woont zij in de buurt van het Andalusische bergdorp Mojácar, waar zij een kleine paardenfokkerij runt. De liefde voor en omgang met paarden is een belangrijk thema in de kinder- en jeugdboeken die zij onder haar eigen naam heeft geschreven. Een andere levenslange liefde geldt Nieuw-Zeeland met zijn adembenemende landschappen. Naast de meer dan twintig boeken die zij onder eigen naam schreef, heeft zij er ook een twintigtal gepubliceerd onder verschillende pseudoniemen: als Elisabeth Rotenberg non-fictieboeken over paardrijden, als Ricarda Jordan romans die in de Middeleeuwen spelen en als Sarah Lark romans over Nieuw-Zeeland en over Jamaica. (Bron: Literatuurplein van de Bibliotheek)

Mijn leeservaring:

Een prachtige hardcover met maar liefst 720 pagina’s zalig leesvoer viel op mijn spreekwoordelijke mat, bijna een gat in de vloer zullen we maar zeggen 😉

Deel 2 van de serie over Rata Station.

In deel 1 – “De tijd van de vuurbloemen” (KLIK!) lazen we over de levens van Ida en Kitten (aka Cat). 

De strijd om te overleven in het prachtige maar nog onherbergzame Nieuw-Zeeland. Kolonisten en de oorspronkelijke Maori proberen ieder op hun eigen manier toch in vreedzame harmonie te leven. Het geloof staat voor heel veel mensen centraal en domineert vaak de leventjes van de inwoners van dit prachtige land.

Nieuw-Zeeland is verdeeld in het Noorder-, en Zuidereiland zoals je op onderstaande foto uit het boek kunt zien.

De beide eilanden bieden leefplekken voor veel verschillende Maori-stammen die ieder voor zich of soms samen hun eigen kijk op het leven hebben en daar dan ook naar handelen.

Maar een ding hebben alle Maori gemeen; Ze zijn een met de natuur, onafscheidelijk verbonden met de bergen en rivieren. Rotsvast vertrouwen ze er op dat hun ziel verankerd is met de plek waar ze worden geboren. Ze doen er dan ook alles aan om hun gronden te beschermen.

Een schitterende quote voor in het boek getuigt van hun filosofie;

In deel 2 maken we een stapje in de tijd. De kinderen van Rata Station zijn al aardig volwassen aan het worden.

Linda en Carol en hun jongere zusje Mara zijn in de leeftijd van opstandigheid, rebelsheid en puber/jeugdliefdes – kortom een aardig potje puberen anno 1863. De volwassenen Ida en haar man Karl en Cat en haar vriend Chris runnen samen een schapenboerderij die goed floreert, ze hebben het dus niet slecht op geldelijk gebied. Ze leven in de buurt van Maori-dorp Ngai Tahu waar stamhoofd Te Haitara de grote man is. Mara is stapelverliefd op de zoon van het stamhoofd – Eru. Deze Eru heeft echter een beetje een identiteitsprobleem. Als zoon van een Maorivader en een dominante pakehamoeder (Engelse) denkt hij zich te moeten bewijzen als Maori.

Als er dan ook overal vechtpartijen/oorlog en bloedvergieten plaats vinden tussen de Engelse kolonisten en hun legers en de talloze stammen wordt Eru het beu dat zijn moeder hem wil ver-Engelsen en trekt hij met een paar vrienden naar het Noorder-eiland om zich daar sterk te maken voor zijn afkomst – de Maorikant bedoel ik dan. Maar voor hij vertrekt neemt hij een beslissing die zijn leven drastisch zal veranderen – er lijkt zo geen weg meer terug naar Mara.

Als een deel van de familie van Rata station op een dag terecht komt in een gruwelijk natuurgeweld slaat het noodlot toe.

De meiden lijken er alleen voor te staan en er zijn niet veel mensen die aan de noodlottige gevolgen iets kunnen doen, ze raken als het ware hun geboortegoed, hun enige bekende veilige haven kwijt. Ze dreigen uit elkaar gedreven te worden door bepaalde beslissingen waar ze zelf geen vat op hebben. Waar de ene dan liefde vindt wordt de ander verstoten, maar uiteindelijk komen ze alle drie in een hel op aarde terecht die zijn weerga niet kent.

Kan het tij nog keren? Waar kunnen ze zich veilig voelen, wie kunnen ze vertrouwen?

Welke Maori’s zijn hun gunstig gezind? En welke Britse? 

Het geloof heeft door de eeuwen heen en in vele contreien al voor behoorlijk wat ellende gezorgd. Het is vaak de oorzaak van oorlogen, nodeloos geweld en bloedvergieten. Sarah weet ons als lezer veel feitjes voor te schotelen die verwerkt zijn in haar boeken. Niet op een belerende manier maar op een beeldend geschreven vertelling die je ademloos laat beleven. Verhalen om je urenlang in te verliezen.

Speerpunten in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland prachtig verweven in de fictieve wereld van romantiek. Zwaar hadden de mensen het te verduren in de 19^e eeuw in dit fabelachtige maar ontstellend rauwe land. Hoop en overlevingsdrang, positief blijven en rotsvast geloven in de goden of geesten die ze aanbaden.

Zalig leesvoer! Al zul je op een gegeven moment wel even moeten wennen aan alle namen van stammen die Sarah Lark op je afvuurt. Maar dat gaat als vanzelf als je er eenmaal met je snufferd in zit.

De zang van de hoornschelp. 

De titel klinkt zo lieflijk maar is in feite de roep van de krijgers die ten strijde trekken …. Zal die strijd uiteindelijk ook daadwerkelijk eindigen?

Mijn hartelijke dank aan Uitgeverij de Fontein voor dit prachtexemplaar. Altijd een genot om zulke mooie boeken te ontvangen. 😊

©José

november ’18