Sarah Lark – De tijd van de vuurbloemen

Sarah Lark – De tijd van de vuurbloemen

Auteur: Sarah Lark

Titel: De tijd van de vuurbloemen

Uitgever: De Fontein romans en spanning

Genre: Literaire roman

Uitgave: Hardcover (720 pagina's) en E-book

ISBN: 9789026145070

Omschrijving:

"Het seizoen van de vuurbloemen' ("Die Zeit der Feuerblüten') van Sarah Lark is het eerste deel van een nieuwe Nieuw-Zeeland-trilogie. Eerder verschenen in Nederland de "Land van belofte-trilogie' en twee delen van de "Eiland van duizend bronnen-serie'. Voor de lezers van Sofia Caspari en Leila Meacham

Duitsland, 1837. Ida sluit zich aan bij een groep jonge mensen die naar Nieuw-Zeeland zullen vertrekken. Hun is land beloofd, en vrijheid. Maar als het aan Ida lag, mocht Ottfried, haar door haar familie uitgezochte verloofde, wel achterblijven.

Nieuw-Zeeland, 1837. Cat is opgegroeid in een bordeel, en weet dat ze binnenkort gedwongen zal worden daar ook zelf de kost te verdienen. Ze vlucht weg, het binnenland in, op zoek naar een andere toekomst voor zichzelf. Ida en Cat ontdekken al snel dat je niet altijd iedereen op hun woord kunt geloven. Lukt het hen om toch het nieuwe begin te vinden dat zij zoeken?

Over de auteur:

Sarah Lark is een pseudoniem van de in 1958 in het Duitse Bochum geboren Christiane Gohl. Na te zijn gepromoveerd in de pedagogiek, werkte zij onder meer als vakjournaliste en reisleidster. Momenteel woont zij in in de buurt van het Andalusische bergdorp Mojácar, waar zij een kleine paardenfokkerij runt. De liefde voor en omgang met paarden is een belangrijk thema in de kinder- en jeugdboeken die zij onder haar eigen naam heeft geschreven. Een andere levenslange liefde geldt Nieuw-Zeeland met zijn adembenemende landschappen. Naast de meer dan twintig boeken die zij onder eigen naam schreef, heeft zij er ook een twintigtal gepubliceerd onder verschillende pseudoniemen: als Elisabeth Rotenberg non-fictieboeken over paardrijden, als Ricarda Jordan romans die in de Middeleeuwen spelen en als Sarah Lark romans over Nieuw-Zeeland en over Jamaica. (Bron: Literatuurplein van de Bibliotheek)

Mijn leeservaring:

Hoe twee totaal verschillende werelden elkaar uiteindelijk raken, twee totaal verschillende achtergronden en opvoedingen. Twee unieke vrouwen die zo ver van elkaars werelden afstaan, maar anderzijds zoveel gemeen hebben. Want waar draait het leven überhaupt om? En willen we dat niet allemaal?

Het verhaal speelt zich af in de negentiende eeuw – 1837 en begint met een mooie quote.

Ida groeit op in Raben Steinfeld, Mecklenburg – Duitsland. Ze leeft daar met haar vader, twee broertjes en een zus. Hun moeder is gestorven tijdens haar laatste bevalling. Het gezin komt maar nauwelijks rond en Ida moet de zorg van het gezin overnemen. Ze gaat nog wel naar school, maar net als de 13-jarige Karl (haar klasgenootje) zal ze snel de school vaarwel moeten zeggen. Hard werken moeten beide kinderen en daarbij leven ze in een heel erg strenggelovige plaats waar het oude Lutheranisme nog steeds op de letter wordt gevolgd. Ida heeft een boekje gekregen over de reizen van Kapitein Cook.

Haar vader en de overige leden van de gemeente waaronder ook de familie Brandmann komen in contact met een man die hun voor een bepaald bedrag naar Nieuw-Zeeland te brengen waar land in overvloed blijkt te zijn, waar ze als kolonisten een heel nieuw leven kunnen opbouwen. Rijkdom wordt hun voorgeschoteld. Na veel overleg besluiten behoorlijk veel mensen uit Raben Steinfeld de gok te wagen en te gaan emigreren. Ida is als het ware al uitgehuwelijkt aan de luie Ottfried Brandmann, ze zullen trouwen als ze eenmaal in het beloofde land zijn. Ida heeft daar zo haar eigen gedachten bij, maar godvrezend als ze zijn wordt er natuurlijk geluisterd naar de ouders. Meisjes hebben sowieso al geen inspraak.

Karl wil ook graag mee, maar het benodigde geld ontbreekt. Toch weet hij een manier te vinden om ook in te schepen …

Aan de andere kant van de wereld, Piraki Bay, Nieuw-Zeeland (Zuidereiland),

groeit Kitten op als de dochter van Suzanne, een hoertje dat werkt in het bordeel van Barker. Suzanne is dan wel haar moeder maar zich om Kitten te bekommeren is wat veel gevraagd voor de alcoholiste. Gelukkig vangen de andere dames van plezier haar wel op, geven haar te eten en zorgen dat ze toch een beetje liefde krijgt. Het bordeel ligt in een plaats waar walvissen worden gevangen, waar de rijke George Hempelmann en zijn vrouw Linda ook wonen. Linda is ernstig ziek en Kitten gaat vaak naar haar toe. Ondanks Kitten's achtergrond heeft Linda een zwak voor het meisje. Het dorp is vergeven van de arbeiders die buiten veel drinken en hard werken niet veel vertier hebben. Ook de rondreizende handelaren en missionarissen zijn er nogal eens te vinden.

Als bordeelhouder Barker het 'briljante' idee krijgt om Kitten's maagdelijkheid aan de hoogste bieder te verkopen op de dag dat ze dertien wordt bedenkt Kitten een plan … zal ze kunnen ontsnappen en waar moet ze naartoe zonder geld? Is er een plek in Nieuw-Zeeland waar ze veilig zal zijn voor de opdringerige mannen?

Fictie en non-fictie zijn op een heel bijzondere manier door elkaar geweven in dit prachtige eerste deel. Een vleug geschiedenis over kolonisten, geloof en de oorspronkelijke bewoners – de Maori-stammen. Een adembenemende beschrijving van Nieuw-Zeeland en zijn bewoners die op wat voor manier dan ook hun hoofd boven water proberen te houden

Een liefdesgeschiedenis met hoop, maar ook vooral angst omdat de vrouw nu eenmaal in bepaalde culturen of geloven niet echt meetelde. Het zal je verbazen waarmee de vrouwen in die tijd te maken kregen.

'De tijd van de vuurbloemen' is een zalige dikke pil waarin je je een paar uurtjes kunt verliezen, onderdompelen in een stukje geschiedenis van het tot de verbeelding sprekende Nieuw-Zeeland.

Op de een of andere manier kreeg ik er een heel warm gevoel bij, alsof je “Het kleine huis op de prairie” aan het kijken was, zo beeldend krachtig beschreven. (Weet er nog wel iemand wat “Het kleine huis” was of word ik oud ;-)).

Kortom;

Ik kan niet wachten op deel 2!

Wat een heerlijk leesvoer weet Sarah Lark altijd uit haar mouw te toveren, chapeau!!

Mijn oprechte dank weer voor het recensie-exemplaar dat ik kreeg van Uitgeverij de Fontein.

Daar wordt een mens toch blij van :-)

©José

April 2018