Anita Larkens - Schaduwdochter

Auteur: Anita Larkens

Titel: Schaduwdochter

Uitgever: De Crime Compagnie

Genre: Psychologische thriller

Uitgave: Paperback en E-book

ISBN: 9789461091482

Omschrijving:

Wat als de waarheid erger is dan de leugen? Na het stuklopen van haar huwelijk pakt psychologe Mare Berg de draad weer op. Vastbesloten om er het beste van te maken neemt ze een nieuwe casus aan. Het betreft een jonge vrouw, Chantal, die vanwege meerdere diefstallen door Reclassering is doorverwezen. Een eenvoudige zaak - zo lijkt het in eerste instantie - maar Chantal drijft Mare al gauw tot het uiterste. Als Chantal spoorloos verdwijnt, ontfermt Mare zich over haar dochtertje. Vier jaar lang is ze met hart en ziel moeder van de kleine Suus. Tot Chantal terugkomt. Wat volgt is een zenuwslopend kat-en-muisspel, dat Mare tot een onvoorstelbare daad drijft. De gevolgen zijn verstrekkender dan iemand voor mogelijk heeft gehouden. Schaduwdochter is een psychologische thriller over liefde, vriendschap, onschuld en verlies.

Over de auteur:

Anita Larkens werkte als copywriter. Tegelijkertijd volgde ze schrijfcursussen, vooral om met collega-schrijvers in aanraking te komen. Inmiddels schreef ze journalistieke teksten, onder meer voor Tijdschrift Schrijven. Ook recenseerde ze thrillers voor Crimezone. In 2001 verscheen haar non-fictieboek De volmaakte vrouw. Werk, succes en identiteit. Nog steeds vind ze het heerlijk om zich volledig op een onderwerp te storten. Maar haar allergrootste passie is en blijft het schrijven van fictie. Anita woont in een dorp vlak bij Groningen, samen met haar man en twee zoons.

En een van de Moordwijven bovendien!

Mijn leeservaring:

Je hebt twists, op het verkeerde been zetten, je een loer laten draaien als lezer maar in dit geval kwam de klap pas toen ik het uit had. Belachelijk zul je wel denken hè! Nou dan lees het maar eens en vertel mij dan maar wanneer jou turningpoint kwam!

Warrig, chaotisch, soms niet te volgen zul je in het begin denken. Maar alles en dan ook echt alles heeft zijn redenen. Je zult het bij tijd en wijle zelfs onlogisch of zelfs ongeloofwaardig vinden maar ook daar zul je op terug komen. Niets is wat het lijkt en wat wel is wat het lijkt blijkt weer niets is wat het lijkt, snap je? Psychologische thriller, zo eentje die je hersens laat kraken. Je laat afvragen hoeveel stommiteiten een bepaalde persoon kan begaan – of zelfs meerdere personen in dit geval.

Het boek bestaat uit drie hoofdstukken en beslaat een tijdsperiode van vier jaar. 

Je komt er bij hoofdstuk een al meteen in en vraagt je af waar dit allemaal toe gaat leiden. Nou bereid je maar voor. Duidelijk is bij ieder stuk over welk jaar het gaat, maar dat is dan ook het enige duidelijke.

Mare begeleidt je door deze vier jaar van haar leven met hier en daar flashbacks naar haar jeugd.

Na haar scheiding geeft haar baas Oscar – aka Oz – haar een makkelijke casus die haar als psycholoog een peulenschilletje lijkt. Chantal is echter niet zomaar een doorsnee geval maar iemand die Mare het bloed onder de nagels uit haalt met haar apathische houding ten opzichte van haar vijf kinderen. Als na een incident dan ook Chantal als sneeuw voor de zon verdwijnt neemt Mare een drastisch besluit samen met haar twee collega's Oz en Eveline – tevens haar beste vrienden.

Een besluit dat Mare (Anita eigenlijk ;-)) op een prachtige manier omschrijft.

"We rolden erin, om zo maar te zeggen. We hadden 'a' gezegd, door de onderkoelde baby binnen te halen zonder een dokter te bellen. We hadden 'b' gezegd met het besluit om haar mee naar mijn huis te nemen. Nu zaten we met de rest van het alfabet aan gevolgen."

Vier jaar lang moet Mare over haar schouder kijken en leven met bedrog. 

In Leon vindt ze een nieuwe grote liefde – denkt ze.

Hoofdstuk twee – verbijstering! Van mijn kant tenminste. Totale twist. Een aanpak van Mare die verstrekkende gevolgen zal hebben. Een situatie die haar als psychologe niet bepaald helpt. Naar mijn idee eerder van het bed op het stro. Maar dan krijg je ook nog een derde hoofdstuk en weer verandert er van alles. En het ergste is dat ik dacht dat ik redelijk clever was als het om clue's en twists draait en een plot aardig weet te voorspellen. Mooi niet! Ik kan nog wel wat inzicht gebruiken ;-)

Een prettige, vlotte schrijfstijl waarin gave (of mooie) metaforen worden gebruikt die je doen lachen of het lezen af en toe laten haperen en dat bedoel ik positief. Je wilt bepaalde zinnen nog wel een paar keer herlezen en tot je nemen. In feite kun je het beste met de kennis van nu, nu het uit is, het hele boek herlezen omdat je dan pas alles oprecht snapt dat wazig of chaotisch leek.

Chapeau, goed in elkaar gezet verhaal – niet doorsnee en zeer zeker de moeite waard om te lezen!!

©José April 2016

P.s.

Heb je de clip al gezien die de Moordwijven hebben opgenomen?

Je vind hem hier ------> Moordwijven op Facebook  KLIK

Moordwijven op twitter ---------->  KLIK