Auteur: R.J. Ellory
Titel: Een circus van schimmen
Uitgeverij: De Fontein Romans & Spanning
Genre: Literaire thriller
Uitgave: Paperback (496 pagina's) en
E-book
ISBN: 9789026137600
Omschrijving:
Kansas,
1959.
Reizend
circus Diablo strijkt neer in Seneca Falls. Wanneer er een lijk onder
het carrousel wordt aangetroffen, wordt FBI-agent Michael Travis op
de zaak gezet. Travis krijgt te maken met Edgar Doyle, de illustere
leider van het circus, die ontwijkend en raadselachtig antwoordt. De
zaak voert veel verder dan het in eerste instantie lijkt. Wanneer
zelfs de hoogste bazen als J. Edgar Hoover, van de FBI en de CIA
betrokken lijken te zijn, beseft Travis dat hij niets meer als
waarheid kan aannemen. Hij begint zijn onderzoek van voren af aan en
duikt er dieper in dan alle betrokkenen hadden gehoopt...
Over de auteur:
R.J.
Ellory werd geboren in Birmingham, waar hij nog steeds woont. Zijn
vader is onbekend en zijn moeder overleed toen Ellory zeven jaar oud
was. Samen met zijn broer belandde hij in een weeshuis, een
gebeurtenis die van grote invloed is geweest op zijn werk. Hij brak
in 2007 door met zijn boek Een
stil geloof in engelen,
snel gevolgd door inmiddels acht thrillers waarvan Een
inktzwart hart en
Het
kwaad en de rivier (een
meesterwerk naar mijn bescheiden mening) de
meest recente titels zijn. Naast een veelgeroemd en bekroond auteur,
is R.J. Ellory een niet onverdienstelijk gitarist.
Mijn leeservaring:
Na
het lezen van zijn vorige boek – Het kwaad en de rivier – was
ik weer akelig benieuwd naar deze nieuwe aansprekende titel. Alleen
al de setting van een circus laat mij in ieder geval meteen in
fantasie-modus belanden. De fascinatie voor een rondtrekkend leven
was er bij mij blijkbaar al heel vroeg en mijn fantasie sloeg altijd
op hol. Geen idee of iemand ooit heeft gehoord van beertje Colargol,
maar mijn moeder las me ooit het boek voor van beertje Colargol in
het circus met zijn kleine bruine koffertje en dat maakte blijkbaar
zo'n diepe indruk dat ik dat nog steeds weet. Op de een of andere
manier schakelde mijn brein meteen bij het zien van de cover terug
naar mijn jeugd … vaag he?!
Ik
weet ook wel dat dat verder niks met het boek te maken heeft hoor ;-)
Totaal
iets anders, niet het bloederige – lugubere van Het
kwaad en de rivier,
ik vond het eerder een rondtrekkend reisje in de psyche van de mens.
De
mens is in dit geval Michael Travis, SSA van de FBI die een onderzoek
in zijn schoenen geschoven krijgt waarbij hij op zoek moet naar de
moordenaar van een onbekende man die gevonden wordt onder de
carrousel van circus Diablo.
De
rechtlijnige Michael die zo emotieloos en consequent lijkt te zijn,
vastberaden in zijn rotsvaste geloof in gerechtigheid, wordt in het
diepe gegooid door zijn meerderen.
Hij
ontmoet de meest uiteenlopende mensen in het kleine Seneca Falls in
Kansas, niet alleen de mensen die bij het circus horen maar ook de
inwoners raken op sommige momenten zijn diepste kern waardoor hij
wordt terug geworpen in de tijd.
We
lezen beetje bij beetje zijn achtergrond, het verdriet, zijn verlies
en de redenen waarom hij geworden is wat hij is. Zijn angsten om het
zijn of worden wat hij verafschuwt, zijn keuzes die hij daardoor
maakt en vooral ook zijn vermogen om van iemand te houden.
Michael
heeft het idee dat hij aan een test wordt onderworpen, zijn nieuwe
functie daadwerkelijk waard zijn.
Vaag,
dat is wat ik dacht de hele tijd.
Vaag
– de mensen van het circus met al hun eigenaardigheden en wijsheden
die Michael diep lijken te raken, hem wankelbaar maken in zijn
vertrouwen in gerechtigheid.
Vaag
– dat mensen je uit je evenwicht kunnen brengen als emoties om de
hoek komen kijken en je geloof in alles wat zo gewoon lijkt ineens zo
tegenstrijdig wordt.
Een
wespennest van intriges en complotten, wie of wat is überhaupt waar
of in ieder geval eerlijk tegen Michael.
Zijn
vooroordelen niet zoals ze altijd zeggen absurd?
Komen zijn schaduwen
uit het verleden dichterbij of lopen de schimmen steeds een stapje
voor hem uit?
Intrigerend!
Geen doorsnee thriller, maar een psychologisch meesterwerk verpakt
in een laagje vurigheid. Een pageturner die je naar het einde laat
snakken omdat je in het begin eigenlijk geen flauw idee hebt welke
kant het op zal gaan.
Een spannende wandeling over het slappe koord waarbij je vangnet de laatste punt is …...
Een
aanrader voor lezers die dieper willen gaan dan oppervlakkige
spanning.
©José
Juli 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten