Als de tijd spoorslags
weg sijpelt
en het licht zijn
nuance lijkt te verliezen,
verandert de lucht in
een mystieke droom.
Als flarden zonlicht
goud kleuren of
veranderen in een
zinnelijk brons,
alsof de atmosfeer
probeert oranje te ademen.
Als de hemel verschijnt
in aardse tonen
en bevalt van
excentrieke vormen
door mistige
neveligheid.
Als de geuren
bedwelmend vervagen,
ontdaan van hun
aromatisch zomers bouquet.
Als wolken alleen nog
lijken te grazen,
op een stroom van
verkoelende wind.
Dan lijkt de dag ten
einde,
als de schemering de
duisternis verwelkomt,
en de tijd spoorslags
weg sijpelt.
©José Oktober 2014
Weer helemaal bijgelezen én natuurlijk weer genoten van je heerlijke schrijfsels.
BeantwoordenVerwijderenSluit me helemaal aan bij "Nanabee" hierboven. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi net zo mooi als de foto, X Es
BeantwoordenVerwijderenHet mystieke van de schemering, zo mooi neergezet in woord en beeld.
BeantwoordenVerwijderenGenietbaar José
Om stil van te worden.....zo mooi getroffen!!
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend,
Toos
Dank jullie wel lieve dames! Ik word helemaal blij van jullie mooie reacties! x
BeantwoordenVerwijderenPrachtig meis!! x
BeantwoordenVerwijderenTHX @Missy ;-)
Verwijderen