donderdag 3 maart 2016

Warmte .........


Warmte

Een lieve glimlach
om je gerimpelde lippen
kleine ouderdomsvlekjes
als ondeugende stippen

Een lieflijke blik
je ogen flonkeren als altijd
ook al ben je soms, vaker
de tijd een beetje kwijt

Verloren in je eigen wereldje
waar ik graag zou willen zoeken
samen met jou verdwalen in
momentopnames, jouw fotoboeken

Een gouden sprankeling,
je kijkt me glunderend aan
even een incidentele herinnering
voor de deuren weer dichtslaan

Een kruimeltje herkenning
dwaalt over je lachende gelaat
een moment van dubbel geluk,
als jij jouw vingers om de mijne slaat

Strelend, zachte aanraking
een standaard ritueel
gelukzalig straal je
als ik mijn warmte met je deel.

©José 18 februari 2016


Een opgegeven woord bij een bijeenkomst van Schrijverskring Ospel dat voor mij aanleiding was om het bovenstaande gedicht te schrijven.
Het woord was - Kruimeltje en ik twijfelde lang of ik het hier wel zou posten maar mijn lieve medeschrijvers drukten me op het hart dat waarschijnlijk - al zijn het er maar een paar - sommige mensen hier iets herkenbaars in lezen en er troost uit putten of een glimlach in hun ziel ervaren.
Het leven is soms een aaneenschakeling van momenten, positief of negatief - het hoort bij het leven.

Voor eenieder die het raakt - een dikke knuffel x

©José Maart 2016

8 opmerkingen:

  1. Wauw fijn dat je m gedeeld hebt
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw......wat een mooi gedicht. Prachtig verwoord !!!!!
    Groetjes Bianca xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Warmte, zo fijn om te delen.

    Een prachtgedicht, ik ben blij dat ik het mocht lezen.

    X fijne dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zeker herkenbaar José! Mooi beschreven,ik word er zelfs wat verdrietig van... Zonder meer een grote pluim voor al je schrijfsels. Ik zie je nu als een inspiratiebron, ook ik heb altijd de drang gehad om dingen op papier te zetten. Nu ik binnen mijn familie in eenzelfde situatie zit, en jouw mooie schrijfsels lees, begint het te borrelen en te bruisen in mijn hoofd. Ik ga het dus maar gewoon doen denk ik.
    Dank je wel voor je prachtige woorden...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wow Irene! Ik begin er gewoon van te blozen.
      GOED dat je gewoon begint met schrijven, je kunt daarin veel van je emoties kwijt en het levert heeeel zeker ook een positieve vibe op als je de schrijfsels eens terug leest of deelt met anderen die er de woorden niet voor kunnen vinden. Nooit denken dat het niet goed of goed genoeg is, het zijn JOUW gedachten en emoties. Het enige wat er mis kan gaan is als je een ander op lumineuze ideeën brengt om te gaan schrijven (grapje uiteraard ;-))
      Schrijven kun je niet leren (in mijn belevingswereld ;-))schrijven moet je gewoon doen.
      Dank je wel voor de complimenten, maar als je hoofd al borrelt en bruist dan ben je al op weg naar veel mooie schrijfsels. Gedichten of verhalen, laat maar vloeien!!
      Ik ga je opzoeken op fb en je volgen. Ik hoop dat je er veel troost uit put om te schrijven, want een heftige situatie blijft het sowieso.
      Een dikke knuffel voor jou en je familie! X

      Verwijderen