Special moments ...

Special moments

Als je op een gegeven moment je mail opent en er een uitnodiging in zit van Uitgeverij de Fontein om een persconferentie bij te wonen van Karen Rose naar aanleiding vooral voor haar nieuwste boek “Niets te vrezen” (KLIK!!!), ja dan krijg je die lach niet meer van mijn gezicht – niet spontaan gaan zingen nu met zijn allen hè!

(Afgelopen) Vrijdag 2 november in Utrecht – ten kantore van uitgeverij de Fontein / VBK Media

Het warme welkom door de dames van de Fontein voelt alsof je lekker op je gemakje op de koffie gaat bij een goeie bekende. Het huiselijke sfeertje wordt nog maar eens benadrukt als de feestelijke stemming door Ester en Tina nog wordt verhoogd door een vrachtlading hapjes en drankjes op tafel te zetten. De leutige sfeer zit er al meteen in. 

Als Karen Rose binnenkomt zie je in één oogopslag een gemoedelijk goedlachs mooi mens. Je voelt je meteen op je gemak. Een voorstelrondje wordt ingezet en Claudia doet een korte introductie waarna we vragen mogen stellen. Natuurlijk alles in het Engels, wel zo netjes voor de gast. (Heel de week Engelse drop gegeten om mijn Engels wat op te poetsen btw ;-))

Nou had ik mijn kop al gebroken over de vragen die ik wilde stellen, want wat voor originele vragen kun je nog stellen aan iemand die vast en zeker al miljoenen (give or take a few ;-) vragen heeft beantwoordt in de loop der jaren. Als je al 23 (!!!!) boeken op je naam hebt staan en evenzovele promotours en interviews hebt gehad dan kan ik me voorstellen dat je zelfs al die vragen makkelijk in een bundel of tig zou kunnen uitgeven.

Het fijne aan Karen is dan wel dat als ze een vraag krijgt ze ook helemaal compleet los gaat. Ze antwoord uitgebreid met allerlei voorbeelden en anekdotes. Hierdoor liepen de gesprekken en vragen eigenlijk flawless in elkaar over. Ge-wel-dig hoe ze kan vertellen, we hingen met zijn allen aan haar lippen, figuurlijk dan wel. Zo boordevol humor dat we regelmatig in een deuk lagen.

Haar boeken bevatten natuurlijk allemaal hoofdpersonen/karakters en met de regelmaat van de klok zie je nieuwe personages voorbij komen. Ik vroeg me werkelijk af hoe ze deze personen allemaal ziet, letterlijk bedoel ik dan. Of ze een bepaald persoon gaandeweg het schrijfproces uitdoktert of dat ze van te voren al heeft bedacht hoe een persoon er uit ziet.

Haar antwoord was simpel, ze wonen gezellig met zijn allen al jaren in haar hoofd – onderling “vechtend” om in een nieuw boek te mogen schitteren. Ongelooflijk druk dus in haar briljante schrijversbrein!

Iedere lezer visualiseert een karakter op zijn/haar eigen wijze uiteraard, je hebt beelden bij die stoere gast of die prachtige wulpse heldin die over je netvlies paraderen. Karen stuurt je wel een bepaalde richting in qua beeld, maar de details mag je lekker zelf invullen :-P

Zo zijn er talloze helden die hier en daar ook een verdwaald karaktertje oppikken en meenemen in de polonaise – wachtend op hun kans om aan Karens hoofd te ontsnappen en door haar vingers op papier te vloeien.

Zo kwam ook ter sprake waar al die info die ze gebruikt vandaan komt.

Gesprekken met experts op allerlei vlakken geven het aanzetje tot een groot geheel.

Een gesprek met een elektromonteur bijvoorbeeld die de windmolens (die energie opwekken door wind) gebruiksklaar maakt. 

Daar vroeg ze ooit aan of hij een idee had hoe lang het zou duren voordat een persoon die je vastknoopt aan die wieken erover zou doen om te sterven. Natuurlijk moet ze in zo'n geval vaak uitleggen dat ze thrillers schrijft! Neem maar van mij aan dat ik op de terugweg vanuit Utrecht richting ons zonnige zuiden tal van die windmolens gezien heb en onbewust ff keek of er geen lijk te spotten viel!! Gedachtenkronkels waren in dit geval besmettelijk ;-)

Waar we met zijn allen ontzettend om moesten lachen was het feit dat haar man en dochter een nieuwe diepvries moesten gaan kopen. Dat ze in de winkel staan en dat haar man dan achteloos aan dochter vraagt terwijl hij de deur van een vriezer opentrekt

'Hoeveel denk je?'

Als dochterlief dan zegt

'Ik denk 6', vraagt de verkoper wat ze bedoelen met die 6. Waarop ze antwoorden

'Lijken uiteraard'. 

De verkoper staat dan natuurlijk met zijn mond vol tanden en dochterlief zegt voor de goede orde toch maar even dat haar moeder thrillers schrijft en dat dat voor hun normale gedachten zijn ondertussen. Beroepsdeformatie zullen we het maar noemen.

Super om eens rond te mogen dwalen in het briljante brein van een thrillerschrijver.

Het uur vloog voorbij en waarschijnlijk hadden we met zijn allen nog uren naar haar kunnen luisteren.

Ze verklapte ook al een beetje over haar volgende boek, dussss hou het in de gaten!

Een prachtig mens vol humor en nog een hele stapel verhalen te vertellen in nog heel veel boeken.

Natuurlijk mochten we ons boek laten signeren en met haar op de foto.

 En als kers op de taart nog een leuke goodiebag (check het etiket op de Rosé – Karen-Rose-Style :-))

Een meeting met een gouden randje, ook leuk om een aantal andere bloggers nu eens in het wild te zien.

Hartjes voor de geweldige ontvangst bij Uitgeverij de Fontein. Fijn om ook jullie te zien uiteraard!

Alles wat je wil weten over Karen staat op haar website ---> KLIK

Enjoy the special moments in life – cherish them with all your heart ♥

©José

November 2018