Edward Hendriks – Geen weg terug

Auteur: Edward Hendriks

Titel: Geen weg terug

Uitgever: Uitgeverij de Fontein romans en spanning

Genre: Thriller

Uitgave: Paperback (256 pagina's) en E-book

ISBN: 9789026141287

Omschrijving:

De doorgewinterde misdaadverslaggever Pieter Volmer is in gedachten verzonken onderweg naar een sollicitatiegesprek voor een nieuw tv-programma dat zijn carrière tot grote hoogte kan brengen. In een moment van onoplettendheid rijdt hij een vrouw dood. In blinde paniek neemt hij een verstrekkend besluit. Hij verbergt het lichaam. Kort daarop blijkt dat de dode vrouw Evi de Leeuw is, producent van het tv-programma. Tot overmaat van ramp blijken er getuigen te zijn die denken munt te kunnen slaan uit zijn onbezonnen actie...

Over de auteur:

Edward Hendriks (1975) is geboren in Velp en woont daar met vrouw en dochters. Edward Hendriks is copywriter. Van zijn hand verschenen eerder de thrillers Bloedgeld en Gezworen vrienden. Edward werkt als freelance copywriter. Bloedgeld (2012) was zijn debuut.

'Hendriks schrijft geen doorsneethrillers. De spanning is goed voelbaar en in zijn werk zitten veel verrassende wendingen.' ~ Bol.com

Voor meer info kun je Edward's website raadplegen ---> KLIK

Mijn leeservaring:

Geen weg terug – met als subtitel – Zet je alles op het spel voor de baan van je leven?

Als het aan mijzelf gevraagd zou worden zou ik met een volmondig NEEEEE! antwoorden, maar sommige mensen hebben nu eenmaal een grandioos grote ambitie en daardoor waarschijnlijk een nog grandiozere plank voor hun hoofd – maar dat is dan meer mijn conclusie ;-)

Het verhaal bevat alles wat een thriller een thriller kan maken.

Hebzucht – Macht – Jaloezie – Lust – Intriges en zeker ook Verraad.

Het speelt zich af in de mediawereld. 

Denk hierbij aan een misdaadverslaggever, Pieter in dit geval, die de kans ruikt om met zijn hoofd op TV te komen met een eigen misdaadprogramma.

Ja ook ik zie hier wel enige gelijkenis met een bepaald publiekelijk persoon die zichzelf volgens mij graag hoort spreken en terloops overal met zijn bekende hoofd aanschuift waar ook maar enigszins een crimineel/misdadig onderwerp ter sprake komt.

Maar goed, zover is onze Pieter in dit geval nog niet. Hij zal eerst moeten solliciteren, al is dit blijkbaar meer voor de vorm omdat zijn concullega, Waldo van Kempen – ooit Pieter's leermeester – en sterke schouder, niet echt de behoefte heeft.

Als Pieter onderweg is naar zijn gesprek rijdt hij in een vlaag van onoplettendheid ergens overheen. Als hij stopt en gaat kijken wat hij aangereden heeft slaat de schrik hem om het hart. Een vrouw, een dode vrouw zelfs, ligt half in de berm.

Dan slaat de paniek toe en het eerste waar hij aan denkt is dat als hij de politie eventueel belt, hij zijn sollicitatiegesprek wel op zijn buik kan schrijven – te laat komen is geen optie bij Evi de Leeuw.

Dussss …. hij frommelt het lichaam nog verder de struiken in en gaat naar het gesprek.

Maar ook Evi is blijkbaar te laat maar het gesprek vindt alsnog plaats maar met Samira. Al snel komt er een overeenkomst en zijn toekomst lijkt ineens een en al zonneschijn.

Maar dan slaat zijn geluk ook weer razendsnel om als blijkt dat er getuigen zijn geweest van de aanrijding. Ook deze gasten hebben weinig goeds in petto en het gekronkel en gelieg gaat nu pas echt beginnen.

Je vraagt je steeds af waar het naar toe gaat en komt dan toch weer op een kruising terecht waar je ineens naar links afslaat in plaats van het vooraf bedachte rechterpad. Heel veel wegen leiden in dit geval naar een verrassend plot.

Lekker leesbaar en binnen een mum van tijd ben je alweer bij de laatste punt en dan heb je toch nog het idee dat je wel verder wil lezen maar helaas – op!

Een heerlijk vlotte schrijfstijl, to the point. Aansprekende, beeldende karakters die je op de een of andere manier toch gaat associëren met mensen die je wel eens op de beeldbuis tegenkomt.

En dan nog iets.

Als je als binnenkomer de volgende tekst vooraan in je boek zet dan krijg je wat mij betreft al pluspunten – maar dat is dan echt wel MIJN dingetje om het maar even popi te zeggen ;-)

 Just try to see in the dark

just try to make it work

to feel the fear before you're here

I make the shapes come much too close

I pull my eyes out

hold my breath

and wait until I shake........ 

 

Yayyy – The Cure (en dit was niet het enige dat ik van hun tegen kwam ;-))

Mijn dank weer aan Uitgeverij de Fontein voor dit recensie-exemplaar. Altijd een feestje in je brievenbus of mailbox ….. :-)

©José juni 2017