Finaledag

De dertigste November a.k.a. Phovember

En kanonne wat is die maand omgevlogen.
In eerste instantie dacht ik toen ik die post had neergezet, mijn God, waar ben je nu weer aan begonnen, je kunt niet eens fatsoenlijke foto's maken ;-)
Maar wat had ik er stiekem een lol in om met mijn "simpele" telefoon er toch nog wat van proberen te maken. Het kwam in ieder geval over wat ik bedoelde volgens mij , hoop ik tenminste ;-)

En ja, ik vond het waanzinnig leuk dat er nog een paar mensen mee deden die dingen deelden en om zo dingen, herinneringen en verhalen te ontdekken "achter" de persoon. 
Daar werd ik wel blij van!!
Ook geweldig vond ik de leuke en spontane reacties van iedereen, DANK daarvoor!!! 
Als er een like-knop op blogger zat dan Likete ik jullie persoonlijk met een dikke duim (foto van reflecterendeduim ;-) 
Maar ja, tis geen FB hier.
(Lijkt wel alsof ik afscheid aan het nemen ben, verre van! I'll be back hoor ;-)

Maar waar het om ging vandaag is ...

On the wall 
Ik ben op zich niet zo'n type dat de muur volhangt, omdat er naar mijn idee al zoveel (teveel?) staat.
Maar ik promoot mezelf nog maar een keer als kliederaar 1e klas ;-)

In de hal hangt nu deze, vind hem wel geinig en qua kleur wel lollig.
Waarschijnlijk zie je me niet gauw in het Rijksmuseum hangen .....  of het moet in de kelder zijn tegen ratten en muizen ;-) 
Maar het is geweldig leuk om te doen, en daar draait het om in het leven.
Live your own life,  don't try to live anyone else's.

Fijn weekend allemaal!!!
©José '13

Starlight

Vandaag zijn de muzikale sterren aan de beurt in de kleine reeks hemellichamen.
Niets mooier dan een prachtige heldere nacht waarin de lucht bezaaid lijkt met twinkelende diamantjes.
Ontelbare liedjes zijn er over gemaakt en gezongen, maar voor deze bijzondere juweeltjes ging ik iets speciaals zoeken.

En waar ik bij uit kwam vond ik wel bijzonder, de song is geschreven en geproduceerd door Will.i.am op verzoek van NASA als herdenking van de landing van de Curiosity Rover, een soort robotje dat op Mars werd neergezet (kort door de bocht ;-))
Dit lied zou als eerste liedje ooit vanaf Mars worden "afgespeeld".... het werd een bijzonder lied met een nog bijzonderder clip .... 

Reach for the stars van Will.i.am (hij van de Black Eyed Peas :-))

Fijn weekend allemaal!!

©José '13

Achtentwintigste

Phovember - foto 28

Vehicle - Een voertuig of vervoermiddel.

Nou had ik hier van alles wel kunnen neerzetten, mijn fiets, onze auto, de auto (zwarte Camaro uit 1967) die ik als ik groot ben wel zou willen kopen, of een motor die ik wel vet vind (Fat Boy van HD).
Maar mijn oog viel vanmorgen in het WoZoCo op een vehicle dat ik misschien ook nog wel eens mag/kan besturen als ik iets groter dan groot ben zeg maar ;-)

Sommige bestuurders van deze voertuigen hadden in mijn ogen wel eerst een rijlesje nodig gehad, of in ieder geval een lesje qua voorrangsregels.
Ik zie me wel ooit parmantig in zo'n ding rondrijden, het bevordert sowieso de onafhankelijkheid van de mens nog een tijdje als het eenmaal zover is dat ze je rijbewijs invorderen wegens roekeloos rijden met een 45 kilometer autootje ;-)

Voertuig van een  bewoner van het WoZoCo :

©José '13

Phovember 27

A Tree

De mooiste exemplaren zie je overal om je heen.
Toch wil ik vandaag een vrij zielig hoopje boom uitlichten, die heeft ook altijd zijn best gedaan om ons van lucht te voorzien denk ik dan maar ;-)

Dit is weer zo'n toevalstreffer inclusief big bird.
Het typische vond ik dat dit "onthoofde" stuk hout best treurig aan de rand van de Groote Peel staat.
Blijkbaar heb ik een zwak voor de excentriekelingen op onze aardkloot ;-)

Mist over het landelijk Peellandschap met een waterig zonnetje dat onze boom nog een beetje energie probeert te geven ...... 

©José '13

Phovember 26

Phieuwww, time flies ;-)
Denk dat ik op 1 december afkickproblemen krijg, dat ik nog steeds om me heen kijk wat ik nu weer op de gevoelige plaat moet vastleggen :-P

Maar goed, In the cupboard.
Aangezien ik graag kook en van alles onder en door elkaar mik als ik daarmee bezig ben, heb ik een kastje voor kruiden, specerijen en andere aanverwante dingen. Nou heb ik van alles geprobeerd om die inhoud een beetje fatsoenlijk in beeld te krijgen, maar helaas, of het lijkt een grote mierenhoop potjes en flesjes, of ik krijg het niet licht genoeg of je ziet maar alleen de dingen die vooraan staan. En ik had potverdoeme nog wel eerst het hele kastje uitgemest ;-)
Dan maar iets uit dat kastje dat ik het meest gebruik.
Zeezout! Yay, spectaculair ;-)
Ik doe meestal de grove variant in een molen, toch het lekkerst als je er je eigen draai aan geeft, letterlijk en figuurlijk.
Ben trouwens dol op molens voor van allerlei dingen, peper en zout maar ook andere gedroogde dingen kun je er zelf in malen. Mijn favoriete zoutmolentje (kant en klaar te koop) is van Verstegen en dan het Himalayazout  maar aangezien dat net op is dus geen foto van, de link laat wel zien wat ik bedoel.


Zeezout dus ..... omdat ik anders misschien nogal flauw overkom ;-)

©José '13

Dag 25

The sky....

Sky's the limit zeggen ze dan meestal toch?
Luchten, wolken, stralende zon, een mysterieuze maan, een hemelgewelf vol sterren.
Niets veranderlijker dan de lucht en al zijn componenten.
Een foto, ja hier kun je dus tig foto's gebruiken.
Vandaag, iets licht, iets donkers en iets stralends.
 Keuze's maken, ben daar zo niet goed in ;-)

Fijne maandag!

©José '13

24ste dag van ...

Juist, Phovember !!

A sound you heard

Ik hoor de hele dag door geluiden (gelukkig!!! ;-)).
Maar om nou weer iets van muziek te laten zien wordt misschien wat veel van het goeie voor jullie :-P

Dus ik ga vandaag iets onnozels doen, tenminste, iets anders dan.
Ik maak er een vraagstuk van.
Dus kijk en huiver!!!
Wat was ik hier aan het doen denk je??? :-P

©José '13

Frits Nies - Het meisje met de Mobylette

Omschrijving:

‘Vrouwen deden hun drinkende best om ook hier in te stromen…’ In deze roman dreigt Stein, adviseur in verslavingsproblematiek, te ontsporen wanneer zijn vrouw Sarah plotseling in een korsakovkliniek belandt. Niemand zag het aankomen. Rest maar één vooruitzicht: begeleid wonen. Terminaal uitgezaaide borstkanker brengt nog een dramatische wending. Tijdens de tien dagen aan Sarah’s sterfbed blikt Stein terug. Waarom viel hij ooit voor dit meisje met de Mobylette? En hoe word je van klinisch observator een mens van vlees en bloed, die heil zoekt in seks en drugs? Met één troost: Ain’t No Mountain High Enough.

Allereerst iets over de schrijver :

Frits Nies (Weert, 1954) zette na een studie criminologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam begin jaren 80 een cultureel café op in Weert. Daarnaast werd hij medewerker van Studium Generale Maastricht en freelancer in de journalistiek, o.a. voor ROZ/Omroep Limburg (L1), Wereldomroep, VARA en Media Groep Limburg. In 1991 vond hij een nieuwe draai als tekstschrijver/copywriter. Tot 2002 bij diverse reclamebureaus, daarna als zelfstandige.

Het boek.

Van allerlei termen flitsen door mijn hoofd omdat ik voor ik het las al gehoord/gezien/gelezen had in allerlei media dat het deels fictie en deels non-fictie is.

Mooi, fantastisch, indrukwekkend, maar dat zijn maar banale woorden die de inhoud niet echt dekken.

Een roman vol drama, sex, drugs en rock 'n roll en met name drank (ook een drug natuurlijk, maar zeg het er toch even bij ;-))

Het is een boek dat aangrijpt in allerlei facetten en wat is het fictieve en wat is er werkelijk gebeurt, het maakt je ontiegelijk nieuwsgierig als mens of lezer.

Drugs, daar staan de kranten vaak vol van, de ene na de andere hennepplantage wordt ontmanteld, zelfs hier in een dorp ontkom je daar niet aan. Het criminele circuit dat wereldwijd opereert is dan het andere uiterste.

Maar over drank en met name dan de probleemdrinkers of alcoholisten, daar zie en hoor je weinig van. Misschien een enkele clochard die zichtbaar onder een Parijse brug slaapt, ja die merken de mensen wel op, om er vervolgens met een grote boog omheen te lopen.

Maar wat zien we allemaal niet! Is het allemaal zo goed te verbergen, of is de schaamte toch groter dan het probleem.

Ik werd in ieder geval in het boek behoorlijk door elkaar geschud qua gevoel. Het aangrijpendst is de aftakeling van Sarah, maar aan de andere kant heb je dan weer meer compassie met Stein en Sarah's dochter en kleindochter.

Heftig is misschien wel het juiste woord.

Maar het boek is dusdanig geschreven, en dat is zeg maar echt mijn ding (popi gezegd;-)), dat ik ook continue met een grote glimlach op mijn gezicht zat te lezen.

Woordgrappen, kwinkslagen en erg droge humoristische zinnen, het leest als een trein!

Wat mij ook echt aansprak (als muziekjunk ;-)) was het feit dat vaak wordt onderbouwd met stukjes tekst uit een liedje of gewoon de titel of naam van een band/zanger/zangeres.

Meteen bij het lezen van die stukjes zat ik dus mee te zingen, ja 95 procent ervan ken ik!!

De liedjes zijn als kers op de taart in een spotifylijst achter in het boek te vinden. Je zou dus onder het lezen kunnen streamen. Hoe cool is dat!

Dus wat ik er al met al van vond??

Out of the, bij mij normale, thriller-box vond ik het absoluut een goed boek.

Zeker een aanrader.

Ook bij Bibliocenter natuurlijk!!! Het meisje met de Mobylette

©José '13

Drieentwintig .....

Phovember 23

Black ….. and beautiful ;-)

ZWART, jeetje waar moet ik beginnen!!

Daar komt hier op de een of andere manier nooit een eind aan.

Ik wilde eerst al de inhoud van mijn kledingkast fotograferen maar dat bleek een groot zwart gat, niet dat ie leeg is, maar heul veul zwart ;-)

Veel voorwerpen zijn zo oninteressant dat ik daar zelfs overheen kijk qua zwartigheid. Ik had misschien een kijkje aan de binnenkant van mijn lijf kunnen nemen, zwarte koffie en toch zo ahumm, af en toe? :-( een sigaret. Maar ik kon mijn telefoon niet aan een touwtje ingeslikt krijgen.

Schoenen, hadden jullie al gezien geloof ik.

Ik had er een hard hoofd in dus, maarrrrrr ineens zag ik het verlossend licht.

Een zo voor de hand liggend, letterlijk en figuurlijk, voorwerp dat ik er zo ongeveer aan vast geplakt zou kunnen zijn.

ZO gewoon tegenwoordig dat het niet meer weg te denken is, tenminste voor de meeste mensen.

ZO vanzelfsprekend dat je dat ding niet eens meer echt bekijkt.

ZO van deze tijd, dat ons opa en oma zich een hoedje zouden schrikken van al zijn mogelijkheden.

Waar heeft ze het over? Heb je het al door?

Er komt soms de grootste onzin uit, tenminste wat mijzelf betreft.

Soms ook wel eens iets zinnigs hoor, ik ben niet een en al flapdrol!

Maar ook wel nuttige dingen, of lekkere dingen, of oorgastische voorbeeldjes....

JA!!! Mijn toetsenbord natuurlijk!

Het onmisbare aanhangsel van de poort naar onze virtuele wereld.

Het toetsenbord waarop ik ineens een blog begon, en waar ik nog steeds geen spijt van heb.

Daardoor leerde ik jullie, virtuele vriendjes en vriendinnetjes een beetje kennen en waardoor ik de leukste dingen, voorwerpen, foto's natuurlijk en allerlei prettigs om te lezen onder ogen kreeg ….

Dus HULDE aan mijn toetsenbord, ik geef hem vandaag een extra aai over zijn bol met een miniplumeau, zal die blij mee zijn ;-)

Fijn weekend!!!!

©José '13

Dag 22

Phovember the 22th

Grateful …

Waar ben je dankbaar voor.

Dat kunnen heel veel, zelfs uiteenlopende dingen zijn.

Liefde, gezondheid, een dak boven je hoofd hebben, het leven zelf, de dingen die je kunt en mag doen in dit land, je vrijheid van meningsuiting, het leven in vrijheid, je hele hebben en houwen.

Ik vind dat ik vooral dankbaar mag zijn voor mijn gezin, mijn familie, maar voornamelijk, dat gevoel zal iedere moeder wel hebben (uitzonderingen daar gelaten), mijn (onze natuurlijk ;-)) zoon.

Soms zijn woorden overbodig

een blik tussen ons beider ogen is voldoende

een gebaar of eenvoudig een lach

Gedachten en tonen raken elkaar

en zweven vaak in dezelfde richting,

simultane toevalligheid

of sterke verbondenheid.

Gevoelens van dankbaarheid,

moederhart vol genegenheid,

overtreft zelfs houden van ….

Een leuke foto die aan de muur hangt.

Als twee en een half-jarige was hij bruidsjongetje van mijn "kleine zus".

Dat strikje deed de deur dicht trouwens ;-) , een robbedoes die geen moment kon stilzitten en altijd in beweging was, om die een moment stil te laten zitten voor de fotograaf was een hele operatie.

Hem laten spelen met de kiezelsteentjes en dan snel knippen als hij even omhoog keek, geduldige fotograaf dus ;-)

En ja ik reflecteer weer als de beste in mijn gemaakte kiekje.

Op zich verdien ik daar onderhand een prijs voor, op elke foto is wel een stuk van mijn hand te zien .... :-P

 

©José '13

Over the moon

De maan is een veel bezongen en ge/ver/bedicht gegeven.
Ook vliegen de prachtige foto's je om de oren op het world wide web.

Op een mooie zomeravond zag ik dit exemplaar toen we buiten zaten.
De kleurige lucht en een prachtig schitterende maan. De boog groen naast ons terras liet precies genoeg ruimte voor een mooi shot, al zeg ik het zelf ;-)

Maar ja, het gaat vandaag niet om het plaatje, maar om het plaatje .. ;-)

Norah Jones, een fantastische Jazzy stem die menig hart raakt.
Waarom ik voor deze koos, geen idee, het was gewoon de eerste die me inviel, al zijn er duizenden, zo niet tienduizenden, honderdduizenden ...

Kick back, relax en laat het gewoon even over je heen komen ..... MOOI!!

Fijn weekend allemaal!!

©José '13

Dag 21

What you wore ....

Iets dat ik al decennia verslijt en waarvan eigenlijk altijd wel een of meerdere paren in mijn kast staan.

Vaak zwart, ben nou eenmaal een zwartkijker;-), maar ook ooit met een andere kleurtoevoeging erbij.

Je hebt ze echt in allerlei kleuren en prints.

Lage, half hoge en hoge.

Stof of leer.

You name it they got it.

Je kunt zelfs je eigen paar op hun site ontwerpen en ze dan zo laten customizen.

Waar heeft ze het in godsnaam over hoor ik je denken!!

Nou, dat zal ik je dan snel vertellen.

All Stars of Chuckies (wat jij wil ;-)) van Converse !!

Momenteel in den kast van Uwer blogger, 2 paar half-hoge zwarte (1 paar stof en 1 paar leer, met rode zool) en deze hoge, cadeautje van zoon die al net zo'n all stars tic heeft als Moeders ;-)

©José '13

Phovember 20

Dag 20

Work/Play …

Volgens mij heb ik al heel wat foto's laten zien van de dingen die ik graag doe, tot vervelens toe misschien ;-)

Niet dat ik dit niet graag doe, maar mijn vingers zijn het daar niet altijd mee eens, vooral met vochtig weer of kou dan schieten ze nogal eens in een pose die menig fotograaf wel kicken zou vinden ;-).

Met je handen in het haar zitten is niet altijd positief qua uitdrukking, maar het kan dus ook wel gaaf zijn om iets te fabriceren dat niet altijd volgens de geijkte regeltjes van het vak de bedoeling is.

Niet standaard, niet alledaags.

Ik had daar op de kappersschool al ooit last van dat ik iets tegendraads deed, toen was dat natuurlijk not done. Later toen ik bij het eerste filiaal (1984 … kun je nagaan ;-)) van de enige echte Kinki kappers terecht kwam had ik het idee dat ik met mijn rare ideeën precies op mijn plek zat of stond beter gezegd.

Een foto vandaag van een paar van mijn gevaarlijke exemplaren ;-)

©José '13

Foto 19

Fotodag 19 …..

Zonder foto en een dag te laat, ik weet dat het natuurlijk niet de bedoeling is, maar door een bepaald gevoel (noem het onrust of spanning) dacht ik er in eerste instantie niet eens aan en daarbij kon ik later mijn Something Awesome echt niet in een plaatje vangen

Hoe vang je een Fantastisch moment, gevoel in een foto, als je hoofd bijna explodeert, als woorden maar traag uit je mond strompelen, je zo overdonderd blij bent. Het klinkt allemaal net zo wazig als ik me voelde.

Een lief mens dat me zeer dierbaar is, heeft plusminus driekwart jaar gevochten als een leeuw tegen kanker. De uitslag van de laatste scan liet zien dat de kanker zowaar weg is!!

That's awesome!! Daar kan geen foto tegen op! ….....................................

©José '13

Isa Hoes - Toen ik je zag ....

Beschrijving:

Het verhaal over leven met een echtgenoot die leed aan depressiviteit, maar bovenal een portret van twee mensen die zielsveel van elkaar hebben gehouden.

Isa Hoes en Antonie Kamerling ontmoeten elkaar voor het eerst tijdens de audities van Goede Tijden, Slechte Tijden. De soap wordt een groot succes en Antonie is als hartenbreker Peter Kelder al snel razend populair. Antonie en Isa worden verliefd en leiden samen een vrijgevochten leven, terwijl ze de ene rol na de andere spelen in televisieseries, speelfilms, toneelstukken en musicals. De buitenwereld ziet een stralend stel voor de camera s, maar privé gaat Antonie gebukt onder een zware neerslachtigheid. Terwijl deze depressies zich steeds vaker voordoen, probeert Isa haar gezin bij elkaar te houden, tot Antonie op 6 oktober 2010 besluit zijn leven te beëindigen.

Het leven van de sterren, beroemde mensen, BN-ers en noem het allemaal maar op, het lijkt voor de buitenwereld een en al glitter en glamour, rozengeur en maneschijn, leven met een gouden randje.

Dat dat niet altijd het geval hoeft te zijn heeft Isa Hoes in haar boek op een mooie, respectvolle maar zeer indrukwekkende wijze verwoord.

Bovenal straalt het geluk en de liefde voor mij er torenhoog boven uit.

Twee mensen die voor elkaar gemaakt zijn, die van het leven genieten en er alles uit halen.

Tot het moment dat de depressies van Antonie steeds vaker en dieper terug blijven komen.

Hoe hou je dat vol, hoe kun je hem helpen, wat voor invloed heeft het op je gezin en je werk.

Ik maak een diepe buiging voor de manier waarop zij alles probeerde bij elkaar te houden, zelfs al is/was ze soms het onzekere vogeltje dat zelfvertrouwen niet van huis uit heeft mee gekregen.

Echt onder de indruk was ik, op een gegeven moment moest ik het boek even wegleggen omdat ik nog geen letter meer kon lezen door mijn wazig zicht, de tranen biggelden over mijn wangen.

Ik neem mijn petje af voor Isa, maar kan ook de keuze van Antonie wel respecteren.

Het lijkt me verschrikkelijk om te moeten leven in een soort zwart gat.

Nog niet bij Bibliocenter, maar ik weet zeker dat het een veel gelezen boek zal worden …..

©José '13

Een steekje los ;-)

Nummertje 18 alweer van Phovember:

Happened this weekend.

Nou ja, waar hebben we een weekend voor?

Precies, relaxen, rondlummelen, niks moet alles mag …. toch?

Wat ik allemaal gedaan heb is waarschijnlijk niet zo heel spectaculair, we hadden niks gepland en het weer was maar grauw en miezerig.

Boodschappen, dingen geshopt zoals ik gisteren al had laten zien, papiertjes/lootjes bij elkaar gesprokkeld voor de jaarlijkse sintviering met heel de familie en zo van die dingen.

Maar ook begonnen in het boek van Isa Hoes, en in 1 ruk uitgelezen, met een enkele tussenstop op het laatst omdat ik door mijn tranen niet een letter meer zag. (Review zal ik apart maken).

En het beruchte Zpaghettigaren, wat zou dat worden was de vraag.

Daar waren we (niet) snel uit ;-).

Schoondochter had een gaaf multikleurig soort zpaghetti-garen gezien bij de Action en meegebracht.

Na wat heen en weer gehaak – en gebrei en tig keer uittrekken en opnieuw beginnen en allerlei steken proberen, kwamen we er achter dat het ontiegelijk stug spul is/was voor een col of sjaal of iets.

Op een gegeven moment had ik een behoorlijk stuk af gehaakt en ik had het idee dat je het bij wijze van spreken als nekkraag of beter gezegd een gipsen nekkraag zou kunnen dragen, zo stijf en onflexibel was dat goedje. Maar daar zou je natuurlijk wel een tas van kunnen maken.

Zoals gezegd had ik zelf ook 2 bollen Hoooked zpaghetti en omdat de multi te weinig zou zijn heb ik de zwarte Hoooked er ook in verwerkt, en eerlijk gezegd was dat pure verademing ten opzichte van die van de Action. De Hoooked is soepel, elastisch en glijdt als het ware over je naald en vinger, terwijl die multi steeds fiepgeluiden maakte als je er doorheen stak.

Maar kanonne wat schiet je daar snel mee op met dat spul!!

Ik begon er gistermiddag aan en was binnen een paar uur al bijna klaar.

Het hengsel moet ik nog even meten qua lengte maar voor de rest is ie (formaatje A4) klaar en aan elkaar gehaakt.

Tadaaaa, een weekendtas maar noemen dan? Want it happened dus this weekend ;-)

Groetjessss

©José '13

Foto 17

Van Phovember ....

The last thing(s) you bought 

Naast de gebruikelijke wekelijkse boodschappen natuurlijk had ik ook nog wat Fun-Stuff gekocht.
Aangezien ik nog een paar boekenbonnen had liggen, ging ik eens even bij de Bruna rondsnuffelen.
"Onze" Bruna is een gezellige winkel waar je (ik in ieder geval) ogen tekort komt en waar altijd wel het nieuwste van het nieuwste ligt naast de ook wat "oudere" exemplaren die vaak aantrekkelijk geprijsd zijn. 
Nee ik heb geen aandelen, maar wil hier alleen even aangeven dat het altijd zo makkelijk is om ff bij Bol te bestellen, maar dat het in feite veel leuker is als je gewoon tastbaar boeken kunt bekijken en bevoelen zeg maar.
Ik had de afgelopen week al heel vaak Isa Hoes zien langs komen op tv/facebook/twitter en was meteen onder de indruk toen ik de mooie cover zag.
De titel: Toen ik je zag, mijn leven met Antonie.
Eigenlijk was ik op zoek naar de debuutroman van Weertenaar Frits Nies - Het meisje met de mobylette.
Maar aangezien ik dat niet zo 1-2-3 kon vinden, werd ik toch steeds teruggetrokken naar Isa's boek.
En dat bleef dus uiteindelijk ook aan mijn vingers plakken.
Het boek van Frits is besteld, omdat het schijnbaar veel verkocht werd waren die exemplaren op, dus dat heb ik nog tegoed ;-)

En omdat schoondochter een heel erg multikleurig, gaaf zpaghettigaren had gehaald, moest ik dus nog even breinaalden en haaknaald van 12 mm halen bij de hobbywinkel/handwerkboetiek van Alda , naast de webshop heeft ze dus ook gewoon een keigezellig winkeltje. Ook hier kom je ogen te kort en kun je altijd terecht voor info/inspiratie en van allerlei prachtig materiaal, wederom heb ik hierin ook geen aandelen ;-)
Maar zag naast de naalden ook nog een een paar bollen mooi Hoooked Zpaghetti garen staan! Een diepzwarte en een aubergine, nog geen idee waarvoor precies, maar dat komt wel ;-)

Dus voor het plaatje ...... 

 

Fijne zondag allemaal, ik denk niet dat ik me ga vervelen, niks lekkerder dan wegkruipen met een boek of met iets wollerigs met dit triestige weer.

©José '13

Dag 16

Phovember de 16e

View from your window:

Woensdag was het, hier althans, een prachtig herfstdagje met een beminnelijk zonnetje.

Ik was boven aan het klooien en dacht ik maak alvast een foto omdat het weer niet veel goeds voorspelde. Dat komt een uitzicht niet zo ten goede al die regen en mistigheid.

Zo gezegd zo gedaan.

Zal even erbij vertellen wat je ziet, dat is wel zo handig.

Uitzicht vanuit de voorkant van het huis gezien, tweede verdieping uiteraard ander zag je nog niks of weinig ;-)

Als je rechts kijkt (zie je links niks, das een ouwe flauwe), zie je mijn veelgefotografeerdezonnevangende (goed wordfeud/scrabblewoord ;-)) molen.

Recht vooruit zie je een aantal seniorenwoningen (dus als we verhuizen slepen we gewoon alles de straat over :-P ) achter de seniorenwoningen zie je het WoZoCo = WoonZorgComplex, dus daar kan ik daarna weer naartoe verhuizen ;-).

Aan de linkerkant zie je nog net een stukje van het Gemeenschapshuis inclusief peuterspeelzaal annex kinderopvang annex RaboPinautomaat (effectief bouwen;-)).

Maar mijn lucky-shot van de dag was toch vooral die vogel in het midden!

Eerlijk gezegd had ik het weer eens niet gezien, pas toen ik hem uploadde naar pc zag ik hem met gespreide vleugels over mijn beeldscherm trekken. Zo verras ik mezelf nogal eens ;-)

Fijne dag/weekend allemaal!!

©José '13

Little green bag

Gewoon dag 15 van Phovember hoor, maar de hamvraag van de dag is:

In your bag!! En hij is meestal zwart ;-)

Ja goh, wat heeft een vrouw zoal in haar tas?

Een hoop rotzooi zal de eerste de beste man waarschijnlijk zeggen.

Uiteraard ben ik niet de uitzondering op de regel, je moet dat ding zo af en toe eens uitmesten want voor je het weet gaat die tas misschien uit zichzelf op de loop ;-)

Nee hoor zo erg ben ik echt niet.

Maar het is wel een verzamelplek van dingen die je denkt nodig te hebben volgens mij.

Je kunt nu eenmaal beter iets bij je hebben dan er om verlegen zitten.

Naast de gebruikelijke hoognodige dingen, portemonnee, telefoon, sleutels, zakdoek(en), pen, een citroendoekje voor je handen (ooit ergens bij het eten gehad waarschijnlijk, wel nog in de verpakking hoor), kassabon, labello, een leeg plastic zakje (je weet maar nooit wat je eens wil weggooien ;-)) en een elastiekje voor mijn haar, vond ik natuurlijk ook 1 ding dat nooit mag ontbreken in welke tas dan ook, mijn tas bedoel ik dan.

Ons oma zei vroeger al altijd tegen me : Je lijkt wel een Amerikaan!

Ze heeft heel bewust de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en daardoor ook veel Amerikanen gezien blijkbaar. Volgens haar hadden die mannen allemaal 1 ding gemeen.

Ze kauwden kauwgom alsof hun leven er vanaf hing.

Nou, volgens mijn oma ben ik dus een van hen, begrijp me niet verkeerd, mijn ouders waren allebei gewoon Nederlands en mijn Opa's en Oma's ook. Maar qua kauwgom kauwen ben ik een super-Yankee ;-)

Never leave home without chewinggum … ;-P

©José '13

Zonnig

Volgens mij gaan we tussen het gedruis van Phovember door, ook nog aan de gang met muziek … as usual.

In de komende weken, of de komende vier vrijdagen, gaan we aan de slag met hemellichamen.

We houden het bij de vier meest bekende/gangbare anders komen we draad of vrijdagen tekort en er zijn er bij waar ik/we waarschijnlijk nog nooit van hebben gehoord, laat staan gezien ;-)

Maar deze week gaan we het over de zon hebben en die zie ik helaas de laatste tijd niet zo heel veel.

Maar ja dat krijg je in de herfst ;-)

Iedereen houdt van de zon, lijkt me zo, dussss, ik ga meteen over op mijn keuze!!

Zoals ik altijd en overal wel een excuus kan verzinnen voor Pearl Jam (Eddie Vedder ;-)), zo kan ik ook altijd wel iets vinden waar Soundgarden of Audioslave bij past.

Waarom??

Omdat Chris Cornell daarbij zingt!!

Wie?

Chris Cornell, google maar eens wat die man allemaal gedaan/gespeeld heeft, een dijk van een stem die door merg en been gaat soms.

Weet je wat, ik zal even een foto van hem erbij zetten, als je hem niet mocht kennen, dan vergeet je hem nu nooit meer (grinnikt)

Maar goed, een zon-liedje al lijkt het soms een zonsverduistering ;-) van Audioslave – Black Hole Sun …...

©José '13

Dag 14

Bijna halfweg in de maand Phovember

Dag 14: Something man-made

Iets zelf gemaakts dus.
Wilde eerst een foto van zoon hier neer zetten, maar ja die heb ik niet alléén gefabriceerd ;-)
Iets wolligs, iets van een recept, nou ja het kan van alles zijn.
Toch kies ik voor iets dat ik nooit van ze lang zal ze leven gedacht had ooit nog eens te zullen gaan doen.
Ik ben er absoluut niet goed in, ik klieder maar wat raak, maar ik vind het ontiegelijk leuk om te doen!
Er zijn vast wel tips and tricks voor om van allerlei technieken en attributen te gebruiken, ik heb geen enkele basiskennis behalve het gekladder op de middelbare school, waar ik nu ik er aan denk nog eens ooit straf kreeg omdat ik mijn poetslap van thuis vergeten was mee te nemen naar school. Toen ik mijn kwast moest uitspoelen in het bakje water en daarna droog vegen aan mijn lap kwam ik er pas achter eigenlijk, vrij laat dus. 
Maar in mijn ogen was het geen enkel probleem om de schone natte kwast aan het gordijn van het lokaal af te drogen, de leraar dacht daar kennelijk anders over. Raar hè ;-) Overigens een van de leukste leraren die we hadden hoor, alleen zag hij alles (helaas;-)).

Iets geschilderd acrylerigs kies ik voor, deze hangt nu aan de muur en ik word er wel blij van.
Niet vragen wat het is, wat jij er in ziet dat zal het vast wel zijn .... :-P

Ik wens U allen veel kleur in het leven, al hou ik zelf meer van zwart-wit en alles daar tussen in (op doek tenminste)

©José '13

Dag 13

Dag 13 van Phovember ...

Where you slept ....

Als de nacht dreigt te vallen,

vlei ik mijn hoofd in het tempur.

Mijn geest word leger,

genoeg van conversaties en geouwehoer.

Als mijn brein op dwaaltocht gaat,

op zoek naar mooie dromen,

heb ik soms het geluk

om oude bekenden tegen te komen

Als nacht verdwaald in nevelen,

gehuld in grijstinten of kleur

lijkt het haast voor het grijpen,

een beeld of menselijke geur

Als mijn geest zijn gang gaat,

illusies in de nacht,

dat fantasie gaat leven,

wie had dat ooit gedacht

Een deuk in mijn kussen

terugverend tempur,

wakkerschrikkend;

was het echt of

draaide mijn verbeelding mij een loer. ;-)

 Ik slaap echt altijd een deuk in mijn kussen (of ik heb een te zware kop:-P), en anders sla ik er zelf een deuk in, dat slaapt nou eenmaal het lekkerst ;-)

Zoete dromen voor iedereen ....

©José '13

Dag 12 van Phovember

A drink ....

Wat drink ik het liefst of het meest?
Waarschijnlijk zo saai als maar zijn kan, maar vooral koffie, water en cola light.
Wijn vind ik af en toe ook wel lekker, mits het niet van die wrange is dat ik mijn gezicht niet meer in de plooi krijg. En wijn schiet me nogal eens in mijn benen, klinkt misschien dom, maar dan is het net alsof ik van die gummi stelen onder mijn romp heb die niet doen wat ik wil.
Af en toe vind ik het wel lekker om een glaasje (of meer ;-)) Licor Cuarenta Y Tres (of op zijn boers gewoon 43) of Amaretto of iets in die geest te drinken.
Maar als ik dan toch het meest gedronken drankje moet noemen buiten koffie en water, dan is het Pepsi Max. Simple as that ;-) Kan er niks spannenders van maken :-P

 

Cheers, op jullie gezondheid!!

©José '13 

Dag 11

Phovember Dag 11

Nou ja DAG 11, het is meer NACHT 11:

 

A photo by night.

En nu ga ik voor het eerst een beetje smokkelen, want deze foto is niet van nu maar die heb ik vorig jaar een keer gemaakt toen het ineens heel erg hard begon te knetteren, onweren en bliksemen.

Net voordat de hel leek los te barsten veranderde de lucht in een prachtig kleur paars/roze.

Nou heb ik al een zwak voor luchten en alles wat daar mee te maken heeft, de verkleuringen die weersverandering met zich meebrengt vind ik fenomenaal.

Het is de bedoeling dat ik een foto per dag plaats, en daar hou ik me dan ook aan, maar in feite zou ik hier wel een paar meer mooie gekleurde luchten kunnen plaatsen.

Maaaar, deze was by Night en mooi, dus deze wordt het dan :-)

Vanuit bovenverdieping, uitkijkend over de straat en op de achtergrond molen De Korenbloem.

Die molen levert soms ook fraaie plaatjes op bij ondergaande zon trouwens, maar dat is een ander verhaal ….

Slaap lekker voor de komende nacht en droom in je eigen kleuren.

©José '13 (foto van Mei  '12)

Dag 10

Phovember Dag 10 een derde zit er dus al op …. niet te filmen! (wel te fotograferen ;-))

Something you can't/won't live without.

Buiten dat ik natuurlijk niet zonder lucht/koffie/vocht/voedsel/etc.  , maar meest en vooral mijn zoon zou kunnen, hoef ik volgens mij eigenlijk niet eens te zeggen waar ik niet buiten kan.

Nou? Nou? Zeg het dan! Kom op, je weet het wel!!

Precies ….. MUZIEK!!!!

Aangezien ik meestal de radio heb aanstaan op 3FM en nieuwe muziek vaak download en op mijn HD heb staan, koop ik zelf niet zo heel vaak een CD. En als ik er al koop eindigen die soms als bij toverslag in zoons CD-kast(en). Niet allemaal natuurlijk, die van Kane bijvoorbeeld, die komen absoluut niet tussen de zijne, soms verschillen we wel eens van smaak :-P

Hij heeft er echt ook wel een paar die ik absoluut liever niet hoor.

Death or trashmetal is niet zo aan mij besteed.

Een klein stukje van de cd-kasten met als super uitblinker op de voorgrond mijn favoriete CD Ten van PJ!!

Fijne zondag allemaal!!

©José '13

Dag 9

Phovember the ninth!!

Small

Dat kan van alles zijn natuurlijk, iets kleins, iemand die klein is  .... zoek maar iets.
En zoeken werd het voor vandaag.
Eerste ding waar ik aan dacht was het kopje van een knopspeld, ja ik weet wel dat er echt nog wel kleiner spul bestaat, maar een knopspeld zoeken was voor mij dus letterlijk en figuurlijk onderduiken in de alom bekende hooiberg.
Nee ik leef niet op een boerderij, maar de hooiberg zit hem in het feit dat ik die knopspelden dus nooit gebruik (zou niet zo 1-2-3 kunnen zeggen waarvoor tenminste).
Maar ik wist zeker dat ik ze had! Ergens! Maar waar!!??
Na wat heen en weer gespeur dacht ik ineens aan mijn Oma's toverblikje.
Toverblikje? Ja toverblikje, want op de een of andere manier tover ik daar altijd dingen uit tevoorschijn die ik zelf nooit gebruik maar zij dus wel met heel erg regelmatige regelmaat.
Knopen die ze van afgedankte kleding haalde, ritsen die ze uit een rok tornde, ja zelfs elastiek voor in onderbroeken zit in dat blikje (ongebruikte, dat dan weer wel ;-))! Naalden voor in de naaimachine (die ik niet eens heb), stopnaalden om sokken te stoppen ... en zo allemaal van die dingen, dingen die ze vroeger maar heel gewoon vonden en altijd ergens in de buurt hadden staan omdat er van alles hersteld werd in plaats van het meteen weg pleuren (zoals ik dat doe -bloos- ).
Ik herinner me zelfs dat ze een aardappel in een sok deed zodat de hak gestopt kon worden.
Het oude handwerken omdat het goedkoper was dan nieuw, en dat kon bruin niet zo goed trekken zeg maar.
Raad eens wat ik vond in dat blikje? Een knopspeld!! En niet een lullig knopspeldje, maar een compleet kussen op een bakje vol met spelden!! Ow lucky me!!!! ;-)
Enigszins mijmerend, dacht ik aan mijn Oma en de erfenis die ze me na liet, een blikje vol herinneringen. Gedachten kwamen boven drijven, de fijne tijd die we met haar hadden, maar ook de minder leuke dingen natuurlijk die ze allemaal mee heeft gemaakt en waar ze altijd over vertelde.
Maar uiteindelijk had ik toch dat rottige knopspeldje gevonden, klein maar fijn! 
Zo zie je maar dat iets kleins van onschatbare waarde kan zijn ....

Het beruchte kopje van de knopspeld dus ..... :-P

©José '13

Exclusief voor Yvon zodat ze ziet dat het geen spijkertje is dan maar de hele rataplan op een collage ... :-P

 

Dag 8

Ja van Phovember, maar dat dachten jullie wel neem ik aan :-P

Dag 8: Something you do every day

Nou ja, de standaarddingen laat ik maar even buiten beschouwing zoals, opstaan/ontbijten/douchen/tig keer tanden poetsen per dag/toilet ….. keuze genoeg zou ik zeggen.

Nee ik ga het even hebben over een make-up aangelegenheid.

Gebruik je make-up?

En zo ja, wat ben je voor een schilder?

Ben je een equivalent van de winterschilder, hoe meer kleur hoe beter of,

ben je een soort stukadoor en plamuur je alles dicht of

ben je meer een purist en ga je voor de natural look of

ben je een sucker for smokey eyes?

Vertel me je geheim, ga je alleen voor een grondlaag of ben je iemand die grond/lak en zelfs nog aflak-lak gebruikt, met een laagje beits als finishing touch ;-)

Via mijn werk hadden we eenmaal in de week voor een aantal maanden een visagiecursus, meer voor het gebruik bij shows en dergelijke, erg over de top vaak.

Maar het belangrijkste punt bij make-up is en blijft altijd, accentueer de pluspunten!

Vandaar mijn foto van vandaag, ik accentueer mijn pluspunten dus iedere dag, zo mee klaar trouwens …. kwestie van soppen en smeren ;-) 

En daar blijft het dus meestal bij .... Less is more! :-P

Happy Friday!!

©José '13

De zevende dag ....

Wow al een week in de weer, time flies when you're having fun in Phovember !!

Dag 7: A Reflection.
Pfff, me suf gedacht wat ik moest laten reflecteren aangezien ik niet zo fotografisch ben aangelegd dat ik allemaal tips and tricks kan uithalen met een camera.
Maaaaar, mijn oog viel op mijn ouderwetse, heerlijk fluitende fluitketel (voor mij geen waterkoker dus ;-)) die al heel wat butsen en krassen heeft. De tand des tijds is niet aan dat ding voorbij gegaan zal ik maar zeggen. Maar hij blinkt en reflecteert dus als een dolle!!
Denk zal even laten zien hoe leuk ik deze uitdaging vind. 
Het warme licht vanonder mijn keukenkastjes deed de rest.
#Thumbs up dus voor de uitdaging, maar vooral ook voor diegenen die ook meedoen, ik vind het geweldig!!

 

LOL, als ik het zo bekijk ziet het er niet echt flitsend uit, maar de bedoeling was goed ;-)

Fijne dag!!

©José '13

Dag 6 van Phovember

Leuk!! Ik vind het wel lollig om te doen eerlijk gezegd.
Wat?
Gewoon 1 foto per dag maken en plaatsen.
Ow!!
Yep, Phovember noemen we dat dan maar ;-)

Dag 6: A favourite thing
Ik ben niet zo van de standvastige qua favoriete dingen, ik doe nu eenmaal van alles wat meestal.
Chaoot, spring van de hak op de tak ;-)
Een favoriet voorwerp kan ik zo 1 - 2 - 3 ook niet benoemen, dus ik ga vandaag maar voor de dingen die binnen mijn handbereik liggen momenteel op mijn tafel.
Iets leesbaars dat altijd paraat is, mits de accu is opgeladen natuurlijk en een stel breinaalden en wol.
Mocht je je afvragen wat voor ding op tafel ligt, nee het is geen lapjeskat, maar een soort van sjaal(tje).
Mijn favo's op dit moment dus qua bankhangbezigheden.

Fijne dag U allen!!!

©José '13