woensdag 31 augustus 2011

Silence



gezwegen woorden
verpakt in geluidloosheid
serene stilte

verstikkende geluiden
vredige verademing

©José '11 



dinsdag 30 augustus 2011

Feminien

 

metamorfose
mysterieus fenomeen
la bella Luna

tekenend voor tijdmeting
symbool der vrouwelijkheid

©José '11 



vrijdag 19 augustus 2011

Ode ...


Verlangend kijk ik naar je uit.
Mijn vertroebelde blik, mijn wazige brein,
zonder jou kan ik geen mens zijn.
Je geeft me altijd de juiste boost,
bent er altijd als ik je nodig heb.
Leven zonder jou lijkt me haast onmogelijk,
zelfs een dag lijkt me al onbestaanbaar.
Je zinnenprikkelende geur
die langzaam mijn geprikkeldheid verdrijft,
als jouw kracht door me heen vloeit,
een hemelse verrukking pur sang.
Je bent net zoals de muziek in mijn leven,
niet inwisselbaar voor een alternatief,
mijn permanente, dagelijkse drift.
Nee echt, zonder overdrijven,
nergens zou ik zijn zonder jou.
Zwart als de mysterieuze nacht
zonder de zoetheid van suiker;
mijn dagelijkse dosis koffie.


©José '11


donderdag 18 augustus 2011

Carpe diem



Lege plekken, waar eens
geanimeerde gesprekken
de boventoon voerden

herinneringen,
koetjes en kalfjes;
alledaagse gedachtewissels

vervlogen de tijd,
slechts schaduwen van
verleden, weggevaagd

mensen reeds ontslapen,
opgeslokt door hun einde,
aanwezig in memorie

wat eens was
zal nooit meer zijn;
cirkel van het leven

snelheid van tijd
onverbiddelijk;
Pluk de dag ...

©José '11




zondag 14 augustus 2011

Definitie van Sociaal??















Netwerken of socializen, delen of mededelen, bloggen of lezen, muziek en filmpjes up- en downloaden, voor ieder wat wils.
Maar af en toe vliegen de hypes je om de oren, of je nu wil of niet.
Je wordt hoe dan ook geconfronteerd met “mediagekte”.
Waar het simpel begon met een enkel bedrijf dat een site had op het world wide web, ben je nu als ondernemer, bedrijf, winkel of zelfs als blogger nergens meer zonder website. Mensen kijken niet meer in de boeken, maar klikken hun weg door de zogenaamde grote boze buitenwereld.
En geef ze eens ongelijk, er is ook niks zo makkelijk als het benodigde even op te zoeken op het net.

Maar steeds meer zie je ook, in bijvoorbeeld reclames op tv of advertenties waar dan ook, dat iedere zichzelf respecterende firma of dienstverlener niet 1 maar meerdere socialmedia accounts heeft.
Wat naar mijn idee begon met Myspace en Netlog, werd al gauw overtroffen qua gebruikersaantallen door Hyves, tenminste hier in Nederland.
De vraag “zit jij op Hyves” hoorde je dan ook lange tijd, en dan niet omdat je zo sociaal bent, maar meer om de vriendenlijst van de vraagsteller aan te vullen, want ja je moet natuurlijk wel een heel groot aantal vrienden hebben anders ben je maar een loser ;)
Maar je maakt mij niet wijs dat die mensen met meer dan 3-4-of zelfs 500 vrienden en meer, die aantallen in het werkelijke leven ook zouden hebben. Dan zou je toch het rambam krijgen als je al die mensen heel de tijd over de vloer zou krijgen bij wijze van spreken.
Zelfde met Facebook, eigenlijk van hetzelfde laken een pak. Je deelt dingen met mensen, je interesses, foto's, dingen die je leuk vindt enz.
Toen hadden we ineens twitter oftwel microbloggen, korte berichtjes of opmerkingen de wijde wereld insturen in 140 tekens, ja ga er maar aanstaan als spraakwaterval zijnde, dat vergt nogal wat oefening en creativiteit qua uitdrukken en woordgebruik.
Nou moet ik zeggen dat ik zelf ook een facebook en twitteraccount heb aangemaakt eeuwen geleden, maar ik doe er eigenlijk niks mee, maar ik had zoiets van nou ja, dan claim je je eigen naam in ieder geval als je er ooit iets mee gaat doen.

Maar nu is daar ineens weer Google+.
En oeee, wat is dat bijzonder! Want je kunt niet zomaar een account aanmaken, ben je nou helemaal gek geworden???!!
Nee hoor, je kunt je er alleen maar aanmelden na uitgenodigd te worden door iemand die al zo'n account heeft. Het is dus een combi van hyves, facebook en twitter om het maar even kort door de bocht te nemen. Met als uitzondering dat je berichten zo lang kunnen zijn als jij wil, en dat je in zogenaamde cirkels kunt werken.
Dus een verdeling maken in je zogenaamde vriendenlijst.
Bijvoorbeeld: Een cirkel vrienden, een voor familie, een voor collega's en ga zo maar door. Dus je kunt zelf weten met wie je dingen “deelt”.

Nou kwam ik er dus achter dat wij met ons Blogger-account (ow ja dat heb ik ook nog dus;)) automatisch een Google-account hebben, tot dusver logisch.
Dus alles wat met Google ansich te maken heeft, bijvoorbeeld Picasa, G-Mail, YouTube enzovoort, daar kun je met 1 emailadres en 1 wachtwoord inloggen, tot dusver nog steeds logisch.
Dus die Google+ valt onder dezelfde gemengde deler, dus hoezo uniek en bijzonder?
Het is dus puur en alleen de nieuwsgierigheid of bovenmatige interesse van mensen in nieuwe hypes waar Google op mikt, door te teasen d.m.v. de zogenaamde exclusiviteit.
Best clever, omdat een mens van nature ontiegelijk nieuwsgierig is aangelegd, de een iets meer dan de ander natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel.

Ineens wordt je van allerlei kanten gevraagd om je email-adres, omdat dat schijnbaar de enige manier is om een invite te krijgen voor Google+, je geeft je email en “hunnie” voegen je wel toe.
Maar of het nou zo slim is om zomaar iedereen je email te geven, das natuurlijk andere koek.

Google+ is blijkbaar wel nog steeds in ontwikkeling, verbeteringen of nieuwe foefjes invoegen, maar als je nieuwsgierig bent en graag met deze hype meehopt, dan sluit ik hierbij een link in naar hoe en waar je je kunt aanmelden met je Googleaccount-inlog en ww, zonder dat je een “vreemde” je e-mailadres geeft … hoezo wachten op een uitnodiging??!!
Wachten moet je alleen op de bus;)


 Google+

KLIK bovenstaande link dus 


©José '11

zaterdag 6 augustus 2011

James Patterson

Het zesde slachtoffer:

Volgens Bol:
Inspecteur Lindsay Boxer en haar nieuwe partner krijgen te maken met een maniak die de straten van San Francisco onveilig maakt. Op klaarlichte dag worden kinderen samen met hun nanny"s ontvoerd. Nog angstaanjagender is echter dat de ontvoerder vervolgens geen losgeld eist. Terwijl het complete politiekorps de jacht opent, moet Lindsay nog een andere zaak zien op te lossen. Een van haar vriendinnen uit de Women"s Murder Club is het slachtoffer geworden van een gewelddadige overval en vecht in het ziekenhuis voor haar leven. 


  Zevende hemel:

Volgens Bol:
San Francisco wordt opgeschrikt door een reeks brandstichtingen met fatale gevolgen. De slachtoffers hebben één ding gemeen: het betreft allemaal rijke, succesvolle, getrouwde stellen. Vier koppels zijn inmiddels overleden en brigadier Lindsay Boxer is vastberaden om de moorden een halt toe te roepen. In haar zoektocht naar de moordenaar staat ze niet alleen. Met de hulp van haar vriendinnen van de Women's Murder Club – Yuki, een overwerkte officier van justitie, patholoog-anatoom Claire en Cindy, verslaggeefster van een belangrijke krant – moet Lindsay alles op alles zetten om de koelbloedige seriemoordenaar te stoppen. 





  
Zoals je ziet zijn dit deel 6 & 7 van de serie The Women's Murder Club.
Ik hoef er eigenlijk niks meer bij te vertellen, ze zijn allebei weer steengoed geschreven.
Als je de serie ooit wil gaan lezen zou ik bij het 1e deel beginnen.
Overbodige info denk je nu?
Tja, maar niet als je zo'n chaoot als mij bent die bij het derde deel begon. Het is allemaal wel afzonderlijk te lezen hoor, daar niet van, maar het leest gewoon fijner als je bij het begin begint zeg maar.
Ik zet er even een link bij naar Wiki, daar staat alles wat James Patterson ooit heeft geschreven keurig geordend, wel zo makkelijk;)
Waarom hadden we vroeger op school nog geen Wiki of Google trouwens? Of überhaupt internet? Het zou ons heel wat tijd en ergernis hebben bespaard denk ik.
Te vroeg geboren, dat zal het dan wel zijn.
Pfff, dat klinkt ineens oud! 
Of in ieder geval jong belegen;)

James Patterson <---- Klik

©José '11

Gehaktballetjes in Tomatensaus














Voor 4-6 personen

Nodig:
1 Kilo half om half gehakt
1 Gesnipperde dikke ui (of 2 kleinere)
1 Dik ei (of 2 kleinere)
Paneermeel
Zout en Cayennepeper

Saus:
1 Klein gesneden ui
1 Blikje Tomatenpuree
1 Eetlepel appelstroop
1 Halve fles Tomatenketchup
1 Half flesje BBQ-saus of (zelf pas ontdekt) de Calvé Red Swingsaus
Allesbinder of Maizena
Evt. nog een theelepel sambal
Peterselie of Bieslook

Simpele, maar lekkere balletjes;
Maak het gehakt aan met de ui, het ei, cayennepeper, zout en het paneermeel.
Draai kleine balletjes van het gehaktmengsel en bak ze rondom mooi bruin.
(Ik gebruik hierbij zelf geen bakproduct omdat het gehakt zelf al genoeg vet bevat)
Als de balletjes bruin zijn, schep je ze uit de pan en doet ze in een ketel of hogere hapjespan.

In het achtergebleven vet fruit je de klein gesneden ui glazig samen met het blikje tomatenpuree, zo gaat het zure iets van de tomatenpuree af.
Voeg dit bij de balletjes en doe er meteen een scheut water, de tomatenketchup, BBQ-saus of Red Swingsaus bij en de appelstroop en eventueel sambal.
Laat het geheel een half uurtje sudderen en bind het geheel dan met wat allesbinder of aangemaakte maizena.
Garneer eventueel met wat verse peterselie, of doe er zoals ik dan liever doe, bieslook doorheen.

Lekker bij broodjes/ of vers gebakken brood (broodbakmachine, want zo'n held ben ik nou ook weer niet om brood te gaan bakken in de oven, of het moet alleen afgebakken, dat red ik wel;))

Smakelijk! 

©José '11

woensdag 3 augustus 2011

Erica James – Schaduwleven



















Beschrijving volgens Bol:
Lydia woont al jaren in Venetië, waar ze zich thuis voelt. Op een dag wordt ze totaal van haar stuk gebracht door een gezicht in de menigte. Dit brengt het vreselijke geheim weer naar boven waarvan ze geloofde dat ze het diep begraven had. Lydia zal uit de schaduwen van haar beschutte leven in Italië moeten komen om in Engeland haar verleden onder ogen te zien.

Wow, weer zo'n op-de-kop-tikkertje waar je U tegen zegt!
Het meeslepende verhaal van Lydia en haar zusje Valerie. Tragisch en aangrijpend.
De schoonheid van Venetië, Lydia's veilige thuishaven. Het thuis dat ze zo voorzichtig en doortastend voor zichzelf heeft opgebouwd.
Totdat een spookbeeld daar plotseling verandering in lijkt te brengen.
Een verhaal in heden en verleden, op een prachtige manier geschreven. Een boek dat je vasthoudt, geen moment verveelt en je emotioneel meetrekt door Lydia's leven. Een leven vol hoop, wanhoop, angst, liefde, pijn, verdriet, kortom alles wat een boek verheft tot een geweldig boek.
Ik vond het zeer zeker de moeite waard, een schrijfster die raakt door ogenschijnlijke eenvoud, maar in feite heel erg trefzeker en overrompelend is.
Aanrader dus!!

©José '11

dinsdag 2 augustus 2011

Kracht


landschap doorbrekend
imponerend element
geworteld leven

natuur vol geschiedenis
of levenslucht verschaffend

©José '11
Tanka